Евангелле паводле Яна Раздзел 12
Раздзел 12
1 #
Мц. 21:17
А за шэсць дзён перад Пасхай прыйшоў Ісус у Бэтанію, дзе быў Лазар памерлы, якога Ісус падняў з мёртвых.
2 #
Мц. 26:6; Мк. 14:3; Лк. 10:38 Дык прыгатавалі Яму там вячэру, і Марта паслугавала, а Лазар быў адным з тых, якія ўзлягалі з Ім пры стале.
3Марыя ж узяла фунт каштоўнага алейку нардавага і намасціла ногі Ісусу, і абцёрла сваімі валасамі Яго ногі, а пах алейку напоўніў увесь дом.
4 #
Мц. 26:8
Кажа тады адзін з вучняў Яго, Юда Сімонаў Іскарыёт, які меўся Яго выдаць:
5«Чаму не прадалі гэтага алейку за трыста дынараў і не раздалі ўбогім?»
6А сказаў гэта не таму, што ён дбаў пра ўбогіх, але таму, што быў злодзей ды, маючы грашовы капшук, насіў тое, што туды кідалі.
7 #
Мц. 26:12; Мк. 14:8 Сказаў тады Ісус: «Не дакучайце ёй, бо яна захавала гэта на дзень Майго пахавання.
8Убогіх пры сабе заўсёды маеце, а Мяне – не заўсёды».
9І шмат хто з юдэяў даведаўся, што Ён там, і прыйшлі не толькі дзеля Ісуса, але і каб убачыць Лазара, якога Ён падняў з мёртвых.
10 #
Лк. 16:31
Дык першасвятары пастанавілі забіць таксама Лазара,
11бо многа юдэяў дзеля яго прыходзілі і верылі ў Ісуса.
12А назаўтра многія людзі, што прыйшлі на свята, калі пачулі, што Ісус ідзе ў Ерузалім,
13 #
Пс. 118:25, 26; Мц. 21:8; Мк. 11:8; Лк. 19:36 назбіралі пальмавых галінак і выйшлі Яму насустрач, усклікаючы: «Гасана! Дабраславёны, Хто прыходзіць у імя Госпада, Цар Ізраэля».
14Ісус жа знайшоў асляня і сеў на яго, як напісана:
15 #
Зах. 9:9; Мц. 21:5 «Не бойся, дачка Сіёна! Вось жа, Валадар твой прыходзіць, седзячы на асляняці».
16 #
Лк. 18:34
Спачатку вучні Яго не зразумелі гэтага, але, калі Ісус ужо быў праслаўлены, тады яны прыпомнілі, што так было пра Яго напісана і так і здзейснілася з Ім.
17Таксама сведчылі і людзі, што былі з Ім, калі выклікаў з магілы Лазара і падняў яго з мёртвых.
18З гэтай прычыны выйшаў натоўп людзей Яму на спатканне, бо чулі, што Ён гэткі знак учыніў.
19 #
Мк. 1:37
Фарысеі ж казалі між сабою: «Бачыце, што ад вас нічога не залежыць? Вось, увесь свет пайшоў за Ім».
20 #
Мк. 7:26; Дзеі 8:27 Між тымі, што прыбылі на дзень святочны, каб пакланіцца Богу, было таксама некалькі грэкаў;
21яны, вось, звярнуліся да Піліпа, што быў з Бэтсайды Галілейскай, і прасілі яго, кажучы: «Гаспадару, хочам пабачыць Ісуса».
22Дык Піліп ідзе і кажа Андрэю, а Андрэй і Піліп ідуць і кажуць Ісусу.
23 #
Мц. 26:18
А Ісус адказвае ім, кажучы: «Прыйшла гадзіна, каб праслаўлены быў Сын Чалавечы.
24 #
Рым. 14:9; 1Кар. 15:36 Сапраўды, сапраўды кажу вам: калі пшанічнае зерне, укінутае ў зямлю, не памрэ, дык застаецца адно; а калі памрэ, то прыносіць шмат пладоў.
25 #
Мц. 10:39; Мк. 8:35; Лк. 9:24 Хто любіць сваю душу, загубіць яе, а хто мае ў нянавісці сваю душу на гэтым свеце, зберажэ яе на жыццё вечнае.
26 #
Мц. 16:24; 1Тэс. 4:17 Хто б хацеў Мне служыць, хай ідзе за Мною, і дзе Я, там будзе і паслугач Мой; калі хто Мне служыць, шануе яго Айцец.
