ГАБРЭЯЎ 10
10
Габр 10
1Закон, маючы цень будучых дабротаў, а не самы вобраз рэчаў, аднымі тымі самымі ахвярамі, якія кожны год стала прыносяцца, ніколі ня можа зрабіць дасканалымі тых, што прыходзяць зь імі.
2Інакш перасталі б прыносіць іх, бо ахвяравальнікі, ачышчаныя адзін раз, ня мелі б ужо ніякага ўсьведамленьня грахоў.
3Але ахвярамі штогод робіцца напамін пра грахі;
4бо немагчыма, каб кроў цялят і казлоў зьнішчала грахі.
5Таму Хрыстос, уваходзячы ў сьвет, кажа: «ахвяры і прынашэньня Ты не захацеў, але цела падрыхтаваў Мне.
6Усеспаленьні і ахвяры за грэх не даспадобы Табе.
7Тады Я сказаў: вось, іду, як у пачатку кнігі напісана пра Мяне, выканаць волю Тваю, Божа»;
8сказаўшы раней, што ні ахвяр, ні прынашэньняў, ні ўсеспаленьняў, ні ахвяры за грэх, - якія прыносяцца паводле закона, - Ты не захацеў і не ўпадабаў,
9потым дадаў: «вось, іду выканаць волю тваю, Божа». Адмяняе першае, каб пастанавіць другое.
10Па гэтай вось волі асьвечаныя мы аднаразовым прынясеньнем Цела Ісуса Хрыста.
11І кожны сьвятар штодзень стаіць у служэньні і шмат разоў прыносіць адны і тыя самыя ахвяры, якія ніколі ня могуць зьнішчыць грахоў.
12А Ён, прынёсшы адну ахвяру за грахі, назаўсёды сеў праваруч Бога,
13чакаючы потым, пакуль ворагі Ягоныя будуць пакладзены «падножжам ног Ягоных».
14Бо Ён адным прынашэньнем назаўсёды зрабіў дасканалымі тых, хто асьвячаецца.
15Пра гэта сьведчыць вам і Дух Сьвяты; бо сказана:
16«вось запавет, які завяшчаю ім пасьля тых дзён, кажа Гасподзь: увяду законы Мае ў сэрцы іхнія, і ў думках іхніх напішу іх,
17і грахоў іхніх і беззаконьняў іхніх не ўзгадаю больш».
18А дзе ёсьць дараваньне грахоў, там не патрэбнае прынашэньне за іх.
19І вось, браты, маючы адвагу ўваходзіць у сьвяцілішча праз Кроў Ісуса Хрыста, шляхам новым і жывым,
20які Ён зноў адкрыў нам праз заслону, гэта значыцца, праз плоць Сваю,
21і маючы вялікага Сьвятара над домам Божым,
22прыступайма са шчырым сэрцам, з поўнаю вераю, крапленьнем ачысьціўшы сэрцы ад пахібнага сумленьня, і абмыўшы цела вадою чыстаю,
23будзем трымацца вызнаньня надзеі непахісна, бо верны Той, Хто абяцаў;
24будзем уважлівыя адно да аднаго, заахвочваючы ў любові і добрых учынках;
25ня будзем пакідаць сходу свайго, як гэта ў некаторых у звычаі; а будзем намаўляць адно аднаго, і тым болей, чым выразьней бачыце набліжэньне дня таго.
26Бо, калі мы, атрымаўшы спазнаньне ісьціны, самахоць грэшым, дык не застаецца больш ахвяры за грахі,
27а нейкае страшнае чаканьне суду і лютасьці вагню, гатовага зжэрці супраціўцаў.
28Калі чалавек, які адкінуў закон Майсееў, пры двух і трох сьведках, безь мілажалю караецца сьмерцью,
29дык наколькі ж цяжэйшае, думаеце, кары варты будзе той, хто топча Сына Божага і не ўважае за сьвятыню Кроў запавета, якою асьвечаны, і Духа мілаты абражае?
30Мы ведаем Таго, Хто сказаў: «у Мяне адпомста, Я аддам, кажа Гасподзь». І яшчэ: «Гасподзь будзе судзіць народ Свой».
31Страшна трапіць у рукі Бога жывога!
32Успомніце ранейшыя дні вашыя, калі вы, дасьведчаныя, вытрымалі вялікі подзьвіг пакутаў,
33то самі сярод глумленьня і зьдзекаў, служачы відовішчам іншым, то будучы супольнікамі тых, што гэта зазналі;
34бо вы і маім кайданам спагадалі, і рабунак маёмасьці вашай прымалі з радасьцю, ведаючы, што ёсьць у вас на нябёсах маёмасьць лепшая і непрамінушчая.
35Дык не пакідайце спадзяваньня вашага, якое мае атрымаць вялікую аддзяку.
36Цярплівасьць патрэбна вам, каб, выканаўшы волю Божую, атрымаць абяцанае;
37«яшчэ крыху, зусім крыху, і Той, Хто мае прыйсьці, прыйдзе і не забавіцца.
38Праведны вераю жыць будзе; а калі хто завагаецца, ня хінецца да таго душа Мая».
39А мы ня з тых, што вагаюцца на пагібель, а стаім у веры на ратунак душы.
