آيات مشهورة من الكتاب المقدس منЮҳанно* 3

شارك

Зеро Худо ҷаҳонро чунон дӯст дошт, ки Писари Ягонаи Худро дод, то ҳар кӣ ба Ӯ имон оварад, намирад, балки ҳаёти абадӣ дошта бошад.

Зеро Худо Писарро на барои ҳукм кардани ҷаҳон фиристод, балки барои он, ки ҷаҳон ба воситаи Ӯ наҷот ёбад.

Исо дар ҷавоб ба ӯ гуфт: «Ба ту сухани ҳақ ва ростро мегӯям, агар одам аз олами боло таваллуд наёбад, Подшоҳии Худоро дида наметавонад».

Ҳар кӣ ба Ӯ имон оварад, ҳукм карда намешавад, аммо ҳар кӣ имон наоварад, аллакай ҳукм карда шудааст, чунки ба номи Писари Ягонаи Худо имон наовардааст.

Ҳукм ин аст, ки нур ба ҷаҳон омад, вале мардум торикиро аз нур зиёдтар дӯст доштанд, зеро корҳои онҳо бад аст.

Ӯ бояд боз ҳам бузургтар шавад, аммо ман боз ҳам хурдтар.

Ҳар касе, ки кори бад мекунад, аз нур нафрат дорад ва ба сӯи нур намеояд, то ки корҳои бади ӯ ошкор нашаванд.

Ҳар кӣ ба Писари Худо имон меоварад, соҳиби ҳаёти абадӣ мешавад, аммо ҳар кӣ ба Писар итоат намекунад, ҳеҷ гоҳ ҳаёти абадиро намебинад ва гирифтори ғазаби Худо мегардад».

Чӣ тавре ки Мусо дар биёбон мори биринҷиро дар чӯб боло бардошта буд, ҳамон тавр Писари Одамизод ҳам бояд боло бардошта шавад

Падар Писарро дӯст медорад ва ҳама чизро ба дасти Ӯ супоридааст.