<div class="version vid374 iso6393fao" data-vid="374" data-iso6393="fao">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch1" data-usfm="JHN.1">
 <div class="label">1</div><div class="s">Gu&#240;s or&#240; er skapanaror&#240;i&#240;</div><div class="m"> 1&#205; fyrstuni var or&#240;i&#240;, og or&#240;i&#240; var hj&#225; Gu&#240;i, og or&#240;i&#240; var Gu&#240;. 2Hetta var &#237; fyrstuni hj&#225; Gu&#240;i. 3Allir lutir eru vor&#240;nir til vi&#240; t&#237;, og uttan ta&#240; var&#240; einki til av t&#237;, sum til er vor&#240;i&#240;. 4&#205; t&#237; var l&#237;v, og l&#237;vi&#240; var lj&#243;s menniskjunnar. 5Og lj&#243;si&#240; sk&#237;nur &#237; myrkrinum, og myrkri&#240; t&#243;k ikki vi&#240; t&#237;.</div><div class="s">Skapanaror&#240;i&#240; var &#237; heiminum og gj&#248;rdist menniskja</div><div class="m"> 6Ma&#240;ur kom, sendur fr&#225; Gu&#240;i, hann &#230;t J&#243;hannes. 7Hesin kom til vitnisbur&#240;ar, til tess at hann skuldi vitna um lj&#243;si&#240;, fyri at allir skuldu tr&#250;gva vi&#240; honum. 8Hann var ikki lj&#243;si&#240;, men hann skuldi vitna um lj&#243;si&#240;. 9Hitt sanna lj&#243;si&#240;, sum uppl&#253;sir hv&#248;rja menniskju, var vi&#240; at koma &#237; heimin. 10Hann var &#237; heiminum, og heimurin er vor&#240;in til vi&#240; honum, og heimurin kendi hann ikki. 11Hann kom til s&#237;tt egna, og hansara egnu t&#243;ku ikki &#237;m&#243;ti honum. 12Men so mongum, sum t&#243;ku &#237;m&#243;ti honum, teimum gav hann m&#225;tt til at ver&#240;a Gu&#240;s b&#248;rn, teimum, sum tr&#250;gva &#225; navn hansara, 13sum ikki eru gitnir av bl&#243;&#240;i, ei heldur av holds vilja, ei heldur av mans vilja, men av Gu&#240;i. 14Og or&#240;i&#240; var&#240; hold og t&#243;k b&#250;gv okkara millum, og vit sko&#240;a&#240;u d&#253;rd hansara, d&#253;rd, sum einborin sonur hevur fr&#225; fa&#240;ir s&#237;num, fulla av n&#225;&#240;i og sannleika. 15J&#243;hannes vitnar um hann og r&#243;par og sigur: &#171;Hetta var hann, sum eg seg&#240;i um: Tann, sum kemur aftan &#225; meg, er komin undan m&#230;r; t&#237; at hann var fyrr enn eg.&#187; 16T&#237; at av fylling hansara hava vit allir fingi&#240;, og ta&#240; n&#225;&#240;i oman &#225; n&#225;&#240;i; 17t&#237; at l&#243;gin var&#240; givin vi&#240; M&#243;sesi, n&#225;&#240;in og sannleikin komu vi&#240; Jesusi Kristi. 18Eingin hevur &#225; n&#248;krum sinni s&#230;&#240; Gu&#240;; hin einborni sonurin, sum er &#237; fangi fa&#240;irsins, hann hevur kunngj&#248;rt hann.</div><div class="s">Doyparans vitnisbur&#240;ur</div><div class="m"> 19Og hetta er vitnisbur&#240;ur J&#243;hannesar, t&#225; i&#240; J&#248;darnir sendu prestar og Levitar fr&#225; Jer&#250;salem til tess at spyrja hann: &#171;Hv&#248;r ert t&#250;?&#187; 20Og hann &#225;sanna&#240;i og nokta&#240;i ikki, og hann &#225;sanna&#240;i: &#171;Eg eri ikki Kristus.&#187; 21Og teir spurdu hann: &#171;Hvat t&#225;? Ert t&#250; Elia?&#187; Hann sigur: &#171;Ikki eri eg ta&#240;.&#187; &#171;Ert t&#250; profeturin?&#187; Og hann svara&#240;i: &#171;Nei.