Евангелле паводле Яна Раздзел 5
Раздзел 5
1Пасля гэтага быў дзень святочны ў юдэяў, і Ісус прыйшоў у Ерузалім.
2А ў Ерузаліме ёсць ля Авечай брамы купальня, якая па-гебрайску завецца Бэтсата, якая мае пяць прысенкаў.
3У іх ляжала шмат хворых, сляпых, кульгавых, ссохлых, чакаючых руху вады.
4Бо Анёл Госпадаў час ад часу сыходзіў у купальню і ўзрушваў ваду, і той, хто першы ўваходзіў па ўзрушэнні вады, аздараўляўся, якой бы ні быў апанаваны немаччу.
5І быў там адзін чалавек, што хварэў трыццаць восем гадоў.
6Калі Ісус убачыў, што той ляжаў, ды даведаўся, што ён ужо доўгі час хварэе, спытаўся ў яго: «Ці хочаш быць здаровы?»
7Хворы адказаў Яму: «Госпадзе, не маю чалавека, каб мяне ўкінуў у купальню, калі ўзварухнецца вада; бо калі я сам прыходжу, хто іншы перада мной уваходзіць».
8 #
Мц. 9:6; Мк. 2:11; Лк. 5:24; Дзеі 9:34 Кажа яму Ісус: «Падыміся, вазьмі ложак свой і хадзі».
9І адразу стаў здаровым чалавек той, і ўзяў ложак свой, і хадзіў. А была субота ў гэты дзень.
10 #
Нэгэм. 13:19; Ярэм. 17:21; Мц. 12:2; Мк. 2:24; Лк. 6:2 Дык казалі юдэі таму, хто аздаравіўся: «Сёння субота, нельга табе насіць ложак твой».
11А ён адказаў ім: «Той, Хто аздаравіў мяне, сказаў мне: “Вазьмі ложак свой ды хадзі”».
12Дык пыталі ў яго: “Што гэта за Чалавек, Які табе сказаў: “Вазьмі ложак і хадзі”»?
13А той, хто быў аздароўлены, не ведаў, Хто гэта быў; бо Ісус адышоўся ад людзей, што сабраліся ў тым месцы.
14 #
Мц. 12:45; Мк. 2:5 Потым знайшоў яго Ісус у святыні і сказаў яму: «Вось, ты паздаравеў; ужо болей не грашы, каб не здарылася табе што горшае».
15Пайшоў той чалавек і паведаміў юдэям, што Ісус – Той, Хто зрабіў яго здаровым.
16 #
Лк. 4:29
Таму пераследавалі юдэі Ісуса, каб забіць Яго, бо Ён рабіў такое ў суботу.
17Але Ісус адказаў ім: «Айцец Мой дагэтуль робіць так, і Я раблю».
18 #
Плп. 2:6
Дзеля таго тым больш шукалі юдэі, як забіць Яго, бо Ён не толькі парушаў суботу, але і Бога называў Айцом Сваім, раўняючы сябе з Богам.
19 #
Мц. 26:39
І вось, адказаў ім Ісус і сказаў: «Сапраўды, сапраўды кажу вам: Сын не можа нічога зрабіць Сам ад Сябе, але толькі тое, што бачыць, як Айцец робіць; бо што Ён робіць, тое таксама Сын робіць.
20 #
Мц. 3:17
Бо Айцец любіць Сына і паказвае Яму ўсё, што Сам робіць, і яшчэ большыя за гэтыя пакажа Яму справы, каб вы дзівіліся.
21 #
Лк. 7:14; Рым. 8:11 Бо як Айцец уваскрашае памерлых і ажыўляе, так і Сын, каго хоча, ажыўляе.
22 #
Дзеі 17:31; 1Пёт. 4:5 Бо Айцец нікога не судзіць, але ўвесь суд перадаў Сыну,
23 #
Лк. 10:16; 1Ян. 2:22 каб усе шанавалі Сына, як шануюць Айца. Хто не шануе Сына, не шануе таксама Айца, Які паслаў Яго.
