Nowa Biblia Gdańska. Wydanie 2012, Śląskie Towarzystwo Biblijne. Prawa autorskie nie zastrzeżone.

Nowa Biblia Gdańska

<div class="version vid319 iso6393pol" data-vid="319" data-iso6393="pol">
    <div class="book bkJHN">
        <div class="chapter ch4" data-usfm="JHN.4">
            <div class="label">4</div><div class="p"><span class="verse v1" data-usfm="JHN.4.1"><span class="label">1</span><span class="content"> Wi&#281;c gdy si&#281; Jezus dowiedzia&#322;, &#380;e faryzeusze us&#322;yszeli, i&#380; Jezus czyni i chrzci liczniejszych uczni&#243;w ni&#380; Jan,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v2" data-usfm="JHN.4.2"><span class="label">2</span><span class="content"> (a przecie&#380; sam Jezus nie chrzci&#322;, ale jego uczniowie),</span></span></div><div class="p"><span class="verse v3" data-usfm="JHN.4.3"><span class="label">3</span><span class="content"> opu&#347;ci&#322; Jude&#281;, i znowu odszed&#322; do Galilei.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v4" data-usfm="JHN.4.4"><span class="label">4</span><span class="content"> A by&#322;o mu konieczne przechodzi&#263; przez Samari&#281;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v5" data-usfm="JHN.4.5"><span class="label">5</span><span class="content"> Zatem przychodzi do miasta Samarii, zwanego Sychar, blisko terenu, kt&#243;ry Jak&#243;b da&#322; swojemu synowi J&#243;zefowi.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v6" data-usfm="JHN.4.6"><span class="label">6</span><span class="content"> A by&#322;o tam &#378;r&#243;d&#322;o Jak&#243;ba. Wi&#281;c Jezus, strudzony od w&#281;dr&#243;wki, tak tylko przysiad&#322; sobie przy zdroju; a by&#322;a jako&#347; sz&#243;sta godzina.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v7" data-usfm="JHN.4.7"><span class="label">7</span><span class="content"> Przychodzi r&#243;wnie&#380; niewiasta z Samarii, aby zaczerpn&#261;&#263; wody. A Jezus jej m&#243;wi: Daj mi pi&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v8" data-usfm="JHN.4.8"><span class="label">8</span><span class="content"> Poniewa&#380; jego uczniowie odeszli do miasta, aby nakupi&#263; &#380;ywno&#347;ci.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v9" data-usfm="JHN.4.9"><span class="label">9</span><span class="content"> Zatem owa niewiasta, Samarytanka, mu m&#243;wi: Jak&#380;e ty, b&#281;d&#261;c &#379;ydem, prosisz pi&#263; ode mnie, kobiety samaryta&#324;skiej? (Gdy&#380; &#379;ydzi nie utrzymuj&#261; stosunk&#243;w z Samarytanami).</span></span></div><div class="p"><span class="verse v10" data-usfm="JHN.4.10"><span class="label">10</span><span class="content"> A Jezus odpowiadaj&#261;c, rzek&#322; jej: Gdyby&#347; dostrzeg&#322;a dar Boga oraz kim jest ten, kt&#243;ry do ciebie m&#243;wi: Daj mi pi&#263;; ty by&#347; go poprosi&#322;a, a da&#322;by ci wod&#281; &#380;yj&#261;c&#261;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v11" data-usfm="JHN.4.11"><span class="label">11</span><span class="content"> M&#243;wi mu niewiasta: Panie, nie masz ani czerpaka, a studnia jest g&#322;&#281;boka, zatem sk&#261;d masz wod&#281; &#380;yj&#261;c&#261;?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v12" data-usfm="JHN.4.12"><span class="label">12</span><span class="content"> Czy ty jeste&#347; znaczniejszy od naszego przodka Jak&#243;ba, kt&#243;ry da&#322; nam t&#261; studni&#281;, sam z niej pi&#322;, oraz jego synowie i jego trzody?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v13" data-usfm="JHN.4.13"><span class="label">13</span><span class="content"> A Jezus odpowiadaj&#261;c jej, rzek&#322;: Ka&#380;dy, kto pije z tej wody, znowu b&#281;dzie pragn&#261;&#322;;</span></span></div><div class="p"><span class="verse v14" data-usfm="JHN.4.14"><span class="label">14</span><span class="content"> za&#347; kto wypije z wody, kt&#243;r&#261; ja mu dam, nie b&#281;dzie pragn&#261;&#322; na wieczno&#347;&#263;; a woda kt&#243;r&#261; mu dam, stanie si&#281; w nim zdrojem wody, co wytryskuje ku &#380;yciu wiecznemu.