ВЫСЛОЎІ 16:17-33

Шлях у праведных - унікаць зла; той ратуе душу сваю, хто зважае на шлях свой. Пагібелі папярэднічае гонар, і падзеньню - пыха. Лепей упакорвацца духам з лагоднымі, чым дзяліць здабычу з гардзеямі. Хто вядзе справу разумна, той знойдзе дабро, а хто спадзяецца на Госпада, той шчасны. Мудры сэрцам разумным назавецца, і салодкая мова дадасьць да навукі. Розум таму, хто мае яго, - крыніца жыцьця, а вучонасьць дурных - дурнота. Сэрца мудрага язык ягоны ўмудрае і памнажае веды ў вуснах ягоных. Прыемная мова - сотавы мёд, салодкая душы і гойная касьцям. Ёсьць шляхі, якія здаюцца чалавеку простымі, але канец іх - да сьмерці. Працаўнік працуе на сябе, бо панукае яго рот ягоны. Чалавек падступны намышляе благое, і на вуснах у яго нібы агонь палючы. Чалавек хітры сее разлад, а нагаворшчык разлучае сяброў. Чалавек зь нядобрымі намерамі разбэшчвае блізкага свайго і вядзе яго на дарогу благую; прыплюшчвае вочы, каб прыдумаць падступства; закусваючы губы сабе, чыніць зладзейства. Вянок славы - сівізна на дарозе праўды. Доўгацярплівы лепшы за адважнага, і той, хто валодае сабою, лепшы за заваёўніка горада. На падлогу кідаюць жэрабя, але ўвесь вырак ягоны - ад Госпада.