24 #
Мц. 7:14; Адкр. 20:12 Сапраўды, сапраўды кажу вам: хто слухае Маё слова ды верыць Таму, Хто Мяне паслаў, мае жыццё вечнае, ды не ідзе на суд, але ад смерці перайшоў да жыцця.
25 #
Мц. 11:5; 1Ян. 4:9; Эф. 5:14; Клс. 2:13 Сапраўды, сапраўды кажу вам: надыходзіць час, ды нават ужо надышоў, калі мёртвыя пачуюць голас Сына Божага, і тыя, што пачуюць, ажывуць.
26 #
Ян. 1:4; 1Ян. 5:20 Бо як Айцец мае жыццё Сам у Сабе, так і Сыну даў мець жыццё ў Сабе Самім;
27ды даў Яму ўладу судзіць, бо Ён – Сын Чалавечы.
28 #
1Кар. 15:22; 1Тэс. 4:15 Не дзівіцеся таму, бо надыходзіць гадзіна, у якую ўсе, што ў магілах, пачуюць голас Яго,
29 #
Дан. 12:2
і тыя, што добра рабілі, пойдуць да ўваскрашэння жыцця, а тыя, што блага рабілі, – да ўваскрашэння суда.
30 #
Мц. 26:39
Сам ад Сябе Я нічога не магу рабіць; суджу так, як чую, ды суд Мой справядлівы, бо не шукаю Маёй волі, але волі паслаўшага Мяне Айца.
31 #
Дзеі 10:43; 1Ян. 5:6; Адкр. 3:14 Калі Я Сам сведчу аб Сабе, сведчанне Маё ня ёсць праўдзівае;
32бо ёсць Іншы, Хто сведчыць пра Мяне, і ведаю, што сведчанне пра Мяне, якое Ён прадстаўляе, праўдзівае.
33Вы пасылалі да Яна, і ён сведчыў праўду;
34але Я не ад чалавека прымаю сведчанне, а кажу гэта, каб вы былі збаўлены.
35 #
Мк. 6:20; 2Пёт. 1:19 Ён быў свяцільняй, якая гарыць і свеціць, але вы толькі хвілінку захацелі пацешыцца святлом яго.
36 #
Дзеі 2:22; 1Ян. 5:9 Але Я маю сведчанне большае за Яна; вось, справы, якія Мне Айцец даручыў, каб Я выканаў іх, і самі справы, якія Я раблю, сведчаць пра Мяне, што Айцец Мяне паслаў.
37 #
Мц. 3:17; 1Ян. 4:9; 1Цім. 1:17 Ды і Айцец, Які Мяне паслаў, Сам засведчыў пра Мяне. Але вы голасу Яго ніколі не чулі і аблічча Яго не бачылі,
38і слова Яго не маеце ў сабе трывала, бо вы не верыце Таму, Каго Ён паслаў.
39 #
Лк. 16:29
Разгледзьце Пісанні, бо вы думаеце, што маеце ў іх жыццё вечнае; а яны – гэта тое, што сведчыць пра Мяне.
40Але да Мяне не хочаце ісці, каб мець жыццё.
41 #
1Тэс. 2:6
Славы ад людзей не прымаю,
42але вас Я спазнаў, што любові да Бога ў сабе не маеце.
43 #
Мц. 24:5; 2Тэс. 2:3; Адкр. 19:20 Я прыйшоў у імя Айца Майго, і вы не прымаеце Мяне; а, калі б хто іншы прыйшоў у сваё імя, таго прымеце.
44Як жа можаце верыць вы, што хвалу прымаеце адзін ад аднаго, а хвалы, што ад адзінага Бога, не шукаеце?
45 #
Рым. 2:12
Не думайце, што Я вас буду вінаваціць перад Айцом; ёсць той, хто будзе вінаваціць вас: Майсей, на якога вы спадзеяцеся.
46Бо каб вы верылі Майсею, дык паверылі б вы і Мне; бо ён пра Мяне пісаў.
47 #
Лк. 16:29
Але калі вы пісанням яго не верыце, дык як жа паверыце словам Маім?»
