Папулярныя біблейскія вершы з لوقا ۲۲

Падзяліцца

«پئر جان، اگه تی ایراده ایسه، اَ جامَ می جأ دورَ کون؛ ولی نه می خوأستٚ اَمرأ بلکی تی ایراده مره.»

ولی اَی شمعون، من دوعا بوکودم کی تی ایمأن تِره بمأنه. وختی تی رایَ بیأفتی، وأستی تی برأرأنٚ ایمأنَ تقویت بوکونی.»

بأزین نانَ اوسأده، خودایَ شوکر بوکوده و نانَ پارَه کوده، اوشأنٚ دس فدَه و بفرمأسته: «اَ نان می جانه کی شیمی وأسی تسلیم به. شومأن اَ کارٚ اَمرأ وأ مرَ یاد بأورید.»

هَطویی بو کی بعدٚ شام، جامَ بیگیفته و بفرمأسته: «اَ جام خودا تازه عهد و پیمانٚ نیشأنه‌یه کی می خونٚ فووُستنٚ اَمرأ شیمی وأسی مُهر به.

عیسی رنج و عذابٚ روحأنی‌یٚ زیادی کشه‌یی، هَنٚ وأسی ویشتر تومامی دیل و جانٚ اَمرأ دوعا کودی و اونٚ عرق، خونٚ مأنستن توکّه توکّه زیمینٚ سر فووُستی.

ولی شومأن نوأستی اَطویی بیبید. شیمی ورجأ پیله کس وأستی خورَه کوچیک بدأنه و او رئیسم وأستی نوکرٚ مأنستن دیگرأنَ خدمت بوکونه.

عیسی بفرمأسته: «اَی پطرس، بدأن کی فردا صُب قبلٚ اَنکی خروس بخوأنه، تو سه وار گی کی مرَ نشنأسی.»