Дзеі святых Апосталаў Раздзел 26
Раздзел 26
1 #
Дзеі 24:10
Агрыпа гаворыць да Паўлы: «Дазваляецца табе гаварыць у тваю абарону». Тады Паўла, працягнуўшы руку, пачаў апраўдвацца:
2 #
Дзеі 21:28; 1Пёт. 3:14 «Цар Агрыпа! Лічу я сябе шчаслівым, што магу сёння выступаць у абарону сваю перад табой адносна ўсяго, у чым вінавацяць мяне юдэі.
3Тым больш, што ты ведаеш усё, што звычайнае і спрэчнае сярод юдэяў; таму прашу цябе цярпліва мяне выслухаць.
4Жыццё маё ад маладосці, якое праходзіла ў народзе маім і ў Ерузаліме, ведаюць усе юдэі.
5 #
Плп. 3:5
Яны добра ведаюць мяне ад пачатку і, каб хацелі, маглі б засведчыць, што я, як фарысей, жыў паводле звычаяў найдасканалейшага вучэння нашай рэлігіі.
6 #
Рым. 15:8; Ціт. 2:13 І цяпер стаю перад судом за надзею на тое, што было абяцана ад Бога бацькам нашым,
7 #
Лк. 2:37; Як. 1:1; 1Тэс. 3:10; 1Цім. 5:5 на выкананне гэтага спадзяюцца дванаццаць пакаленняў нашых, служачы заўсёды, днём і ўночы. Дзеля гэтае надзеі, цару Агрыпа, і вінавацяць мяне юдэі.
8Чаму вам здаецца немагчымым, што Бог уваскрашае памерлых?
9 #
Ян. 16:2; 1Кар. 15:9; 1Цім. 1:12 Калісьці і мне самому здавалася, што мушу чыніць многа перашкод імені Ісуса з Назарэта,
10 #
1Кар. 15:9; Гал. 1:13; 1Цім. 1:13 што і рабіў у Ерузаліме; і, атрымаўшы ўладу ад першасвятароў, кідаў у вязніцы шматлікіх святых, і аддаваў голас «за», калі іх забівалі.
11 #
Мц. 10:17
І часта ва ўсіх сінагогах карамі прымушаў іх да блюзнення, і пераследаваў іх празмерна нават па іншых гарадах.
12І так ішоў я ў Дамаск з уладаю і з даручэннем ад першасвятароў,
13і ў дарозе апоўдні ўбачыў я, о цару, святло з неба, ярчэйшае за ззянне сонца, якое агарнула мяне і тых, што ішлі разам са мной.
14І, калі ўпалі мы ўсе на зямлю, пачуў я голас, што звярнуўся да мяне і сказаў на гебрайскай мове: “Саўле, Саўле, чаму Мяне пераследуеш? Цяжка табе ўпірацца супраць ражна!”
15Я сказаў: “Хто Ты, Госпадзе?” А Госпад адказаў: “Я – Ісус, Якога ты пераследуеш.
16Але падыміся і стань на ногі твае, бо аб’явіўся Я табе, каб паставіць цябе паслугачом і сведкам таго, што ты пабачыў, ды таго, што табе аб’яўлю,
17і абараню цябе ад народа і ад паганаў, да якіх цяпер цябе пасылаю,
18 #
Лк. 1:77; Ян. 8:12; 1Пёт. 2:9; 2Кар. 4:4; Эф. 5:8; Клс. 1:12; 1Тэс. 5:5 каб адкрыў ты ім вочы, каб павярнуліся ад цемры да святла і ад улады шатана да Бога, каб атрымалі адпушчэнне грахоў і ўдзел са святымі праз веру ў Мяне”.
19Адсюль, цару Агрыпа, не мог я працівіцца з’яве з неба,
20 #
Мц. 3:8; Лк. 3:8 але перш тым, што ў Дамаску, і ў Ерузаліме, і ва ўсёй краіне Юдэі, і паганам прапаведаваў, каб пакаяліся ды навярталіся да Бога і спаўнялі ўчынкі праўдзівага навяртання.
21З гэтай прычыны, схапіўшы мяне, калі я быў у святыні, юдэі спрабавалі мяне забіць.