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v15" data-usfm="JHN.4.15"><span class="label">15</span><span class="content"> M&#243;wi do niego niewiasta: Panie, daj mi t&#281; wod&#281;, abym nie zapragn&#281;&#322;a, ani nie chodzi&#322;a tu czerpa&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v16" data-usfm="JHN.4.16"><span class="label">16</span><span class="content"> M&#243;wi jej Jezus: Id&#378;, zawo&#322;aj swojego m&#281;&#380;a i przyjd&#378; tutaj.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v17" data-usfm="JHN.4.17"><span class="label">17</span><span class="content"> A niewiasta odpowiadaj&#261;c, rzek&#322;a: Nie mam m&#281;&#380;a. M&#243;wi jej Jezus: Dobrze powiedzia&#322;a&#347;: Nie mam m&#281;&#380;a.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v18" data-usfm="JHN.4.18"><span class="label">18</span><span class="content"> Bo mia&#322;a&#347; pi&#281;ciu m&#281;&#380;&#243;w, a ten, kt&#243;rego teraz masz, nie jest twoim m&#281;&#380;em; to prawdziwie powiedzia&#322;a&#347;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v19" data-usfm="JHN.4.19"><span class="label">19</span><span class="content"> M&#243;wi mu niewiasta: Panie, widz&#281;, &#380;e ty jeste&#347; prorokiem.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v20" data-usfm="JHN.4.20"><span class="label">20</span><span class="content"> Nasi ojcowie oddaj&#261; cze&#347;&#263; na tej g&#243;rze; a wy powiadacie, &#380;e w Jerozolimie jest miejsce, gdzie trzeba oddawa&#263; cze&#347;&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v21" data-usfm="JHN.4.21"><span class="label">21</span><span class="content"> M&#243;wi jej Jezus: Kobieto, wierz mi, &#380;e przychodzi godzina, kiedy ani na tej g&#243;rze, ani w Jerozolimie nie b&#281;dziecie oddawa&#263; Ojcu czci.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v22" data-usfm="JHN.4.22"><span class="label">22</span><span class="content"> Wy oddajecie cze&#347;&#263; Temu, kt&#243;rego nie znacie; my oddajemy cze&#347;&#263; Temu, kt&#243;rego znamy; poniewa&#380; zbawienie jest od &#379;yd&#243;w.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v23" data-usfm="JHN.4.23"><span class="label">23</span><span class="content"> Lecz nadchodzi godzina i jest teraz, gdy prawdziwi czciciele b&#281;d&#261; czci&#263; Ojca w Duchu i prawdzie.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v24" data-usfm="JHN.4.24"><span class="label">24</span><span class="content"> Bo i Ojciec szuka tych, kt&#243;rzy Go tak czcz&#261;. B&#243;g jest Duchem, wi&#281;c owi czciciele powinni Go czci&#263; w Duchu i prawdzie.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v25" data-usfm="JHN.4.25"><span class="label">25</span><span class="content"> M&#243;wi mu niewiasta: Wiem, &#380;e przychodzi Mesjasz, nazwany Chrystusem; a gdy on przyjdzie, wszystko nam oznajmi.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v26" data-usfm="JHN.4.26"><span class="label">26</span><span class="content"> M&#243;wi jej Jezus: Ja nim jestem; ten, kt&#243;ry tobie m&#243;wi.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v27" data-usfm="JHN.4.27"><span class="label">27</span><span class="content"> A na to przyszli jego uczniowie i dziwili si&#281;, &#380;e rozmawia&#322; z kobiet&#261;; jednak&#380;e nikt nie powiedzia&#322;: Czego szukasz? Lub: Dlaczego z ni&#261; rozmawiasz?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v28" data-usfm="JHN.4.28"><span class="label">28</span><span class="content"> A niewiasta zostawi&#322;a sw&#243;j dzban, odesz&#322;a do miasta i m&#243;wi ludziom:</span></span></div><div class="p"><span class="verse v29" data-usfm="JHN.4.29"><span class="label">29</span><span class="content"> Id&#378;cie, zobaczcie cz&#322;owieka, kt&#243;ry mi wszystko powiedzia&#322;, cokolwiek uczyni&#322;am; czy&#380; ten nie jest Chrystusem?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v30" data-usfm="JHN.4.30"><span class="label">30</span><span class="content"> Zatem wyszli z miasta i przychodzili do niego.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v31" data-usfm="JHN.4.31"><span class="label">31</span><span class="content"> W mi&#281;dzyczasie prosili go uczniowie, m&#243;wi&#261;c: Rabbi, zjedz.