Изге Язма

Tatar - 2001 Edition (Drama - NT)

Сәдака сандыгына байларның сәдака салуына күз төшереп, Гайсә бер фәкыйрь тол хатынның да ике данә вак акча салуын күрде һәм:
– Хак сүз әйтәм сезгә: бу фәкыйрь тол хатын башкаларга караганда күбрәк салды, – диде. – Чөнки тегеләр барысы да Аллаһыга үзләреннән артканны бүләк итте, ә бу ярлы хатын яшәү өчен кирәк булганның бөтенесен бирде.

Берәүләрнең Аллаһы йортының затлы ташлар һәм Аллаһыга багышланган бүләкләр белән бизәлүе хакында сөйләп торуын ишетеп, Гайсә:
– Шундый көннәр килер, сез биредә күргән бар нәрсә җимереләчәк, таш өстендә таш калмаячак! – диде.

Шунда Аңардан:
– Остаз! Бу хәлләр кайчан булыр? Аларның тиздән буласын нинди билге-ишарә аша белербез? – дип сорадылар.
– Карагыз аны, алдамасыннар үзегезне, – диде Гайсә аларга, – чөнки күпләр, килеп, үзләрен Минем исем белән атарлар һәм: «Мин – Ул!», «Вакыты җитте!» – диярләр. Андыйларга иярмәгез! Сугышлар һәм чуалышлар хакында ишеткәндә, куркуга калмагыз. Башта шушы вакыйгалар булып узарга тиеш, ләкин бу әле иң ахыры дигән сүз түгел.
Халык – халыкка каршы, патшалык патшалыкка каршы чыгар, – дип сүзен дәвам итте Ул. – Төрле урыннарда көчле җир тетрәүләр, ачлык, үләт зәхмәте булыр, күктә куркыныч күренешләр һәм бөек галәмәтләр күренер. Әмма әлеге хәлләргә кадәр сезне кулга алырлар һәм эзәрлекләрләр, хөкем итү өчен, гыйбадәтханәләргә алып барырлар һәм зинданнарга утыртырлар. Минем исемем аркасында сезне патшалар һәм идарәчеләр алдына алып барырлар. Шунда сез, форсаттан файдаланып, Минем хакта шаһитлык бирә алырсыз. Үзебезне ничек якларбыз, дип, алдан борчылып тормагыз. Чөнки Мин сезгә шундый сүзләр һәм гакыл бирермен ки, дошманнарыгызның берсе дә сезгә каршы чыга һәм каршы тора алмас. Хәтта ата-аналарыгыз, агай-энеләрегез, кардәшләрегез, дусларыгыз да сезгә хыянәт итәрләр, кайберләрегезне үтерерләр дә. Минем аркада барысы да сезгә нәфрәт белән карар. Тик шулай да башыгыздагы чәч бөртеге дә югалмас. Түзем булыгыз – һәм тормышыгызны саклап калырсыз.

Иерусалимне гаскәрләр камавын күргәндә, белеп торыгыз: аның харап булыр вакыты инде бик якын. Шул чакта Яһүдиядә булганнар тауларга качсын; шәһәрдәгеләр аннан чыксын; авыл тирәсендәгеләр шәһәргә кермәсен. Чөнки ул көннәр – үч алу көннәре, һәм шул көннәрдә Изге язмада язылганнарның барысы да тормышка ашыр. Ул көннәрдә авырлы булган һәм бала имезгән хатыннарга – кайгы! Чөнки бу илне – зур афәт, халыкны зур нәфрәт көтә: берәүләр кылычтан узар, икенчеләрне, әсир итеп, барча халыклар арасына таратып-сибәрләр; һәм ят халыклар дәвере тәмамланганчы, алар Иерусалимне таптап йөрерләр.

Кояш, ай вә йолдызларда гаҗәеп галәмәтләр булыр, ә җир йөзендә яшәүче халыклар өметсезлеккә бирелер һәм диңгез шавыннан, котырынган дулкыннардан котлары алыныр. Галәмгә киләсе афәтләрне көтеп, кешеләр куркудан аңнарын югалтыр, чөнки күк җисемнәре дә тетрәнеп куяр. Шулвакыт болыт эчендә бөек кодрәт вә дан белән килүче Адәм Углын күрерләр. Бу вакыйгалар гамәлгә аша башлагач, курыкмыйча тураеп басыгыз, башларыгызны күтәрегез, чөнки котылуыгыз инде якын.

Гайсә аларга бер гыйбрәтле сүз сөйләде:
– Инҗир агачына һәм башка агачларга карагыз: аларның яфрак яра башлаганын күреп, сез тиздән җәй җитәсен беләсез. Монда да нәкъ шулай: бу хәлләрнең гамәлгә ашуын күргәндә, сез Аллаһы Патшалыгының инде якын булуын белерсез. Хак сүз әйтәм сезгә: болар һәммәсе гамәлгә ашканчы, бүгенге буын әле юкка чыкмас. Күк һәм җир юкка чыгар, әмма Минем сүзләрем һичкайчан юкка чыкмас.

Карагыз аны, тамак ягын кайгырту, эчкечелек вә тормыш мәшәкатьләре сезнең белән идарә итмәсен, ул көн, тозак кебек, сезгә көтмәгәндә килмәсен. Чөнки ул көн җир йөзендә яшәүче һәр кешегә киләчәк. Шулай итеп, һәрчак уяу булыгыз, киләсе бәла-казалардан котылырга һәм Адәм Углы каршына килеп басарга көчегез җитсен өчен, дога кылыгыз.
Көндезләрен Гайсә Аллаһы йортында халыкка гыйлем бирде, ә кич җитүгә, Зәйтүн тавына китеп, төннәрен шунда үткәрде. Таң атуга, бар халык, Аны тыңлар өчен, Аллаһы йортына килде.

استمع إلى Лүк 21