22 #
Лк. 24:27; Ян. 5:46; Рым. 3:21 Але з дапамогай Божай жыву да сёння і стаю, сведчачы малым і вялікім, не кажучы нічога звыш таго, што прадказвалі прарокі і Майсей, што мае стацца,
23 #
Іс. 42:6; 49:6; Лк. 2:32; 1Кар. 15:20; 2Кар. 4:4; Клс. 1:18; Адкр. 1:5 што Хрыстос мае цярпець, што будзе Першым уваскрослым з мёртвых ды што будзе прапаведаваць святло для народа і для паганаў».
24 #
Ян. 10:20; 1Кар. 1:23 А калі ён так выступаў у абароне, Фэст гучным голасам сказаў: «Паўле, ты адурнеў. Вялікая навука давяла цябе да вар’яцтва».
25А Паўла адказаў: «Дастойнейшы Фэст, я не вар’ят, але гавару словы праўды і разважнасці!
26Ведае пра гэта цар, да якога гавару смела. Я мяркую, што нічога з гэтага для яго не таямніца, бо адбывалася яно не ў нейкім закутку.
27Ці верыш, цар Агрыпа, прарокам? Ведаю, што верыш».
28На гэта Агрыпа сказаў Паўлу: «Ты амаль пераканаў мяне стаць хрысціянінам!»
29 #
1Кар. 7:7
А Паўла сказаў: «Я маліў бы Бога, каб хутка ці няскора не толькі ты, але таксама ўсе, што мяне сёння слухаюць, сталіся б такімі, як я, апрача гэтых путаў».
30І як ён сказаў гэтае, устаў цар, і намеснік, і Берэніка, ды тыя, што з імі сядзелі,
31і, выходзячы, гаварылі адзін аднаму, кажучы: «Гэты чалавек не зрабіў нічога, вартага смерці або вязніцы».
32 #
Дзеі 25:11
А Агрыпа сказаў Фэсту: «Можна было б адпусціць яго, калі б ён не апеляваў да цэзара».
Цяпер абрана:
Дзеі святых Апосталаў Раздзел 26: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017
Дзеі святых Апосталаў Раздзел 26
Раздзел 26
1 #
Дзеі 24:10
Агрыпа гаворыць да Паўлы: «Дазваляецца табе гаварыць у тваю абарону». Тады Паўла, працягнуўшы руку, пачаў апраўдвацца:
2 #
Дзеі 21:28; 1Пёт. 3:14 «Цар Агрыпа! Лічу я сябе шчаслівым, што магу сёння выступаць у абарону сваю перад табой адносна ўсяго, у чым вінавацяць мяне юдэі.
3Тым больш, што ты ведаеш усё, што звычайнае і спрэчнае сярод юдэяў; таму прашу цябе цярпліва мяне выслухаць.
4Жыццё маё ад маладосці, якое праходзіла ў народзе маім і ў Ерузаліме, ведаюць усе юдэі.
5 #
Плп. 3:5
Яны добра ведаюць мяне ад пачатку і, каб хацелі, маглі б засведчыць, што я, як фарысей, жыў паводле звычаяў найдасканалейшага вучэння нашай рэлігіі.
6 #
Рым. 15:8; Ціт. 2:13 І цяпер стаю перад судом за надзею на тое, што было абяцана ад Бога бацькам нашым,
7 #
Лк. 2:37; Як. 1:1; 1Тэс. 3:10; 1Цім. 5:5 на выкананне гэтага спадзяюцца дванаццаць пакаленняў нашых, служачы заўсёды, днём і ўночы. Дзеля гэтае надзеі, цару Агрыпа, і вінавацяць мяне юдэі.
8Чаму вам здаецца немагчымым, што Бог уваскрашае памерлых?
9 #
Ян. 16:2; 1Кар. 15:9; 1Цім. 1:12 Калісьці і мне самому здавалася, што мушу чыніць многа перашкод імені Ісуса з Назарэта,
10 #
1Кар. 15:9; Гал. 1:13; 1Цім. 1:13 што і рабіў у Ерузаліме; і, атрымаўшы ўладу ад першасвятароў, кідаў у вязніцы шматлікіх святых, і аддаваў голас «за», калі іх забівалі.
11 #
Мц. 10:17
І часта ва ўсіх сінагогах карамі прымушаў іх да блюзнення, і пераследаваў іх празмерна нават па іншых гарадах.
12І так ішоў я ў Дамаск з уладаю і з даручэннем ад першасвятароў,
13і ў дарозе апоўдні ўбачыў я, о цару, святло з неба, ярчэйшае за ззянне сонца, якое агарнула мяне і тых, што ішлі разам са мной.
14І, калі ўпалі мы ўсе на зямлю, пачуў я голас, што звярнуўся да мяне і сказаў на гебрайскай мове: “Саўле, Саўле, чаму Мяне пераследуеш? Цяжка табе ўпірацца супраць ражна!”
15Я сказаў: “Хто Ты, Госпадзе?” А Госпад адказаў: “Я – Ісус, Якога ты пераследуеш.
16Але падыміся і стань на ногі твае, бо аб’явіўся Я табе, каб паставіць цябе паслугачом і сведкам таго, што ты пабачыў, ды таго, што табе аб’яўлю,
17і абараню цябе ад народа і ад паганаў, да якіх цяпер цябе пасылаю,
18 #
Лк. 1:77; Ян. 8:12; 1Пёт. 2:9; 2Кар. 4:4; Эф. 5:8; Клс. 1:12; 1Тэс. 5:5 каб адкрыў ты ім вочы, каб павярнуліся ад цемры да святла і ад улады шатана да Бога, каб атрымалі адпушчэнне грахоў і ўдзел са святымі праз веру ў Мяне”.
19Адсюль, цару Агрыпа, не мог я працівіцца з’яве з неба,
20 #
Мц. 3:8; Лк. 3:8 але перш тым, што ў Дамаску, і ў Ерузаліме, і ва ўсёй краіне Юдэі, і паганам прапаведаваў, каб пакаяліся ды навярталіся да Бога і спаўнялі ўчынкі праўдзівага навяртання.
21З гэтай прычыны, схапіўшы мяне, калі я быў у святыні, юдэі спрабавалі мяне забіць.
22 #
Лк. 24:27; Ян. 5:46; Рым. 3:21 Але з дапамогай Божай жыву да сёння і стаю, сведчачы малым і вялікім, не кажучы нічога звыш таго, што прадказвалі прарокі і Майсей, што мае стацца,
23 #
Іс. 42:6; 49:6; Лк. 2:32; 1Кар. 15:20; 2Кар. 4:4; Клс. 1:18; Адкр. 1:5 што Хрыстос мае цярпець, што будзе Першым уваскрослым з мёртвых ды што будзе прапаведаваць святло для народа і для паганаў».
24 #
Ян. 10:20; 1Кар. 1:23 А калі ён так выступаў у абароне, Фэст гучным голасам сказаў: «Паўле, ты адурнеў. Вялікая навука давяла цябе да вар’яцтва».
25А Паўла адказаў: «Дастойнейшы Фэст, я не вар’ят, але гавару словы праўды і разважнасці!
26Ведае пра гэта цар, да якога гавару смела. Я мяркую, што нічога з гэтага для яго не таямніца, бо адбывалася яно не ў нейкім закутку.
27Ці верыш, цар Агрыпа, прарокам? Ведаю, што верыш».
28На гэта Агрыпа сказаў Паўлу: «Ты амаль пераканаў мяне стаць хрысціянінам!»
29 #
1Кар. 7:7
А Паўла сказаў: «Я маліў бы Бога, каб хутка ці няскора не толькі ты, але таксама ўсе, што мяне сёння слухаюць, сталіся б такімі, як я, апрача гэтых путаў».
30І як ён сказаў гэтае, устаў цар, і намеснік, і Берэніка, ды тыя, што з імі сядзелі,
31і, выходзячы, гаварылі адзін аднаму, кажучы: «Гэты чалавек не зрабіў нічога, вартага смерці або вязніцы».
32 #
Дзеі 25:11
А Агрыпа сказаў Фэсту: «Можна было б адпусціць яго, калі б ён не апеляваў да цэзара».
Цяпер абрана:
:
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017