Папулярныя біблейскія вершы з Matha 9

Падзяліцца

Annsin aduḃairt sé le n‐a ḋeisceablaiḃ, Go fírinneaċ, is mór é an fóġṁar, aċt is gann iad na h‐oibriḋṫe. Guiḋiḋ, d’á ḃriġ sin, Tiġearna an ḟóġṁair, go gcuirfiḋ sé amaċ oibriḋṫe ċum an ḟóġṁair do ḃaint dó.

Aċt imṫiġiḋ agus foġlamaiḋ briġ na cainste sin. Trócaire is áil liom, agus ní h‐íoḋbairt: óir ní ċum na ḃfíréan do ġlaoḋaċ ṫáinig mé, aċt ċum na bpeacaċ do ġlaoḋaċ.

Aċt nuair do ċonnaic sé na sluaiġte, do ġaḃ truaġ an‐ṁór dóiḃ é, toisc go raḃadar traoċta, scaipṫe aṁail caoiriġ gan aoḋaire.

Aċt nuair do‐ċuala seisean é, aduḃairt sé, Ní h‐iad‐san atá slán ag a ḃfuil gáḃaḋ le liaiġ, aċt iad atá breoite.

Agus do ġluais Íosa ṫart timċeall ins na caṫraċaiḃ agus ins na bailtiḃ beaga, ag teagasc ’n‐a sionagógaiḃ, agus ag craoḃscaoileaḋ soiscéil na ríoġaċta, agus ag leiġeas gaċ uile ṡóirt galair agus breoiteaċta.