Цяпер абрана:
Евангелле паводле Яна Раздзел 5: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017
Евангелле паводле Яна Раздзел 5
Раздзел 5
1Пасля гэтага быў дзень святочны ў юдэяў, і Ісус прыйшоў у Ерузалім.
2А ў Ерузаліме ёсць ля Авечай брамы купальня, якая па-гебрайску завецца Бэтсата, якая мае пяць прысенкаў.
3У іх ляжала шмат хворых, сляпых, кульгавых, ссохлых, чакаючых руху вады.
4Бо Анёл Госпадаў час ад часу сыходзіў у купальню і ўзрушваў ваду, і той, хто першы ўваходзіў па ўзрушэнні вады, аздараўляўся, якой бы ні быў апанаваны немаччу.
5І быў там адзін чалавек, што хварэў трыццаць восем гадоў.
6Калі Ісус убачыў, што той ляжаў, ды даведаўся, што ён ужо доўгі час хварэе, спытаўся ў яго: «Ці хочаш быць здаровы?»
7Хворы адказаў Яму: «Госпадзе, не маю чалавека, каб мяне ўкінуў у купальню, калі ўзварухнецца вада; бо калі я сам прыходжу, хто іншы перада мной уваходзіць».
8 #
Мц. 9:6; Мк. 2:11; Лк. 5:24; Дзеі 9:34 Кажа яму Ісус: «Падыміся, вазьмі ложак свой і хадзі».
9І адразу стаў здаровым чалавек той, і ўзяў ложак свой, і хадзіў. А была субота ў гэты дзень.
10 #
Нэгэм. 13:19; Ярэм. 17:21; Мц. 12:2; Мк. 2:24; Лк. 6:2 Дык казалі юдэі таму, хто аздаравіўся: «Сёння субота, нельга табе насіць ложак твой».
11А ён адказаў ім: «Той, Хто аздаравіў мяне, сказаў мне: “Вазьмі ложак свой ды хадзі”».
12Дык пыталі ў яго: “Што гэта за Чалавек, Які табе сказаў: “Вазьмі ложак і хадзі”»?
13А той, хто быў аздароўлены, не ведаў, Хто гэта быў; бо Ісус адышоўся ад людзей, што сабраліся ў тым месцы.
14 #
Мц. 12:45; Мк. 2:5 Потым знайшоў яго Ісус у святыні і сказаў яму: «Вось, ты паздаравеў; ужо болей не грашы, каб не здарылася табе што горшае».
15Пайшоў той чалавек і паведаміў юдэям, што Ісус – Той, Хто зрабіў яго здаровым.
16 #
Лк. 4:29
Таму пераследавалі юдэі Ісуса, каб забіць Яго, бо Ён рабіў такое ў суботу.
17Але Ісус адказаў ім: «Айцец Мой дагэтуль робіць так, і Я раблю».
18 #
Плп. 2:6
Дзеля таго тым больш шукалі юдэі, як забіць Яго, бо Ён не толькі парушаў суботу, але і Бога называў Айцом Сваім, раўняючы сябе з Богам.
19 #
Мц. 26:39
І вось, адказаў ім Ісус і сказаў: «Сапраўды, сапраўды кажу вам: Сын не можа нічога зрабіць Сам ад Сябе, але толькі тое, што бачыць, як Айцец робіць; бо што Ён робіць, тое таксама Сын робіць.
20 #
Мц. 3:17
Бо Айцец любіць Сына і паказвае Яму ўсё, што Сам робіць, і яшчэ большыя за гэтыя пакажа Яму справы, каб вы дзівіліся.
21 #
Лк. 7:14; Рым. 8:11 Бо як Айцец уваскрашае памерлых і ажыўляе, так і Сын, каго хоча, ажыўляе.
22 #
Дзеі 17:31; 1Пёт. 4:5 Бо Айцец нікога не судзіць, але ўвесь суд перадаў Сыну,
23 #
Лк. 10:16; 1Ян. 2:22 каб усе шанавалі Сына, як шануюць Айца. Хто не шануе Сына, не шануе таксама Айца, Які паслаў Яго.
