Папулярныя біблейскія вершы з Lûqa 10

Падзяліцца

Biewnîyê, cinê ke emirê Îblîsî de yê, manenê maran û eqreban. Mi selahîyet dayo şima ke înan bigêrê binê linga xwu û bipelixnê. Şima do temamen bibê xalibê dişmenê xwu Îblîsî. Tu çiyêk do nêeşko zirar bido şima.

Îsayî zî cewab da, va: “Merta, Merta, ti endîşe kena û her çî xwu rê kena derd. Oxro ke tenya yew kar esto gereka bêro kerdiş. Axir Meryeme eno karo tewr muhîm tercîh kerd û eno tercîh zî do aye ra nêgêrîyo.”

Mêrikî wina cewab da: “Bi heme qelbê xwu, bi heme canê xwu, bi heme qewetê xwu û bi heme aqilê xwu Rebê xwu Homayî ra hes bikerê, şima xwu ra senî hes kenê cîranê xwu ra zî wina hes bikerê.”

Înan ra va “Mehsûl zaf o, la karkerî tay ê. Eno semed ra Rebê wayirê mehsûlî rê lavey bikerê ke wa seba hewanayişê mehsûlê xwu karkeran bişirawo.”

Îsayî alimê Tewratî ra persa va: “To gore, enê hîrê kesan ra kamcînî mêriko ke kewto destê heydûdan rê wezîfeyê cîrantî ardo ca?” Alimê Tewratî cewab da va: “O ke zerrîya ci veşaye û ci rê ardim kerd.” Îsayî va “O wext ti zî şo û eynî winî bike.”

“Nika şêrê! Ez şima sey verekan şirawena miyanê vergan.