&#187; 22Teir s&#248;gdu t&#225; vi&#240; hann: &#171;Hv&#248;r ert t&#250;? fyri at vit kunnu geva teimum svar, sum hava sent okkum. Hvat sigur t&#250; um teg sj&#225;lvan?&#187; 23Hann seg&#240;i: &#171;Eg eri r&#248;dd &#225; einum, sum r&#243;par &#237; oy&#240;im&#248;rkini: Geri&#240; beinan veg Harrans, eins og Jesaja profetur hevur sagt.&#187; 24Men teir, sum sendir v&#243;ru, v&#243;ru &#250;r flokki Farisearanna. 25Og teir spurdu hann og s&#248;gdu vi&#240; hann: &#171;Hv&#237; doypir t&#250; t&#225;, um t&#250; ikki ert Kristus, ei heldur Elia, ei heldur profeturin?&#187; 26J&#243;hannes svara&#240;i teimum og seg&#240;i: &#171;Eg doypi vi&#240; vatni; mitt &#237;millum tykkara stendur hann, sum tit ikki kenna, 27hann sum kemur aftan &#225; meg, sum eg ikki eri verdur at loysa tveingirnar hj&#225;.&#187; 28Hetta hendi &#237; Bet&#225;niu, hinumegin J&#243;rdan, har sum J&#243;hannes doypti. 29Dagin eftir s&#230;r hann Jesus koma til s&#237;n og sigur: &#171;S&#237;, Gu&#240;s lambi&#240;, sum ber synd heimsins! 30Hann er tann, sum eg seg&#240;i um: Aftan &#225; meg kemur ma&#240;ur, sum hevur veri&#240; undan m&#230;r; t&#237; at hann var fyrr enn eg. 31Og eg kendi hann ikki; men fyri at hann skuldi ver&#240;a opinbera&#240;ur fyri &#205;srael, t&#237; eri eg komin og doypi vi&#240; vatni.&#187; 32Og J&#243;hannes vitna&#240;i og seg&#240;i: &#171;Eg s&#225; andan st&#237;ga ni&#240;ur av himni &#237; d&#250;gvu l&#237;ki, og hann var&#240; verandi yvir honum. 33Og eg kendi hann ikki; men tann, sum sendi meg at doypa vi&#240; vatni, hann seg&#240;i vi&#240; meg: &#171;Hann, sum t&#250; s&#230;rt andan st&#237;ga ni&#240;ur yvir og ver&#240;a verandi yvir, hann er tann, sum doypir vi&#240; heilagum anda.&#187; 34Og eg havi s&#230;&#240; ta&#240; og havi vitna&#240;, at hesin er sonur Gu&#240;s.&#187;</div><div class="s">Jesus f&#230;r s&#230;r l&#230;rusveinar</div><div class="m"> 35Dagin eftir st&#243;&#240; J&#243;hannes har aftur og tveir av l&#230;rusveinum hansara. 36Og &#237; t&#237; hann hugdi at Jesusi, sum kom gangandi, sigur hann: &#171;S&#237;, Gu&#240;slambi&#240;!&#187; 37Og teir tveir l&#230;rusveinarnir hoyrdu hann siga hetta, og teir f&#243;ru aftan &#225; Jesus. 38Men Jesus vendi s&#230;r &#225;, og t&#225; i&#240; hann s&#225; teir koma aftan &#225; seg, sigur hann vi&#240; teir: 39&#171;Hv&#248;rjum leita tit eftir?&#187; Men teir s&#248;gdu vi&#240; hann: &#171;Rabbi (sum &#250;tlagt merkir: meistari), hvar b&#253;rt t&#250;?&#187; 40Hann sigur vi&#240; teir: &#171;Komi&#240; og s&#237;ggi&#240;!&#187; Teir komu og s&#243;u, hvar hann b&#250;&#240;i, og teir v&#243;r&#240;u verandi hj&#225; honum tann dagin; ta&#240; var um t&#237;ggjunda t&#237;ma. 41Andrias, br&#243;&#240;ir S&#237;mun P&#230;turs, var annar av teimum b&#225;&#240;um, sum h&#248;vdu hoyrt hetta av J&#243;hannesi og h&#248;vdu fylgt honum. 42Hann finnur fyrst br&#243;&#240;ur s&#237;n, S&#237;mun, og sigur vi&#240; hann: &#171;Vit hava funni&#240; Messias&#187; (sum er ta&#240; sama sum Kristus; ta&#240; er: salva&#240;ur). 43Og hann f&#248;rdi hann til Jesus. Men Jesus hugdi upp &#225; hann og seg&#240;i: &#171;T&#250; ert S&#237;mun, sonur J&#243;nasar, t&#250; skalt ver&#240;a kalla&#240;ur Kefas (sum er &#250;tlagt: Petros; ta&#240; er: klettur.) 