Папулярныя біблейскія вершы з Юхан 13

Падзяліцца

Сизге янъы эмир берем: бир-биринъизни севинъиз. Мен сизни насыл севген олсам, сиз де бир-биринъизни шойле севинъиз. Эгер аранъызда бир-биринъизге севги олса, сиз Меним шегиртлерим олгъанынъызны эписи биледжек.

Эгер Мен Рабби ве Оджа олып, аякъларынъызны ювгъан олсам, сизге де бир-биринъизнинъ аякъларынъызны ювмакъ керек. Мен сизге орьнек косьтердим. Энди Мен сизге не япкъан олсам, сизге де ойле япмакъ керек.

– Не япкъанымны шимди анъламайсынъ. Сонъ анълайджакъсынъ, – деди Иса онъа джевап берип.

Сизге керчектен догърусыны айтам: къул озь эфендисинден устюн дегиль, ёлланылгъан да оны ёллагъандан устюн дегильдир.

Эгер буны анъласанъыз, буны беджерип бахтлы олурсыз!

Иса софра башындан турды, усть урбасыны чыкъарды, бир эльбез алды да, белине багълады. Легенге сув къойып, шегиртлерининъ аякъларыны юва, белине багълагъан эльбезнен сюртип къурута башлады.