Папулярныя біблейскія вершы з Matfei 10

Падзяліцца

«Minä työnnän teidy, ku lambahii hukkien keskeh. Sikse olgua viizahat ku mavot da ounastamattomat ku kyyhköit.

Ken rippuu omas henges, menettäy sen, no ken menettäy oman hengen minun täh, se suau sen.

Älgiä varakkua niilöi, kudamat tapetah rungu, no ei voija tappua hengie, enämbäl varakkua sidä, kudai voibi hengen dai rungan lykätä uaduh.

Ken ei ota omua ristua da ei astu minule jälles, ei päi minule.

«Ken sanou minuu omakse rahvahan ies, sidä minägi sanon omakse minun Tuatan ies, kudai on taivahas. No ken rahvahien ies kieldävyy minus, sit ristikanzas minägi kieldävyn minun taivahallizen Tuatan ies.

Piästäkkiä voimattomii, nostatakkua kuollieloi, puhtastakkua prokuazal voimattomii da ajakkua iäre karuloi. Ilmai saitto, ilmai annakkua.

Ga sit älgiä varakkua. Olettohäi työ kallehembat čiuččoloi.»

Älgiä duumaikkua, minä tulin tuomah muale rauhua. En rauhua minä tulluh tuomah, a riidua.