44Dagin eftir &#230;tla&#240;i hann at fara avsta&#240; til Galileu, og hann finnur Filippus; og Jesus sigur vi&#240; hann: &#171;Fylg m&#230;r!&#187; 45Men Filippus var &#250;r Betsajdu, bygd teirra Andriasar og P&#230;turs. 46Filippus finnur Natanael og sigur vi&#240; hann: &#171;Vit hava funni&#240; tann, sum M&#243;ses &#237; l&#243;gini og profetarnir hava skriva&#240; um, Jesus, son J&#243;sefs &#250;r Nasaret.&#187; 47Og Natanael seg&#240;i vi&#240; hann: &#171;Kann naka&#240; gott vera &#250;r Nasaret?&#187; Filippus sigur vi&#240; hann: &#171;Kom og s&#237;ggj!&#187; 48Jesus s&#225; Natanael koma til s&#237;n, og hann sigur um hann: &#171;S&#237;, har er av sonnum &#205;sraelitur, sum ikki svik eru &#237;!&#187; 49Natanael sigur vi&#240; hann: &#171;Hva&#240;an kennir t&#250; meg?&#187; Jesus svara&#240;i og seg&#240;i vi&#240; hann: &#171;&#193;&#240;renn Filippus r&#243;pa&#240;i teg, s&#225; eg teg, har sum t&#250; vart undir fikutr&#230;inum.&#187; 50Natanael svara&#240;i honum: &#171;Rabbi, t&#250; ert sonur Gu&#240;s, t&#250; ert kongur &#205;sraels!&#187; 51Jesus svara&#240;i og seg&#240;i vi&#240; hann: &#171;Tr&#253;rt t&#250;, t&#237; at eg seg&#240;i t&#230;r, at eg s&#225; teg undir fikutr&#230;inum? T&#250; skalt s&#237;ggja ta&#240;, sum st&#248;rri er enn hetta.&#187; 52Og hann seg&#240;i vi&#240; hann: &#171;Sanniliga, sanniliga sigi eg tykkum: Tit skulu s&#237;ggja himmalin opnan, og einglar Gu&#240;s st&#237;ga upp og st&#237;ga ni&#240;ur yvir menniskjusonin.&#187;</div>
 </div>
 </div>
</div>

Í fyrstuni var orðið, og orðið var hjá Guði, og orðið var Guð. Hetta var í fyrstuni hjá Guði. Allir lutir eru vorðnir til við tí, og uttan tað varð einki til av tí, sum til er vorðið. Í tí var lív, og lívið var ljós menniskjunnar. Og ljósið skínur í myrkrinum, og myrkrið tók ikki við tí.

Maður kom, sendur frá Guði, hann æt Jóhannes. Hesin kom til vitnisburðar, til tess at hann skuldi vitna um ljósið, fyri at allir skuldu trúgva við honum. Hann var ikki ljósið, men hann skuldi vitna um ljósið. Hitt sanna ljósið, sum upplýsir hvørja menniskju, var við at koma í heimin. Hann var í heiminum, og heimurin er vorðin til við honum, og heimurin kendi hann ikki. Hann kom til sítt egna, og hansara egnu tóku ikki ímóti honum. Men so mongum, sum tóku ímóti honum, teimum gav hann mátt til at verða Guðs børn, teimum, sum trúgva á navn hansara, sum ikki eru gitnir av blóði, ei heldur av holds vilja, ei heldur av mans vilja, men av Guði. Og orðið varð hold og tók búgv okkara millum, og vit skoðaðu dýrd hansara, dýrd, sum einborin sonur hevur frá faðir sínum, fulla av náði og sannleika. Jóhannes vitnar um hann og rópar og sigur: «Hetta var hann, sum eg segði um: Tann, sum kemur aftan á meg, er komin undan mær; tí at hann var fyrr enn eg.» Tí at av fylling hansara hava vit allir fingið, og tað náði oman á náði; tí at lógin varð givin við Mósesi, náðin og sannleikin komu við Jesusi Kristi. Eingin hevur á nøkrum sinni sæð Guð; hin einborni sonurin, sum er í fangi faðirsins, hann hevur kunngjørt hann.

