ПСАЛТЫР 48
48
Пс 48
1Кіроўцу хору. Сыноў Карэевых. Псальма.
2Слухайце гэта, усе народы; уважайце гэтаму ўсе, хто жыве на сьвеце,
3і простыя, і знакамітыя, багаты, гэтак сама і бедны;
4вусны мае вымавяць мудрасьць, а развагі сэрца майго - веданьне.
5Нахілю вуха маё да прыпавесьці; адкрыю загадку маю на арфе:
6«чаго мне баяцца ў дні бедства, калі абчэпіць мяне злосьць шляхоў маіх беззаконных»,
7якія надзею кладуць на багацьце і сваімі дастаткамі хваляцца?
8Чалавек ня выкупіць брата свайго ніяк і за яго ня дасьць выкупу Богу;
9бо выкуп за душы іхнія дарагі, і ня будзе таго вавек,
10каб застаўся хто жыць назаўсёды і ня ўбачыў магілы.
11Кожны бачыць, што і мудрыя паміраюць, як і невукі і бязглуздыя гінуць, пакідаюць маёмасьць сваю іншым.
12У думках у іх, што хаты іхнія вечныя, і што харомы іхнія з роду да роду, і землі свае яны называюць сваімі імёнамі.
13Ды не застанецца ў пашане чалавек, падобна жывёле, якая гіне.
14Такая дарога іхняя ёсьць іхняя неразумнасьць, хоць за імі ідуць тыя, што думку іхнюю ўхваляюць.
15Як авечак, у апраметную іх зьвядуць: сьмерць будзе іх пасьвіць, а раніцай праведнікі запануюць над імі; сіла іхняя вычарпаецца; магіла - жытлішча іхняе.
16Але вызваліць Бог душу маю ад улады сьмяротнага краю, калі прыме мяне.
17Ня бойся, калі чалавек багацее, калі слава дома ягонага множыцца:
18бо, памерлы, нічога з сабою ня возьме; ня пойдзе за ім слава ягоная,
19хоць пры жыцьці ён душы сваёй патураў, і ўслаўляюць цябе, калі ты сабе робіш дабро,
20але ён пойдзе да роду бацькоў сваіх, якія ніколі ня ўбачаць сьвятла.
21Чалавек у пашане, але неразумны, падобны да жывёлы, якая гіне.
Цяпер абрана:
ПСАЛТЫР 48: ББЛ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
Alesya Semukha
ПСАЛТЫР 48
48
Пс 48
1Кіроўцу хору. Сыноў Карэевых. Псальма.
2Слухайце гэта, усе народы; уважайце гэтаму ўсе, хто жыве на сьвеце,
3і простыя, і знакамітыя, багаты, гэтак сама і бедны;
4вусны мае вымавяць мудрасьць, а развагі сэрца майго - веданьне.
5Нахілю вуха маё да прыпавесьці; адкрыю загадку маю на арфе:
6«чаго мне баяцца ў дні бедства, калі абчэпіць мяне злосьць шляхоў маіх беззаконных»,
7якія надзею кладуць на багацьце і сваімі дастаткамі хваляцца?
8Чалавек ня выкупіць брата свайго ніяк і за яго ня дасьць выкупу Богу;
9бо выкуп за душы іхнія дарагі, і ня будзе таго вавек,
10каб застаўся хто жыць назаўсёды і ня ўбачыў магілы.
11Кожны бачыць, што і мудрыя паміраюць, як і невукі і бязглуздыя гінуць, пакідаюць маёмасьць сваю іншым.
12У думках у іх, што хаты іхнія вечныя, і што харомы іхнія з роду да роду, і землі свае яны называюць сваімі імёнамі.
13Ды не застанецца ў пашане чалавек, падобна жывёле, якая гіне.
14Такая дарога іхняя ёсьць іхняя неразумнасьць, хоць за імі ідуць тыя, што думку іхнюю ўхваляюць.
15Як авечак, у апраметную іх зьвядуць: сьмерць будзе іх пасьвіць, а раніцай праведнікі запануюць над імі; сіла іхняя вычарпаецца; магіла - жытлішча іхняе.
16Але вызваліць Бог душу маю ад улады сьмяротнага краю, калі прыме мяне.
17Ня бойся, калі чалавек багацее, калі слава дома ягонага множыцца:
18бо, памерлы, нічога з сабою ня возьме; ня пойдзе за ім слава ягоная,
19хоць пры жыцьці ён душы сваёй патураў, і ўслаўляюць цябе, калі ты сабе робіш дабро,
20але ён пойдзе да роду бацькоў сваіх, якія ніколі ня ўбачаць сьвятла.
21Чалавек у пашане, але неразумны, падобны да жывёлы, якая гіне.
Цяпер абрана:
:
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
Alesya Semukha