Цяпер абрана:
ГАБРЭЯЎ 10: ББЛ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
Alesya Semukha
ГАБРЭЯЎ 10
10
Габр 10
1Закон, маючы цень будучых дабротаў, а не самы вобраз рэчаў, аднымі тымі самымі ахвярамі, якія кожны год стала прыносяцца, ніколі ня можа зрабіць дасканалымі тых, што прыходзяць зь імі.
2Інакш перасталі б прыносіць іх, бо ахвяравальнікі, ачышчаныя адзін раз, ня мелі б ужо ніякага ўсьведамленьня грахоў.
3Але ахвярамі штогод робіцца напамін пра грахі;
4бо немагчыма, каб кроў цялят і казлоў зьнішчала грахі.
5Таму Хрыстос, уваходзячы ў сьвет, кажа: «ахвяры і прынашэньня Ты не захацеў, але цела падрыхтаваў Мне.
6Усеспаленьні і ахвяры за грэх не даспадобы Табе.
7Тады Я сказаў: вось, іду, як у пачатку кнігі напісана пра Мяне, выканаць волю Тваю, Божа»;
8сказаўшы раней, што ні ахвяр, ні прынашэньняў, ні ўсеспаленьняў, ні ахвяры за грэх, - якія прыносяцца паводле закона, - Ты не захацеў і не ўпадабаў,
9потым дадаў: «вось, іду выканаць волю тваю, Божа». Адмяняе першае, каб пастанавіць другое.
10Па гэтай вось волі асьвечаныя мы аднаразовым прынясеньнем Цела Ісуса Хрыста.
11І кожны сьвятар штодзень стаіць у служэньні і шмат разоў прыносіць адны і тыя самыя ахвяры, якія ніколі ня могуць зьнішчыць грахоў.
12А Ён, прынёсшы адну ахвяру за грахі, назаўсёды сеў праваруч Бога,
13чакаючы потым, пакуль ворагі Ягоныя будуць пакладзены «падножжам ног Ягоных».
14Бо Ён адным прынашэньнем назаўсёды зрабіў дасканалымі тых, хто асьвячаецца.
15Пра гэта сьведчыць вам і Дух Сьвяты; бо сказана:
16«вось запавет, які завяшчаю ім пасьля тых дзён, кажа Гасподзь: увяду законы Мае ў сэрцы іхнія, і ў думках іхніх напішу іх,
17і грахоў іхніх і беззаконьняў іхніх не ўзгадаю больш».
18А дзе ёсьць дараваньне грахоў, там не патрэбнае прынашэньне за іх.
19І вось, браты, маючы адвагу ўваходзіць у сьвяцілішча праз Кроў Ісуса Хрыста, шляхам новым і жывым,
20які Ён зноў адкрыў нам праз заслону, гэта значыцца, праз плоць Сваю,
21і маючы вялікага Сьвятара над домам Божым,
22прыступайма са шчырым сэрцам, з поўнаю вераю, крапленьнем ачысьціўшы сэрцы ад пахібнага сумленьня, і абмыўшы цела вадою чыстаю,
23будзем трымацца вызнаньня надзеі непахісна, бо верны Той, Хто абяцаў;
24будзем уважлівыя адно да аднаго, заахвочваючы ў любові і добрых учынках;
25ня будзем пакідаць сходу свайго, як гэта ў некаторых у звычаі; а будзем намаўляць адно аднаго, і тым болей, чым выразьней бачыце набліжэньне дня таго.
26Бо, калі мы, атрымаўшы спазнаньне ісьціны, самахоць грэшым, дык не застаецца больш ахвяры за грахі,
27а нейкае страшнае чаканьне суду і лютасьці вагню, гатовага зжэрці супраціўцаў.
28Калі чалавек, які адкінуў закон Майсееў, пры двух і трох сьведках, безь мілажалю караецца сьмерцью,
29дык наколькі ж цяжэйшае, думаеце, кары варты будзе той, хто топча Сына Божага і не ўважае за сьвятыню Кроў запавета, якою асьвечаны, і Духа мілаты абражае?
30Мы ведаем Таго, Хто сказаў: «у Мяне адпомста, Я аддам, кажа Гасподзь». І яшчэ: «Гасподзь будзе судзіць народ Свой».
31Страшна трапіць у рукі Бога жывога!
32Успомніце ранейшыя дні вашыя, калі вы, дасьведчаныя, вытрымалі вялікі подзьвіг пакутаў,
33то самі сярод глумленьня і зьдзекаў, служачы відовішчам іншым, то будучы супольнікамі тых, што гэта зазналі;
34бо вы і маім кайданам спагадалі, і рабунак маёмасьці вашай прымалі з радасьцю, ведаючы, што ёсьць у вас на нябёсах маёмасьць лепшая і непрамінушчая.
35Дык не пакідайце спадзяваньня вашага, якое мае атрымаць вялікую аддзяку.
36Цярплівасьць патрэбна вам, каб, выканаўшы волю Божую, атрымаць абяцанае;
37«яшчэ крыху, зусім крыху, і Той, Хто мае прыйсьці, прыйдзе і не забавіцца.
38Праведны вераю жыць будзе; а калі хто завагаецца, ня хінецца да таго душа Мая».
39А мы ня з тых, што вагаюцца на пагібель, а стаім у веры на ратунак душы.
Цяпер абрана:
:
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
Alesya Semukha