Папулярныя біблейскія вершы з Ioanes 2

Падзяліцца

Kana kapo ainoai luai i avibisan i vilvil ataping, Iesu kata abis ia, na kata abis ia e Kana, rina i Galilaia. Kata abis ia asi akalitai ani urmaus ina, asukang a kana keve nat i akalit kila atung kari lomlomon singina.

Na Iesu kala ngenget ia ta, “Pua iuang, marai sa kupo alakai anig nei bil ke? Kag taun lak parik kapa serei.”

Na Iesu kala antok iria ta, “Mianla lolong laman dong le na keve ese lava suke.” Na kianla lolong aduk luai aniria aongos tung e ngururia. Le na kala antok iria, “Mi kap le ta men laman, na mian alis a igenen vopo aiveven ani matan angan ke.” Au, kila vil ia asukang

Na Iesu kala ngenget iria ta, “Mi galang a rina i atailai ke na naka atung pok ia si potol a taun.”

Na kala luk angus, ka abis a kinolong asi ngamis, ka teng ia, na ka lu asoung ri vap kuvul ve ri bulumakau na ri sipsip ane komo i rina i atailai. Ka bekai pulakai ani kapkap singiria kipo sakol ri kapkap, ka ul aturung kari keve pata. Na kala antok a vap po asesel ta uk ang ta, “Luk suai ani keve mani ke pelek a ring ke! Sa nang kapo asukang ke? Marai sa na mipo buk vil ani kana lu na mamai asukang ta kapo lu ipo asesel?”