Папулярныя біблейскія вершы з ЭКЛЕЗІЯСТ 1

Падзяліцца

Бо з вялікай мудрасьці шмат смутку, і хто павялічвае веданьне, павялічвае боль.

Што было, тое і будзе, а што рабілася, тое і будзе рабіцца, і няма нічога новага пад сонцам.

Усе словы стамляюць, ня можа чалавек выказаць [усяго]. Не насыціцца вока гляджэньнем, і не напоўніцца вуха слуханьнем.

Марнасьць марнасьцяў, сказаў Эклезіяст, марнасьць марнасьцяў, усё — марнасьць. Якая карысьць чалавеку з усёй цяжкай працы ягонай, якую ён робіць пад сонцам?

Глядзеў я на ўсе справы, якія робяцца пад сонцам; і вось, усё — марнасьць і пагоня за ветрам.

Пакаленьне адыходзіць і пакаленьне прыходзіць, а зямля на вякі трывае.

Няма памяці пра тых, што раней жылі, і таксама пра тых, што потым жыць будуць, ня будзе памяці ў тых, якія бу­дуць пасьля іх.

І аддаў я сэрца маё, каб пазнаць мудрасьць і пазнаць шаленства і глупоту; і спазнаў, што і гэта — турбаваньне духа.