آيات مشهورة من الكتاب المقدس منEoin 6

شارك

Agus duḃairt Íosa leo: Is mise arán na beaṫa: an té a ṫig ċugam-sa, ní ḃéiḋ ocras air; agus an té a ċreideas ionnam-sa, ní ḃéiḋ tart air a ċorḋċe.

Aċt cad é, má tċí siḃ Mac an Duine ag dul suas mar a raiḃ sé ar dtús?

Ná saoṫruiġigiḋ ċun an ḃíḋ a ṫéid amuġa, aċt ċun an ḃíḋ a ṁaireas ċun beaṫa síorraiḋe, agus a ḃéarfas Mac an Duine díḃ. Óir is é seo an té ar ċuir Dia, an t-Aṫair, séala air.

Óir is í seo toil m’Aṫar a ċuir uaiḋ mé: go raiḃ beaṫa ṡíorraiḋe ag gaċ aoinneaċ dá ḃfeiceann an Mac, agus dá gcreideann ann, agus tógfaiḋ mise suas é ar an lá deireannaċ.

Duḃairt Íosa leo, ġá ḃfreagairt: Is í seo obair Dé, go gcreidfeaḋ siḃ san té a ċuir sé uaiḋ.

Gaċ aon dá dtaḃrann an t-Aṫair daṁ, tiocfaiḋ sé ċugam: agus an té a ṫig ċugam, ní ċaiṫfiḋ mé amaċ é

Duḃairt Íosa, dá ḃríġ sin, leis an dáréag: An mian liḃ-se imṫeaċt fosta?

Is mise an t-arán beo, a ṫáinic anuas ó neaṁ.

Ní féidir le h-aoinneaċ teaċt ċugam-sa muna dtarraingiḋ an t-Aṫair a ċuir uaiḋ mé é, agus tógfaiḋ mise suas é ar an lá deireannaċ.

Óir is é arán Dé an té a ṫuirling ó neaṁ, agus a ḃeir beaṫa do’n doṁan.

Is mise arán na beaṫa.

Agus ġlac Íosa na h-aráin: agus nuair a ṫug sé altuġaḋ, roinn sé ar an méid a ḃí ina suiḋe: agus na h-éisc mar an gcéadna, a oiread agus a b’áil leo. Agus nuair a ḃí a sáiṫ acu, duḃairt sé le n-a ḋeisciobail: Cruinniġigiḋ suas na conamair atá fágṫa, ar eagla go dtéiġeaḋ siad amuġa.

Ar an aḋḃar sin, nuair a ḃí tuairim ar ċúig nó deiċ stáid ar ḟiċid de iomraṁ déanta acu, tċí siad Íosa ag siuḃal ar an ḟairrge, agus ag teaċt i ngaoḃar do’n luing, agus ḃuail eagla iad. Aċt deir seisean leo: Is mise atá ann, ná bíoḋ eagla oraiḃ.