آيات مشهورة من الكتاب المقدس منЛүк 19

شارك

Адәм Углы югалганны эзләп табар һәм коткарыр өчен килде бит.

Ә инде Гайсә Зәйтүн тавыннан төшә торган юлга якынлашкач, Күп санлы шәкертләре, үзләре күргән барлык могҗизалар өчен шатланышып, кычкырып-кычкырып, Аллаһыга дан-мактау яудыра башладылар: «Раббы исеменнән килүче Патша мөбарәктер! Күкләрдә – тынычлык, югарыда дан-шөһрәт!»

– Бүген шушы гаиләгә котылу килде – әлеге кеше дә Ибраһим нәселеннәндер.

Шул турыга җиткәч, Гайсә югары күтәрелеп карады да: – Зәкәй, төш тизрәк, бүген Мин синең өеңдә тукталырга тиешмен, – диде. Теге тиз генә төште һәм Аны, шатланып, өендә кабул итте.

Зәкәй исә, торып, Хаким Гайсәгә: – Әфәндем! Милкемнең яртысын фәкыйрьләргә өләшәм, инде кемне дә булса алдаганмын икән, аңа дүртләтә кайтарып бирермен, – диде.

Халык арасыннан кайбер фарисейлар шунда Гайсәгә: – Остаз! Шәкертләреңне тый! – диде. Әмма аларга җавап итеп, Ул: – Сезгә шуны әйтәм: алар тынып калсалар, ташлар кычкыра башлаячак, – диде.