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v32" data-usfm="JHN.4.32"><span class="label">32</span><span class="content"> Za&#347; on im powiedzia&#322;: Ja mam pokarm do zjedzenia, kt&#243;rego wy nie widzicie.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v33" data-usfm="JHN.4.33"><span class="label">33</span><span class="content"> Wi&#281;c uczniowie m&#243;wili do siebie: Czy kto&#347; mu przyni&#243;s&#322; je&#347;&#263;?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v34" data-usfm="JHN.4.34"><span class="label">34</span><span class="content"> M&#243;wi im Jezus: Moim pokarmem jest, by uczyni&#263; wol&#281; Tego, kt&#243;ry mnie pos&#322;a&#322; oraz dokona&#263; Jego dzie&#322;a.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v35" data-usfm="JHN.4.35"><span class="label">35</span><span class="content"> Czy&#380; wy nie m&#243;wicie: Jest ju&#380; czteromiesi&#281;czny okres, zatem nadchodzi &#380;niwo? Oto wam m&#243;wi&#281;, podnie&#347;cie wasze oczy i obejrzyjcie krainy, &#380;e ju&#380; bielej&#261; do &#380;niwa.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v36" data-usfm="JHN.4.36"><span class="label">36</span><span class="content"> Tak&#380;e ten, kt&#243;ry &#380;nie, odbiera zap&#322;at&#281; oraz zbiera owoc do &#380;ycia wiecznego, by siej&#261;cy i &#380;n&#261;cy m&#243;g&#322; si&#281; wsp&#243;lnie cieszy&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v37" data-usfm="JHN.4.37"><span class="label">37</span><span class="content"> Gdy&#380; w tym jest prawdziwe s&#322;owo: Inny jest siej&#261;cy, a inny &#380;n&#261;cy.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v38" data-usfm="JHN.4.38"><span class="label">38</span><span class="content"> Ja was wys&#322;a&#322;em zbiera&#263; to, nad czym wy si&#281; nie trudzili&#347;cie; inni si&#281; natrudzili, a wy&#347;cie weszli w ich prac&#281;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v39" data-usfm="JHN.4.39"><span class="label">39</span><span class="content"> Za&#347; z tamtego miasta uwierzy&#322;o w niego wielu Samarytan, z powodu s&#322;owa niewiasty, kt&#243;ra &#347;wiadczy&#322;a: Powiedzia&#322; mi wszystko, co uczyni&#322;am.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v40" data-usfm="JHN.4.40"><span class="label">40</span><span class="content"> Zatem gdy przyszli do niego Samarytanie, prosili go, aby u nich pozosta&#322;; i pozosta&#322; tam dwa dni.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v41" data-usfm="JHN.4.41"><span class="label">41</span><span class="content"> Nadto znacznie liczniejsi uwierzyli z powodu jego s&#322;owa.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v42" data-usfm="JHN.4.42"><span class="label">42</span><span class="content"> A kobiecie m&#243;wili: Ju&#380; nie z powodu twojego gadania wierzymy; bo sami us&#322;yszeli&#347;my oraz wiemy, &#380;e ten jest naprawd&#281; Chrystusem, zbawicielem &#347;wiata.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v43" data-usfm="JHN.4.43"><span class="label">43</span><span class="content"> Za&#347; po dw&#243;ch dniach wyszed&#322; stamt&#261;d i odszed&#322; do Galilei.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v44" data-usfm="JHN.4.44"><span class="label">44</span><span class="content"> Bowiem sam Jezus za&#347;wiadczy&#322;, &#380;e prorok nie ma szacunku w swojej ojczy&#378;nie.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v45" data-usfm="JHN.4.45"><span class="label">45</span><span class="content"> Wi&#281;c gdy przyszed&#322; do Galilei, Galilejczycy przyj&#281;li go rado&#347;nie, gdy&#380; widzieli wszystko, co w &#347;wi&#281;to zrobi&#322; w Jerozolimie, bo i oni przyszli na &#347;wi&#281;to.