Папулярныя біблейскія вершы з Luqo 14

Падзяліцца

“Menga ergashgan odam Meni ota–onasidan, xotini va bola–chaqasidan, aka–uka va opa–singillaridan, hatto oʻz jonidan ortiq sevishi kerak, aks holda, u Mening shogirdim boʻlolmaydi.

Oʻz xochini koʻtarib, ortimdan yurmagan odam ham Mening shogirdim boʻlolmaydi.

Zotan, oʻzini oʻzi yuksaltirgan kamsitiladi, oʻzini past tutgan esa yuksaltiriladi.”

Xuddi shu singari, bor mol–mulkingizdan kechmasangiz, birontangiz ham Mening shogirdim boʻla olmaysiz.

Sizlardan birortangiz minora qurmoqchi boʻlsangiz, uni bitirish uchun mablagʻ yetarlimi, deb oldindan xarajatini hisoblab chiqmaysizmi? Aks holda, siz poydevor yotqizasiz–u, minorani bitkaza olmaysiz. Buni koʻrganlarning hammasi ustingizdan kulib, shunday deb aytishadi: «Bu odam qurilishni boshladi, ammo bitira olmadi.»

Aksincha, ziyofat berganingizda, kambagʻal–qashshoqlarni, choʻloq, shollarni, koʻrlarni taklif qiling. Shunda baxtli boʻlasiz. Chunki ular qilgan yaxshiligingizni qaytara olmasalar–da, solihlar tirilgan zamonda buning savobini koʻrasiz.

Tuz — yaxshi narsa. Lekin tuz oʻz taʼmini yoʻqotsa, uni yana qanday shoʻr qilib boʻladi?! Bunday tuz yerga ham, goʻngga ham yaramaydi, uni tashlab yuboradilar. Kimning eshitar qulogʻi boʻlsa, eshitsin!”