Og hetta er vitnisburður Jóhannesar, tá ið Jødarnir sendu prestar og Levitar frá Jerúsalem til tess at spyrja hann: «Hvør ert tú?» Og hann ásannaði og noktaði ikki, og hann ásannaði: «Eg eri ikki Kristus.» Og teir spurdu hann: «Hvat tá? Ert tú Elia?» Hann sigur: «Ikki eri eg tað.» «Ert tú profeturin?» Og hann svaraði: «Nei.» Teir søgdu tá við hann: «Hvør ert tú? fyri at vit kunnu geva teimum svar, sum hava sent okkum. Hvat sigur tú um teg sjálvan?» Hann segði: «Eg eri rødd á einum, sum rópar í oyðimørkini: Gerið beinan veg Harrans, eins og Jesaja profetur hevur sagt.» Men teir, sum sendir vóru, vóru úr flokki Farisearanna. Og teir spurdu hann og søgdu við hann: «Hví doypir tú tá, um tú ikki ert Kristus, ei heldur Elia, ei heldur profeturin?» Jóhannes svaraði teimum og segði: «Eg doypi við vatni; mitt ímillum tykkara stendur hann, sum tit ikki kenna, hann sum kemur aftan á meg, sum eg ikki eri verdur at loysa tveingirnar hjá.» Hetta hendi í Betániu, hinumegin Jórdan, har sum Jóhannes doypti. Dagin eftir sær hann Jesus koma til sín og sigur: «Sí, Guðs lambið, sum ber synd heimsins! Hann er tann, sum eg segði um: Aftan á meg kemur maður, sum hevur verið undan mær; tí at hann var fyrr enn eg. Og eg kendi hann ikki; men fyri at hann skuldi verða opinberaður fyri Ísrael, tí eri eg komin og doypi við vatni.» Og Jóhannes vitnaði og segði: «Eg sá andan stíga niður av himni í dúgvu líki, og hann varð verandi yvir honum. Og eg kendi hann ikki; men tann, sum sendi meg at doypa við vatni, hann segði við meg: «Hann, sum tú sært andan stíga niður yvir og verða verandi yvir, hann er tann, sum doypir við heilagum anda.» Og eg havi sæð tað og havi vitnað, at hesin er sonur Guðs.»

Dagin eftir stóð Jóhannes har aftur og tveir av lærusveinum hansara. Og í tí hann hugdi at Jesusi, sum kom gangandi, sigur hann: «Sí, Guðslambið!» Og teir tveir lærusveinarnir hoyrdu hann siga hetta, og teir fóru aftan á Jesus. Men Jesus vendi sær á, og tá ið hann sá teir koma aftan á seg, sigur hann við teir: «Hvørjum leita tit eftir?» Men teir søgdu við hann: «Rabbi (sum útlagt merkir: meistari), hvar býrt tú?» Hann sigur við teir: «Komið og síggið!» Teir komu og sóu, hvar hann búði, og teir vórðu verandi hjá honum tann dagin; tað var um tíggjunda tíma. Andrias, bróðir Símun Pæturs, var annar av teimum báðum, sum høvdu hoyrt hetta av Jóhannesi og høvdu fylgt honum. Hann finnur fyrst bróður sín, Símun, og sigur við hann: «Vit hava funnið Messias» (sum er tað sama sum Kristus; tað er: salvaður). Og hann førdi hann til Jesus. Men Jesus hugdi upp á hann og segði: «Tú ert Símun, sonur Jónasar, tú skalt verða kallaður Kefas (sum er útlagt: Petros; tað er: klettur.) Dagin eftir ætlaði hann at fara avstað til Galileu, og hann finnur Filippus; og Jesus sigur við hann: «Fylg mær!» Men Filippus var úr Betsajdu, bygd teirra Andriasar og Pæturs. Filippus finnur Natanael og sigur við hann: «Vit hava funnið tann, sum Móses í lógini og profetarnir hava skrivað um, Jesus, son Jósefs úr Nasaret.» Og Natanael segði við hann: «Kann nakað gott vera úr Nasaret?» Filippus sigur við hann: «Kom og síggj!» Jesus sá Natanael koma til sín, og hann sigur um hann: «Sí, har er av sonnum Ísraelitur, sum ikki svik eru í!» Natanael sigur við hann: «Hvaðan kennir tú meg?» Jesus svaraði og segði við hann: «Áðrenn Filippus rópaði teg, sá eg teg, har sum tú vart undir fikutræinum.» Natanael svaraði honum: «Rabbi, tú ert sonur Guðs, tú ert kongur Ísraels!» Jesus svaraði og segði við hann: «Trýrt tú, tí at eg segði tær, at eg sá teg undir fikutræinum? Tú skalt síggja tað, sum størri er enn hetta.» Og hann segði við hann: «Sanniliga, sanniliga sigi eg tykkum: Tit skulu síggja himmalin opnan, og einglar Guðs stíga upp og stíga niður yvir menniskjusonin.»

استمع إلى Evangeliið eftir Jóhannes 1