Папулярныя біблейскія вершы з Lukan jevanheli 18

Падзяліцца

Iisussa šano opaššettavillah peittopakinan šiitä, jotta aina pitäis vaipumatta moliutuo. Hiän šano

Eikö šilloin Jumalaki auta niitä, kenet Hiän on valinnun omikseh ta ket yötä-päivyä molitah Häneltä apuo? Rupieuko Hiän pitvittelömäh? Mie šanon teilä, Hiän tulou ruttoh heilä apuh. No konša Ihmisen Poika tulou jälelläh, niin löytänöykö Hiän uškuo muan piältä?»

Iisussa vaštasi: «Mitä ihmiset ei voija, šen Jumala voit».

Pitkäh aikah sut'ja ei šuoštun. A šiitä hiän šano ičekšeh: ‘Mie en varaja Jumalua enkä häpie ihmisie, no tämä leškinaini ei jätä milma rauhah. Mie puolissan häntä suutušša, jotta hiän ei vaivuais milma käyntilöilläh.’»

Šanon teilä toven: ken ei ottane Jumalan Valtakuntua šytämeheh niin kuin lapši, še ei piäše šinne.»

No Iisussa kučču lapšet luokšeh ta šano: «Antakkua lapšien tulla Miun luo, elkyä pietelkyä heitä. Heijän moisilla kuuluu Jumalan Valtakunta.

Šiih Iisussa šano: «Šie rupiet näkömäh. Šiun uško parenti šiut.»

Iisussa vaštasi hänellä: «Mintäh šie šanot Milma hyväkši? Kenkänä muu ei ole hyvä kuin yksistäh Jumala.