24 #
Мц. 7:14; Адкр. 20:12 Сапраўды, сапраўды кажу вам: хто слухае Маё слова ды верыць Таму, Хто Мяне паслаў, мае жыццё вечнае, ды не ідзе на суд, але ад смерці перайшоў да жыцця.
25 #
Мц. 11:5; 1Ян. 4:9; Эф. 5:14; Клс. 2:13 Сапраўды, сапраўды кажу вам: надыходзіць час, ды нават ужо надышоў, калі мёртвыя пачуюць голас Сына Божага, і тыя, што пачуюць, ажывуць.
26 #
Ян. 1:4; 1Ян. 5:20 Бо як Айцец мае жыццё Сам у Сабе, так і Сыну даў мець жыццё ў Сабе Самім;
27ды даў Яму ўладу судзіць, бо Ён – Сын Чалавечы.
28 #
1Кар. 15:22; 1Тэс. 4:15 Не дзівіцеся таму, бо надыходзіць гадзіна, у якую ўсе, што ў магілах, пачуюць голас Яго,
29 #
Дан. 12:2
і тыя, што добра рабілі, пойдуць да ўваскрашэння жыцця, а тыя, што блага рабілі, – да ўваскрашэння суда.
30 #
Мц. 26:39
Сам ад Сябе Я нічога не магу рабіць; суджу так, як чую, ды суд Мой справядлівы, бо не шукаю Маёй волі, але волі паслаўшага Мяне Айца.
31 #
Дзеі 10:43; 1Ян. 5:6; Адкр. 3:14 Калі Я Сам сведчу аб Сабе, сведчанне Маё ня ёсць праўдзівае;
32бо ёсць Іншы, Хто сведчыць пра Мяне, і ведаю, што сведчанне пра Мяне, якое Ён прадстаўляе, праўдзівае.
33Вы пасылалі да Яна, і ён сведчыў праўду;
34але Я не ад чалавека прымаю сведчанне, а кажу гэта, каб вы былі збаўлены.
35 #
Мк. 6:20; 2Пёт. 1:19 Ён быў свяцільняй, якая гарыць і свеціць, але вы толькі хвілінку захацелі пацешыцца святлом яго.
36 #
Дзеі 2:22; 1Ян. 5:9 Але Я маю сведчанне большае за Яна; вось, справы, якія Мне Айцец даручыў, каб Я выканаў іх, і самі справы, якія Я раблю, сведчаць пра Мяне, што Айцец Мяне паслаў.
37 #
Мц. 3:17; 1Ян. 4:9; 1Цім. 1:17 Ды і Айцец, Які Мяне паслаў, Сам засведчыў пра Мяне. Але вы голасу Яго ніколі не чулі і аблічча Яго не бачылі,
38і слова Яго не маеце ў сабе трывала, бо вы не верыце Таму, Каго Ён паслаў.
39 #
Лк. 16:29
Разгледзьце Пісанні, бо вы думаеце, што маеце ў іх жыццё вечнае; а яны – гэта тое, што сведчыць пра Мяне.
40Але да Мяне не хочаце ісці, каб мець жыццё.
41 #
1Тэс. 2:6
Славы ад людзей не прымаю,
42але вас Я спазнаў, што любові да Бога ў сабе не маеце.
43 #
Мц. 24:5; 2Тэс. 2:3; Адкр. 19:20 Я прыйшоў у імя Айца Майго, і вы не прымаеце Мяне; а, калі б хто іншы прыйшоў у сваё імя, таго прымеце.
44Як жа можаце верыць вы, што хвалу прымаеце адзін ад аднаго, а хвалы, што ад адзінага Бога, не шукаеце?
45 #
Рым. 2:12
Не думайце, што Я вас буду вінаваціць перад Айцом; ёсць той, хто будзе вінаваціць вас: Майсей, на якога вы спадзеяцеся.
46Бо каб вы верылі Майсею, дык паверылі б вы і Мне; бо ён пра Мяне пісаў.
47 #
Лк. 16:29
Але калі вы пісанням яго не верыце, дык як жа паверыце словам Маім?»
Цяпер абрана:
:
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017