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v46" data-usfm="JHN.4.46"><span class="label">46</span><span class="content"> Zatem znowu przyszed&#322; do Kany Galilei, gdzie uczyni&#322; wino z wody. A by&#322; w Kafarnaum pewien kr&#243;lewski dworzanin, kt&#243;rego syn chorowa&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v47" data-usfm="JHN.4.47"><span class="label">47</span><span class="content"> Ten us&#322;ysza&#322;, &#380;e z Judei do Galilei nadchodzi Jezus, wi&#281;c poszed&#322; do niego oraz go prosi&#322;, aby zszed&#322; oraz uleczy&#322; jego syna; bo mia&#322; umiera&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v48" data-usfm="JHN.4.48"><span class="label">48</span><span class="content"> Zatem Jezus powiedzia&#322; do niego: Nie uwierzycie, je&#347;li nie zobaczycie znak&#243;w i cud&#243;w.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v49" data-usfm="JHN.4.49"><span class="label">49</span><span class="content"> A &#243;w kr&#243;lewski przyjaciel m&#243;wi do niego: Panie, zejd&#378; zanim moje dziecko umrze.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v50" data-usfm="JHN.4.50"><span class="label">50</span><span class="content"> M&#243;wi mu Jezus: Id&#378;, tw&#243;j syn &#380;yje. I uwierzy&#322; ten cz&#322;owiek s&#322;owu, kt&#243;re powiedzia&#322; mu Jezus oraz poszed&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v51" data-usfm="JHN.4.51"><span class="label">51</span><span class="content"> A gdy on jeszcze schodzi&#322;, wyszli mu naprzeciwko jego s&#322;udzy i oznajmili, m&#243;wi&#261;c: Tw&#243;j ch&#322;opiec &#380;yje.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v52" data-usfm="JHN.4.52"><span class="label">52</span><span class="content"> Wi&#281;c dowiadywa&#322; si&#281; od nich o godzin&#281;, w kt&#243;rej mia&#322; si&#281; lepiej. Zatem mu powiedzieli: Wczoraj, o si&#243;dmej godzinie opu&#347;ci&#322;a go gor&#261;czka.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v53" data-usfm="JHN.4.53"><span class="label">53</span><span class="content"> I ojciec pozna&#322;, &#380;e to w owej godzinie, w kt&#243;rej Jezus mu powiedzia&#322;: Tw&#243;j syn &#380;yje; i uwierzy&#322; on oraz ca&#322;y jego dom.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v54" data-usfm="JHN.4.54"><span class="label">54</span><span class="content"> Ten, drugi z kolei znak uczyni&#322; Jezus, gdy przyszed&#322; z Judei do Galilei.</span></span></div>
        </div>
    </div>
</div>

Więc gdy się Jezus dowiedział, że faryzeusze usłyszeli, iż Jezus czyni i chrzci liczniejszych uczniów niż Jan,
(a przecież sam Jezus nie chrzcił, ale jego uczniowie),
opuścił Judeę, i znowu odszedł do Galilei.
A było mu konieczne przechodzić przez Samarię.
Zatem przychodzi do miasta Samarii, zwanego Sychar, blisko terenu, który Jakób dał swojemu synowi Józefowi.
A było tam źródło Jakóba. Więc Jezus, strudzony od wędrówki, tak tylko przysiadł sobie przy zdroju; a była jakoś szósta godzina.
Przychodzi również niewiasta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. A Jezus jej mówi: Daj mi pić.
Ponieważ jego uczniowie odeszli do miasta, aby nakupić żywności.
Zatem owa niewiasta, Samarytanka, mu mówi: Jakże ty, będąc Żydem, prosisz pić ode mnie, kobiety samarytańskiej? (Gdyż Żydzi nie utrzymują stosunków z Samarytanami).
A Jezus odpowiadając, rzekł jej: Gdybyś dostrzegła dar Boga oraz kim jest ten, który do ciebie mówi: Daj mi pić; ty byś go poprosiła, a dałby ci wodę żyjącą.
Mówi mu niewiasta: Panie, nie masz ani czerpaka, a studnia jest głęboka, zatem skąd masz wodę żyjącą?
Czy ty jesteś znaczniejszy od naszego przodka Jakóba, który dał nam tą studnię, sam z niej pił, oraz jego synowie i jego trzody?
A Jezus odpowiadając jej, rzekł: Każdy, kto pije z tej wody, znowu będzie pragnął;
zaś kto wypije z wody, którą ja mu dam, nie będzie pragnął na wieczność; a woda którą mu dam, stanie się w nim zdrojem wody, co wytryskuje ku życiu wiecznemu.
Mówi do niego niewiasta: Panie, daj mi tę wodę, abym nie zapragnęła, ani nie chodziła tu czerpać.
Mówi jej Jezus: Idź, zawołaj swojego męża i przyjdź tutaj.
A niewiasta odpowiadając, rzekła: Nie mam męża. Mówi jej Jezus: Dobrze powiedziałaś: Nie mam męża.
Bo miałaś pięciu mężów, a ten, którego teraz masz, nie jest twoim mężem; to prawdziwie powiedziałaś.
Mówi mu niewiasta: Panie, widzę, że ty jesteś prorokiem.
Nasi ojcowie oddają cześć na tej górze; a wy powiadacie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie trzeba oddawać cześć.
Mówi jej Jezus: Kobieto, wierz mi, że przychodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie oddawać Ojcu czci.
Wy oddajecie cześć Temu, którego nie znacie; my oddajemy cześć Temu, którego znamy; ponieważ zbawienie jest od Żydów.
Lecz nadchodzi godzina i jest teraz, gdy prawdziwi czciciele będą czcić Ojca w Duchu i prawdzie.
Bo i Ojciec szuka tych, którzy Go tak czczą. Bóg jest Duchem, więc owi czciciele powinni Go czcić w Duchu i prawdzie.
Mówi mu niewiasta: Wiem, że przychodzi Mesjasz, nazwany Chrystusem; a gdy on przyjdzie, wszystko nam oznajmi.
Mówi jej Jezus: Ja nim jestem; ten, który tobie mówi.
A na to przyszli jego uczniowie i dziwili się, że rozmawiał z kobietą; jednakże nikt nie powiedział: Czego szukasz? Lub: Dlaczego z nią rozmawiasz?
A niewiasta zostawiła swój dzban, odeszła do miasta i mówi ludziom:
Idźcie, zobaczcie człowieka, który mi wszystko powiedział, cokolwiek uczyniłam; czyż ten nie jest Chrystusem?
Zatem wyszli z miasta i przychodzili do niego.
W międzyczasie prosili go uczniowie, mówiąc: Rabbi, zjedz.
Zaś on im powiedział: Ja mam pokarm do zjedzenia, którego wy nie widzicie.
Więc uczniowie mówili do siebie: Czy ktoś mu przyniósł jeść?
Mówi im Jezus: Moim pokarmem jest, by uczynić wolę Tego, który mnie posłał oraz dokonać Jego dzieła.
Czyż wy nie mówicie: Jest już czteromiesięczny okres, zatem nadchodzi żniwo? Oto wam mówię, podnieście wasze oczy i obejrzyjcie krainy, że już bieleją do żniwa.
Także ten, który żnie, odbiera zapłatę oraz zbiera owoc do życia wiecznego, by siejący i żnący mógł się wspólnie cieszyć.
Gdyż w tym jest prawdziwe słowo: Inny jest siejący, a inny żnący.
Ja was wysłałem zbierać to, nad czym wy się nie trudziliście; inni się natrudzili, a wyście weszli w ich pracę.
Zaś z tamtego miasta uwierzyło w niego wielu Samarytan, z powodu słowa niewiasty, która świadczyła: Powiedział mi wszystko, co uczyniłam.
Zatem gdy przyszli do niego Samarytanie, prosili go, aby u nich pozostał; i pozostał tam dwa dni.
Nadto znacznie liczniejsi uwierzyli z powodu jego słowa.
A kobiecie mówili: Już nie z powodu twojego gadania wierzymy; bo sami usłyszeliśmy oraz wiemy, że ten jest naprawdę Chrystusem, zbawicielem świata.
Zaś po dwóch dniach wyszedł stamtąd i odszedł do Galilei.
Bowiem sam Jezus zaświadczył, że prorok nie ma szacunku w swojej ojczyźnie.
Więc gdy przyszedł do Galilei, Galilejczycy przyjęli go radośnie, gdyż widzieli wszystko, co w święto zrobił w Jerozolimie, bo i oni przyszli na święto.
Zatem znowu przyszedł do Kany Galilei, gdzie uczynił wino z wody. A był w Kafarnaum pewien królewski dworzanin, którego syn chorował.
Ten usłyszał, że z Judei do Galilei nadchodzi Jezus, więc poszedł do niego oraz go prosił, aby zszedł oraz uleczył jego syna; bo miał umierać.
Zatem Jezus powiedział do niego: Nie uwierzycie, jeśli nie zobaczycie znaków i cudów.
A ów królewski przyjaciel mówi do niego: Panie, zejdź zanim moje dziecko umrze.
Mówi mu Jezus: Idź, twój syn żyje. I uwierzył ten człowiek słowu, które powiedział mu Jezus oraz poszedł.
A gdy on jeszcze schodził, wyszli mu naprzeciwko jego słudzy i oznajmili, mówiąc: Twój chłopiec żyje.
Więc dowiadywał się od nich o godzinę, w której miał się lepiej. Zatem mu powiedzieli: Wczoraj, o siódmej godzinie opuściła go gorączka.
I ojciec poznał, że to w owej godzinie, w której Jezus mu powiedział: Twój syn żyje; i uwierzył on oraz cały jego dom.
Ten, drugi z kolei znak uczynił Jezus, gdy przyszedł z Judei do Galilei.

Слухаць Ewangelia Jana 4