Ногай - 2011 Edition (NT)

Сонъ Ерусалимнен Исага парисейлер эм дин аьлимлери келдилер. Олар: «Сенинъ сокталарынъ бурынгылардынъ аьдетлерин неге бузадылар? Олар ас алдында колларын ювмайдылар», – дедилер.
Иса оларга: «Аьдетинъиз уьшин сиз де Алладынъ парызын неге бузасыз? – деп яваплады. Алла: „Атанъ ман ананъды оьрметле“ эм „Атасы ман анасына яман соьйлеген оьлтирилмеге тийисли“ деп, буйырган. Сиз болсанъыз, эгер бирев ата-анасына: „Меннен алаякларынъыздынъ баьриси Аллага берилген“, – деп айтса, ол киси ата-анасына ярдамласпаска болаяк дейсиз. Соьйтип сиз Алладынъ соьзин аьдетинъиз бен куватсыз этесиз. Экиюзлилер! Ешая пайхамбар сизинъ акынъызда туьз соьзин айткан: „Бу халк Мени тиллерининъ ушы ман оьрметлейди, а олардынъ юреклери Меннен алыста. Олардынъ Мага табынувлары маьнесиз; окувлары – аьдем буйырыклары“».
Иса, халкты оьз янына шакырып, булай айтты: «Тынъланъыз эм анъламага куьресинъиз. Аьдемди авызыннан кирген зат арам этпейди, а авызыннан шыккан зат арам этеди».
Сонъ сокталары Исадан: «Сенинъ соьзлеринъ парисейлердинъ хаьтерлерин калдырганын билесинъме?» – деп сорадылар.
Иса: «Меним Атам экпеген аьр оьсимлик тамыры ман сувырылаяк. Койынъыз оларды, олар сокырлардынъ сокыр етекшилери. Эгер сокыр сокырды етеклеп юрсе, олар экеви де шонъкырга туьсер», – деди.
Петер десенъ Ога: «Сол таварыхты бизге анълатсанъ экен», – деп тиледи.
Иса: «Сиз энди де бир зат та анъламадынъызба? Эслемединъизбе? Аьдемнинъ авызыннан кирген баьри зат, асказаныннан оьтип аякйолга атылады. Авыздан шыккан – юректен шыгады. Эне сол зат аьдемди арам этеди. Неге десе огырсыз ойлар, аьдем оьлтируьв, зиналык, каьхпелик, кырсызлык, ялган шаатлыклар, тил юргисткенлик юректен шыгадылар. Эне сол затлар инсанды арам этедилер, а кол ювмай ас ишуьв аьдемди арам этпейди», – деди.

Иса оннан шыгып Тир ман Сидон янларына кетти. Сол ерден бир кенаншы хатын шыгып Ога: «Даут Улы, Бийим, Мени языксын! Кызымды йин каты азаплайды», – деп кышкыра эди.
Иса ога бир соьз де айтпады. Сонда сокталары Исадынъ касына келип: «Оны кув, артымыздан кышкырып келеди», – деп, тилеп басладылар.
Иса хатынга: «Мен тек Исраилдинъ адаскан койларына йиберилгенмен», – деди.
Хатын ювыклады да, Ога бас ийип: «Бийим! Болыс мага!» – деди.
Ол явапка: «Оьтпекти балалардан алып, ийтлерге аткан ийги тувылды да», – деди.
Хатын: «Аьше, Бийим, тек ийтлер де бийлерининъ сыпырасыннан туьскен оьтпек увакларын ашайдылар», – деп яваплады.
Оннан сонъ Иса ога: «Эй хатын, сенинъ иманынъ куьшли ди. Сен тилегенше, сага болсын», – деди. Эм онынъ кызы сол саьатлей савартылды.

Иса оннан шыгып, Галилея коьлине келди, тавга шыгып олтырды. Онда Онынъ касына коьп халк оьзлери мен аксакларды, сокырларды, сакатларды, сакавларды эм баскаларды алып келип, аягынынъ алдына салды. Ол баьрисин савартты. Сонда халк сакавлардынъ соьйлегенин, сакатлардынъ сав болганларын, аксаклардынъ юргенлерин, сокырлардынъ коьзлери ашылганын коьрип сейирсинди, Исраил Алласын данъклады.
Иса сокталарын шакырып: «Халкка Меним яным авырыйды, неге десе Мени мен уьш куьн турып, оларда азык калмаган. Оларды уьйлерине аш йибермеге суьймеймен, олар йолда карувсызланарлар», – деди.
Сокталары Ога: «Авлак ерде биз бу кадер халкты тойдырганша, оьтпек кайдан табаяк?» – дедилер.
Иса: «Сизде неше оьтпек бар?» – деп сорады.
Сокталары: «Ети оьтпек эм бираз балык бар», – дедилер.
Иса халкка ерге олтырмага буйырды. Сонъ Ол ети оьтпек пен балыкларды алды да, шуькир дувасын этип, сындырып, сокталарына узатты, сокталар да халкка уьлестирдилер. Баьриси де тойганынша ашадылар, калган кесеклерден де ети толы шетен йыйдылар. Ашаганлар, хатынлар ман балаларды санамай, доьрт мынъ аьдем бола эди. Сонъ халкты таркатканлай, Иса, кайыкка минип, Магдала ерлерине йол алды.

استمع إلى Матай 15