Папулярныя біблейскія вершы з Matthew Lefi 15

Падзяліцца

Yna, gwedi galw y dyrfa, efe á ddywedodd wrthynt, Clyẅwch, a chymerwch addysg. Nid yr hyn sydd yn myned i fewn i’r genau, sydd yn halogi y dyn; ond yr hyn sydd yn dyfod allan o’r genau, sydd yn halogi y dyn. Ar hyny, ei ddysgyblion, gàn ei gyfarch ef, á ddywedasant, A sylwaist ti fel y tramgwyddodd y Phariseaid, pan glywsant y dywediad yna? Yntau á atebodd, Pob planigyn yr hwn ni phlànodd fy Nhad nefol, á ddiwreiddir. Gadewch iddynt. Arweinyddion deillion i’r deillion ydynt; ac os y dall á arwain y dall, y ddau á syrthiant i’r ffos. Yna Pedr gàn ei gyfarch ef, á ddywedodd, Eglura i ni y ddameg hòna. Iesu á atebodd, A ydych chwithiau hefyd yn ddiddëall? Onid ydych chwi yn dëall eto, bod yr hyn oll sydd yn myned i’r genau yn cilio i’r cylla, ac y bwrir ef allan i’r geudy? Eithr yr hyn sydd yn dyfod allan o’r genau, sydd yn tarddu o’r galon, a felly yn halogi y dyn. Canys o’r galon y deillia dyfeisiau drwg, llofruddiaethau, godinebau, puteiniadau, lladradau, geudystiolaethau, athrodau. Dyma y pethau à halogant y dyn; ond bwyta â dwylaw heb eu golchi ni haloga y dyn.

Yna, gwedi galw y dyrfa, efe á ddywedodd wrthynt, Clyẅwch, a chymerwch addysg. Nid yr hyn sydd yn myned i fewn i’r genau, sydd yn halogi y dyn; ond yr hyn sydd yn dyfod allan o’r genau, sydd yn halogi y dyn. Ar hyny, ei ddysgyblion, gàn ei gyfarch ef, á ddywedasant, A sylwaist ti fel y tramgwyddodd y Phariseaid, pan glywsant y dywediad yna? Yntau á atebodd, Pob planigyn yr hwn ni phlànodd fy Nhad nefol, á ddiwreiddir. Gadewch iddynt. Arweinyddion deillion i’r deillion ydynt; ac os y dall á arwain y dall, y ddau á syrthiant i’r ffos. Yna Pedr gàn ei gyfarch ef, á ddywedodd, Eglura i ni y ddameg hòna. Iesu á atebodd, A ydych chwithiau hefyd yn ddiddëall? Onid ydych chwi yn dëall eto, bod yr hyn oll sydd yn myned i’r genau yn cilio i’r cylla, ac y bwrir ef allan i’r geudy? Eithr yr hyn sydd yn dyfod allan o’r genau, sydd yn tarddu o’r galon, a felly yn halogi y dyn. Canys o’r galon y deillia dyfeisiau drwg, llofruddiaethau, godinebau, puteiniadau, lladradau, geudystiolaethau, athrodau. Dyma y pethau à halogant y dyn; ond bwyta â dwylaw heb eu golchi ni haloga y dyn.

Yna rhyw ysgrifenyddion a Phariseaid o Gaersalem, á’i cyfarchasant ef, gàn ddywedyd, Paham y mae dy ddysgyblion di yn troseddu traddodiad yr henuriaid? Canys nid ydynt yn golchi eu dwylaw o flaen prydiau. Iesu gàn ateb, á ddywedodd wrthynt, Paham yr ydych chwi eich hunain, drwy eich traddodiad, yn troseddu gorchymyn Duw? Canys Duw á orchymynodd, gàn ddywedyd, “Anrhydedda dad a mam;” a “Pwybynag á ddifenwo dad neu fam, cosber ef â marwolaeth.” Ond yr ydych chwi yn haeru, Os dywed dyn wrth dad neu fam, “Yr wyf yn diofrydu bethbynag o’r eiddof á wna les i ti,” ni bydd iddo gwedi hyny anrhydeddu, drwy ei gynnorthwy, ei dad neu ei fam. Fel hyn, drwy eich traddodiad, yr ydych yn diddymu gorchymyn Duw. Ragrithwyr, da yr ydych yn ateb i’r nodwedd à roddodd Isaia i chwi, gàn ddywedyd, “Y bobl hyn á’m hanrhydeddant â’u gwefusau, èr bod eu calon wedi ymddyeithro oddwrthyf. Ond yn ofer yr addolant fi, tra y maent yn dysgu sefydliadau dynol yn unig.”

Yna Iesu à giliodd i gyffiniau Tyrus a Sidon, ac wele! gwraig Ganaanëaidd o’r tiriogaethau hyn á ddaeth ato, gàn lefain, Feistr, Fab Dafydd, tosturia wrthyf; y mae fy merch yn cael ei blino yn dost gàn gythraul. Ond ni roddes efe un ateb iddi. Yna ei ddysgyblion á gyfryngasant, ac à attolygasant iddo, gàn ddywedyd, Gollwng hi ymaith, canys y mae hi yn llefain àr ein hol ni. Yntau gàn ateb, á ddywedodd, Fy anfoniad i sydd yn unig at ddefaid colledig cyff Israel. Er hyny, hi á ddynesodd, ac á ymgrymodd o’i flaen ef, gàn ddywedyd, O Arglwydd, cymhorth fi. Yntau á atebodd, Nid gweddus yw cymeryd bara y plant, a’i daflu i’r cwn. Gwir, Syr, meddai hithau, Er hyny, gadewir i’r cwn gael y briwsion à ddisgynant oddar fwrdd eu meistr. Yna Iesu, gàn ateb, á ddyweddodd wrthi, O wraig! mawr yw dy ffydd. Bydded i ti fel yr wyt yn ewyllysio. A’i merch á iachâwyd y cythrym hwnw.

Yna Iesu à giliodd i gyffiniau Tyrus a Sidon, ac wele! gwraig Ganaanëaidd o’r tiriogaethau hyn á ddaeth ato, gàn lefain, Feistr, Fab Dafydd, tosturia wrthyf; y mae fy merch yn cael ei blino yn dost gàn gythraul. Ond ni roddes efe un ateb iddi. Yna ei ddysgyblion á gyfryngasant, ac à attolygasant iddo, gàn ddywedyd, Gollwng hi ymaith, canys y mae hi yn llefain àr ein hol ni. Yntau gàn ateb, á ddywedodd, Fy anfoniad i sydd yn unig at ddefaid colledig cyff Israel. Er hyny, hi á ddynesodd, ac á ymgrymodd o’i flaen ef, gàn ddywedyd, O Arglwydd, cymhorth fi. Yntau á atebodd, Nid gweddus yw cymeryd bara y plant, a’i daflu i’r cwn. Gwir, Syr, meddai hithau, Er hyny, gadewir i’r cwn gael y briwsion à ddisgynant oddar fwrdd eu meistr. Yna Iesu, gàn ateb, á ddyweddodd wrthi, O wraig! mawr yw dy ffydd. Bydded i ti fel yr wyt yn ewyllysio. A’i merch á iachâwyd y cythrym hwnw.