Ліст да Рымлянаў Раздзел 7
Раздзел 7
1Ці ж вы не ведаеце, браты, – бо гавару тым, хто ведае закон, – што, дакуль жыве чалавек, закон пануе над чалавекам?
2 #
1Кар. 7:39
Падобна і замужняя жанчына звязана законам з жывым мужам; а калі муж памрэ, яна вызвалена ад мужа па законе.
3 #
Мц. 5:32; Лк. 16:18 Таму яна будзе называцца чужаложніцай, калі пры жывым мужу выйдзе замуж за другога; калі ж памрэ муж, яна вольная ад закону і не будзе чужаложніцай, калі выйдзе замуж за другога.
4 #
Гал. 2:19; Клс. 2:14 Так і вы, браты мае, памерлі для закону праз Цела Хрыстова, каб належаць другому, Таму, Які ўваскрос з мёртвых, каб прыносіць плод Богу.
5 #
Як. 1:15; Гал. 5:19 Пакуль мы жылі ў целе, у членах нашых праз закон дзейнічалі грахоўныя жарсці, каб мы прыносілі плод смерці.
6 #
2Кар. 3:6
Цяпер жа мы вызвалены ад закону, у якім утрымліваліся, памерлі для яго, каб служыць Богу ў абнаўленні Духа, а не па старой літары.
7 #
Вых. 20:17; Паўт. Зак. 5:21 Дык што скажам? Няўжо закон – грэх? Ніякім чынам! Але я спазнаў грэх не інакш, як праз закон, бо я не разумеў бы пажадлівасці, калі б закон не казаў: «Не пажадай».
8 #
1Кар. 15:56
Але грэх, які ўзяўся з нагоды прыказання, выклікаў у мяне ўсякія пажаданні, бо, каб не было закону, грэх быў бы мёртвы.
9Калісьці я жыў без закону, але, калі прыйшло прыказанне, ажыў і грэх,
10 #
Лк. 10:28
а я памёр; і я знайшоў, што прыказанне, якое было на жыццё, прывяло мяне на смерць.
11 #
Род. 3:13
Бо грэх, што ўзяўся з нагоды прыказання, звёў мяне і праз яго забіў.
12 #
Як. 1:25; 1Цім. 1:8 Вось жа, закон сам па сабе святы, і прыказанне святое, і справядлівае, і добрае.
13Дык што, добрае сталася для мяне смерцю? Ніякім чынам! Але грэх праз добрае спарадзіў мне смерць, і, такім чынам, грэх выявіўся; каб стаўся грэх празмерна грэшным праз прыказанне.
14 #
Як. 1:25; 1Цім. 1:8 Ведаем бо, што закон духоўны, а я – цялесны, праданы граху.
15 #
Гал. 5:17
Я нават не разумею, што раблю, бо не раблю таго, чаго хачу, але тое, што ненавіджу, раблю.
16А калі раблю тое, чаго не хачу, тады прызнаю, што закон – добры.
17Тады ўжо не я раблю гэта, але грэх, што жыве ўва мне.
18Я бо ведаю, што ўва мне, значыць у целе маім, не жыве добрае: бо жаданне дабра побач са мною, але, каб зрабіць дабро, – не знаходжу.
19Бо не раблю дабра, якога хачу, але раблю тое зло, якога не хачу.
20А калі раблю тое, чаго не хачу, значыць, не я ўжо гэта раблю, але грэх, што ўва мне жыве.
21Дык вось, знаходжу закон, што калі хачу рабіць дабро, то побач са мною зло.
22Бо паводле ўнутранага чалавека захапляюся законам Божым,
23 #
Як. 4:1; 1Пёт. 2:11; Гал. 5:17 але ў членах маіх бачу іншы закон, які працівіцца закону майго розуму ды няволіць мяне законам граху, які ёсць у членах маіх.
24 #
1Кар. 15:51
Нешчаслівы я чалавек! Хто вызваліць мяне ад гэтага смяротнага цела?
25 #
1Кар. 15:57
Дзякуй Богу праз Ісуса Хрыста, Госпада нашага! Вось, я розумам служу закону Божаму, хоць целам – закону граху.
Цяпер абрана:
Ліст да Рымлянаў Раздзел 7: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017