Папулярныя біблейскія вершы з انجیلِ مَتّی 6

Падзяліцца

بلکم اول خدا پاتشاهی و چو عدالت پَش ببا، اُخُری همَّه چی شَماهون آدی

پَس صَبا را نگران مبا. صَبا اِشتن نگرانیون داره. هارو مشکلات، هارو را وَسِنده!

«پس شما را وام زندگی خونَین نگران مَبا که چه بُخَرا و یا چه آخرا، و شَما جانه را نگران مَبا که چه دِکَرا. مگم زندگی، شَما غذادَ و شَما بدن، خَلاوَ دَ مهم تَر نی؟

امّا، ته وختی که دوُعا کری اِشته اتاقه دِله بشه، و چو بَره دِبَند و اِشته آسمانیه په وَرَ که چشمونَ دَ مخفیه دُعا بکه، اُخُری اِشته آسمانیه په که مخفی کارون چو را آشکاره، اَته پاداش دی.

«پس شَما هِمنَه دوُعا بِکَراه: «ای چَما پِه که آسمانَ دَ اِسی اِشته نوم مقدّس بیبی. اِشته پاتشاهی با. اِشته خواستَه، هِمنه که آسمان دَ انجام بی، زمینِ را انجام بیبی.

چَما را روزانه غذا بایر و اَجَما آده.

و چَما قرضون بِبخش، همنه که اَما چَما قرضون بخشوم.

و اَجَما امتحان مَکه، بَلکم اَجَما اَ شریر دس دَ نجات آده. چون پاتشاهی و قدرت و جلال تا ابد اِشرا اسه. آمین.

چون اگم مردمون خطاهون ببخشا،‌ شَما آسمانیه په نی شَماهون بَخشه.

آسمون پَرندعون دِدِسو که نه کارِنده و نه درو کَرِنده و نه اَنبارونَ دَ ذخیره کرنده ولی هنی شَما آسمانیه په اَجون روزی دی. مگم شَما چونَ دَ با ارزشتر نییا؟

«شَمنا زمین دَ گنج جمع مکرو، یقایی که پِت زنه و زنگ زنه و دِزِه آینده و اَجو دِزِندِه. بلکم شَمنا آسمون دَ گنج جمع بِکَرو یقایی که نه پِت زنه و نه زنگ زنه و دِزِه ناینده و اجو نِدِزِنده. چون اِشته گنج هر یقا بیبی، اِشته دلَم بِر اِسِه.

«هیچکه نِتونِه دِ اربابه را خدمت بِکَره، چون یا ای نفرَ دَ بدش آ و اَ ایوِ محبت کَره، یا ایوَ دل بَندیه و اَ ایو اهمیت نِدی. شَما نِتونو هم خدا بَنده بِبا و هم پوله بَنده.

پس اَگم خدا علفون که هارو صحرا دَ اَبَر آینده و صَبا تَندَ دَ سوجِسه بی، هِمنَه پوشونِه، ای کم ایمانون مگم شَماهون چاکتر از اَم نِپوشونه؟

پس تَه وختی صدقه دی، هِمنَه آده که اِشته چپَ دَسِ اَ کاری که اِشته راست دسِ کره، مَزونه تا اِشته صدقه مخفی بیبی؛ اُخُری اِشته پِه که هر مخفیه کاری چو را آشکاره، اَته پاداش دی.

«ویراجون ببا که شَما اِشتن خِیر‌ه کارون مردمُن چَشمون پیش مکرا، چون هِمنَه شَما پِه وَر که آسمونَ دَ اِسِه پاداشی نِدارو.

«وختی که روزَه گیرا، دِ دیمون شارین اِشتن پَکَر مَکَرا چون اَوه اِشتن دیمه حالتِه عوض کَرنده تا مردمون وَرَ نشون بِدینده که روزِندِ. حقیقتن، شَمارا وام که اَوه اِشتن پاداششون ایگَتِه. امّا وختی ته روزَه گیری، اِشته سَرِ روعن آسون و اِشته دیمه بِشو تا مردم مَزونِنده ته روزَیش بلکم اِشته آسمانیه په که چشمانَ دَ مخفی اسه و اِشته په که مخفی کارون چو را آشکاره، اَته پاداش دی.