Папулярныя біблейскія вершы з Mathew 15

Падзяліцца

Ond am y pethau sy’n dod allan o’i enau, daw’r rheiny o’i galon; a’r rheiny sy’n gwneud dyn yn aflan. Bwriadau drwg, llofruddio, godinebu, puteinio, lladrata, camdystiolaethu, pardduo cymeriad — o’r galon y daw y rhain i gyd

nid yr hyn sy’n mynd i enau dyn sy’n ei wneud yn aflan, ond yr hyn sy’n dod allan o’i enau.”

‘Mae’r bobl hyn yn f’anrhydeddu â’u gwefusau, Ond mae eu calon ymhell oddi wrthyf. Ofer iddyn nhw fy addoli, Gan ddysgu fel athrawiaeth orchmynion dynion’.”

“Wraig,” meddai Iesu, “y fath ffydd sy gennyt! Ti gei yn ôl dy ddymuniad.” Ac o’r foment honno fe wnaed ei merch yn holliach.

Ond dyma’r wraig yn dod ac yn disgyn wrth ei draed, “O! syr, helpa fi,” meddai. “Dyw hi ddim yn deg cymryd bara’r plant a’i daflu i’r cŵn,” atebodd yntau. “Gwir, syr,” meddai hithau, “ond mae’r cŵn yn bwyta’r briwsion sy’n disgyn oddi ar fwrdd eu meistriaid.”