Папулярныя біблейскія вершы з انجیلِ لوقا 22

Падзяліцца

«ای په، اگم اشته خواستَه عه، اَم قداره چَمَنَ دور بکه؛ اما نه چِمن خواسته دَ بلکم اِشته خواسته دَ بیبی.»

امّا از اِشرا دِعام بکه تا اِشته ایمان از بین مشی. و وختی که توبر بکه، اِشته برارون ایمانِ قوت بیدی.»

ای نانش اوگَت و شکرش بِکَه و پارش بِکَه و اَجونش بدا و بِوات: «اَم چِمن بدنه که شَما خونین فدا بی؛ اَم کاره چمن ویر آیردنه را انجام بدیا.»

عیسی شومِ پَش ای قداره ایش اوگت و بِوات: «ام قداره، خدا تازه عهد نشونه اِسه، که چِمن خون ییَم مهر بی، خونی که شَما نجات را ایبی.

پس چون پیله عذابی به، جدییَتییَم دعاش بِکه، و چُو عرق، خونه تِلَه شارین زمین سر تِلِش کردَی.

امّا شَما هِمنَه مبا. پیله ترین شَما میون گَوَن وِلِگ ترینون شارین بیبی و ارباب گَوَن نوکری شارین بیبی.

عیسی جواو بدا: «ای پِطرُس، اته وام که هارو پیش اَز اَم که سوکوله بِخونیه، اَمِن سه را هاشا کَری و وای اَمِن اونزونی.