27 #
Мц. 26:38; Мк. 14:34; Лк. 12:50; Геб. 5:7 Цяпер моцна ўсхвалявана душа Мая. Што Мне сказаць: Ойча, захавай Мяне ад гэтай гадзіны? Але ж дзеля гэтага Я прыйшоў на гэтую гадзіну.
28 #
Лк. 3:22
Ойча, праслаў імя Тваё!» І азваўся голас з неба: «І праславіў, і яшчэ праслаўлю!»
29А людзі, што стаялі і чулі, казалі, што загрымела; а іншыя казалі: «Анёл прамовіў да Яго».
30Адказаў Ісус і сказаў: «Не дзеля Мяне азваўся голас гэты, але дзеля вас.
31 #
Мц. 12:29; Лк. 10:18; Дзеі 26:18; 2Кар. 4:4; Геб. 2:14 Цяпер суд гэтаму свету, цяпер князя гэтага свету выганяць вон;
32 #
Рым. 5:18; Геб. 2:9 а Я, калі буду падняты над зямлёй, усіх прыцягну да Сябе».
33 #
Мц. 20:19
А казаў гэта, вызначаючы, якою смерцю мае памерці.
34 #
Пс. 110:4; Іс. 9:7; Эзэк. 37:25; Дан. 7:14; Лк. 1:33 Адказаў Яму натоўп: «Мы чулі з закону, што Хрыстос трывае вечна; а як жа Ты кажаш: “Трэба, каб быў падняты Сын Чалавечы”? Хто гэты Сын Чалавечы?»
35 #
1Ян. 2:9; Эф. 5:8 Сказаў ім тады Ісус: «Яшчэ толькі кароткі час будзе святло сярод вас; хадзіце, пакуль маеце святло, каб вас цемра не агарнула; бо, хто ў цемры ходзіць, не ведае, куды ідзе.
36Пакуль маеце святло, верце ў святло, каб былі вы сынамі святла». Гэта сказаў Ісус і адышоў, ды схаваўся ад іх.
37Ды хоць так многа знакаў учыніў Ён перад імі, не верылі ў Яго,
38 #
Іс. 53:1; Рым. 10:16 каб споўніліся словы Ісаі прарока, які сказаў: «Госпадзе, хто ўверыў пачутаму ад нас, ды рука Госпада каму была аб’яўлена?»
39Дзеля таго не змаглі ўверыць, што, як далей сказаў Ісая:
40 #
Іс. 6:10; Мц. 13:14; Мк. 4:12; Лк. 8:10; Дзеі 28:26; Рым. 11:8 «Засляпіў вочы іх і закамяніў сэрца іх, каб часам вачамі не ўбачылі ды сэрцам не зразумелі, і не навярнуліся, і Я не аздаравіў іх».
41Гэта сказаў Ісая, калі ўбачыў хвалу Яго і гаварыў пра Яго.
42Усё ж такі многа з кіраўнікоў уверыла ў Яго, але са страху перад фарысеямі не прызнаваліся, каб іх не вылучылі з сінагогі;
43бо славу людзей больш узлюбілі, чым славу Божую.
44 #
Мк. 9:37
А Ісус усклікнуў і сказаў: «Хто верыць у Мяне, не ў Мяне верыць, але ў Таго, Хто паслаў Мяне;
45і хто Мяне бачыць, бачыць Таго, Хто паслаў Мяне.
46Я святлом прыйшоў у свет, каб кожны, хто верыць у Мяне, не заставаўся ў цемры.
47І хто пачуе словы Мае і не ўверуе, Я яго не суджу, бо Я не прыйшоў, каб судзіць свет, але каб збавіць свет.
48 #
Мк. 16:16
Хто грэбуе Мною і не прымае слоў Маіх, той ужо мае суддзю сабе: слова, што Я сказаў, яно асудзіць яго ў апошні дзень;
49 #
Лк. 10:16
бо Я не ад Самога Сябе гаварыў, але Айцец, Які Мяне паслаў, Ён Мне даў загад, што маю гаварыць і вясціць.
50І Я ведаю, што загад Яго ёсць жыццё вечнае. І тое, што Я гавару, Я гавару так, як Мне сказаў Айцец».
Цяпер абрана:
Евангелле паводле Яна Раздзел 12: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017