Кніга Роду Раздзел 21

Раздзел 21
1 # Род. 17:19; 18:10 Наастатак наведаў Госпад сваёй ласкай Сару, як абяцаў, і споўніў тое, што сказаў.
2 # Геб. 11:11 І яна пачала, і нарадзіла Абрагаму сына ў старасці, у час, які Бог прызначыў ёй.
3І Абрагам даў сыну свайму, якога Сара нарадзіла яму, імя Ізаак.
4 # Род. 17:12; Дзеі 7:8 І абрэзаў Абрагам Ізаака, калі той меў восем дзён, як яму Бог загадаў.
5Абрагам меў сто гадоў, калі яму нарадзіўся сын яго, Ізаак.
6І Сара сказала: «Прычыну да смеху даў мне Бог, хто ні пачуе, будзе смяяцца з мяне».
7І зноў сказала: «Хто б паверыў, пачуўшы ад Абрагама, што Сара будзе грудзьмі карміць дзяцей, бо нарадзіла яму сына ўжо старая?»
8І дзіця вырасла, і было аднятае ад грудзей. І Абрагам справіў вялікі баль у той дзень, у які Ізаак быў адняты ад грудзей.
9А Сара, бачачы, што сын егіпцянкі Агар, якога яна нарадзіла Абрагаму, насміхаецца з Ізаака, сказала Абрагаму:
10 # Гал. 4:29, 30 «Выгані гэтую паслугачку разам з яе сынам, бо сын гэтай паслугачкі не будзе спадкаемцам з сынам маім, Ізаакам».
11Прыкра прыняў гэта Абрагам дзеля сына свайго.
12 # Рым. 9:7; Геб. 11:18 Але, вось, Бог сказаў яму: «Хай табе не здаецца прыкрым тое, што сказала Сара пра хлопца і пра тваю паслугачку. Паслухай голасу яе, бо толькі ад Ізаака будзе названа патомства тваё.
13 # Род. 17:20 Але і з сына паслугачкі Я зраблю вялікі народ, бо ён ёсць тваім нашчадкам».
14І ўстаў назаўтра Абрагам рана, узяў хлеба і мех вады, і даў Агар, ускладаючы ёй на плечы, і адправіў яе разам з дзіцем. Яна ж пайшла і бадзялася па пустыні Бээр-Сэба.
15А калі не стала вады ў мяху, яна пакінула дзіця пад адным кустом,
16потым адышла і села далёка, на адлегласць стрэлу з лука, і сказала: «Няхай не ўбачу смерці дзіцяці». І, седзячы насупраць, узняла лямант, і пачала плакаць.
17І Бог пачуў крык дзіцяці. І Анёл Госпадаў азваўся з неба да Агар, кажучы: «Што табе, Агар? Не бойся, пачуў вось Бог крык дзіцяці адтуль, дзе знаходзіцца.
18Устань, падымі дзіця, вазьмі яго рукою сваёй, бо Я з яго зраблю вялікі народ».
19І адкрыў Бог ёй вочы, і ўбачыла яна студню з вадой. Яна пайшла, напоўніла мех і дала хлопцу напіцца.
20І Бог быў з ім, і ён рос і жыў на пустыні, і зрабіўся стральцом з лука.
21І пражываў ён на пустыні Паран, а маці яго ўзяла яму жонку з зямлі Егіпецкай.
22 # Род. 26:26 У той час Абімэлех і Піколь, начальнік яго войска, сказалі Абрагаму: «Бог з табой ва ўсім, што ты робіш.
23Дык тут, на гэтым месцы, прысягні на Бога, што ты ані адносна мяне, ані адносна маіх нашчадкаў бліжэйшых не зробіш благога, але адпаведна даверу, які я ўчыніў табе, учыніш мне і зямлі, у якой жывеш прыхаднем».
24Абрагам сказаў: «Я прысягну».
25І ўпікнуў Абрагам Абімэлеха за студню з вадой, якую паслугачы яго забралі сілай.
26Адказаў Абімэлех: «Не ведаю, хто гэта зрабіў. Але ані ты мне гэтага не казаў, ані я не чуў аж да сёння».
27Дык узяў Абрагам авечак і валоў, і даў Абімэлеху, і так абодва заключылі пагадненне.
28І паставіў Абрагам сем ягнят са статка асобна.
29І спытаўся Абімэлех у яго: «Што значаць гэтыя сем ягнят, якіх ты паставіў асобна?»
30А ён адказаў: «Сем ягнят атрымаеш з рукі маёй, каб былі мне сведчаннем, што я выкапаў гэтую студню».
31Таму месца тое названа Бээр-Сэба, бо тут абодва прысягнулі.
32Так у Бээр-Сэбе заключылі яны пагадненне.
33Тады ўзняліся Абімэлех і Піколь, начальнік войска яго, і вярнуліся ў зямлю філістынцаў. А Абрагам пасадзіў лес у Бээр-Сэбе, і прызываў там імя Госпада, Бога Вечнага.
34І быў Абрагам чужынцам у зямлі філістынцаў многія дні.

Пазнака

Падзяліцца

Капіяваць

None

Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце