1. Mose 24
24
Eene Fru fa Isaak
1Abraham wia sea oolt jeworden, un de Har haud am en aules waut hee sikj väaneem jesäajent. #1Mo 12,2 2Un Abraham säd to dän bowaschten von siene Deena, dee Äwasecht haud äwa aules waut hee haud: Laj diene Haunt unja miene Hoft. 3Moak mie eenen Eit bie däm Harn, dee Gott em Himmel un Gott oppe Ieed es, daut du nich eene Fru fa mienen Sän nämen woascht von de Dajchta von de Kanaanita, mank dee ekj won. #1Mo 28,1; 2Mo 34,16 4Un vespräakj mie, daut du woascht no daut Launt gonen wua ekj oppwoss, un von mank mien Frintschoft eene Fru fa mienen Sän Isaak nämen.
5De Deena säd to Abraham: Veleicht woat de Fru nich wellen met mie no dit Launt komen. Saul ekj dan dienen Sän no jan Launt nämen von wua du kjeemst? 6Un Abraham säd: See doano daut du mienen Sän nich trigj doahan nemst. 7De Har, de Gott äwa däm Himmel, dee mie von mien Voda sien Launt un von daut Launt neem wua ekj jebuaren wia, dee räd to mie. Hee vespruak mie met eenen Eit, daut hee miene Nokomen dit Launt jäwen woat. Dee woat sienen Enjel ver die schekjen, un du saust von doa eene Fru fa mienen Sän holen. #2Chr 36,23; Neh 2,20 8Oba wan de Fru nich wellens es met die met to komen, dan best du frie von disen Eit. Oba du saust nich mienen Sän trigj dort han nämen. 9Dan läd de Deena siene Haunt unja Abraham, sienen Wieet, siene Hoft un vespruak Abraham no waut hee fruach.
10Dan neem de Deena tieen von sienem Wieet siene Kameelen un veleet no Nahor, eene Staut en Mesopotamien. Hee neem väle wieetvolle Jeschenkja met von Abraham. #1Mo 11,22-31 11Aus hee no de Staut kjeem, muak hee siene Kameelen dolkjneeen buta de Staut bie eenen Borm. Dit wia dän Tiet em Owent wan Frues rutjinjen Wota to holen. 12Un de Deena säd: Har, mien Wieet Abraham sien Gott, ekj froag doano daut du daut vondoag klaupen latst, un bewies mienen Wieet Abraham diene truhoatje Leew. 13Weetst, ekj sto hia bie disem Borm, un de Dajchta von de Menschen enne Staut woaren soojlikjs komen Wota to holen. 14Wan ekj dan to eene von dee saj: Bitscheen, nemm diene Kruck rauf, daut ekj drinkjen kaun. Wan dee dan sajcht: Drinkj, un ekj woa diene Kameelen uk drenkjen, lot daut deejanje sennen, dee du fa dienen Deena Isaak utjewält hast. Dan woa ekj weeten, daut du truhoatje Leew fa mienen Wieet hast.
15Un ea hee utjerät haud, meest nich, dan kjeem een junget Frumensch met äare Wotakruck opp äaren Schulla. De Mejal wia Rebecka, Betuel siene Dochta. Betuel siene Elren wieren Abraham sien Brooda Nahor un siene Fru Milka. #1Mo 22,23 16Daut junge Frumensch leet schmock, un see haud noch nich eenen Maun jehaut. See jinkj rauf bat däm Borm, feld äare Kruck opp, un kjeem trigj. 17Dan spood de Deena sikj ar entjäajen un säd: Jeff mie bitscheen een beskje Wota von diene Kruck to drinkjen. 18Un see säd: Drinkj, mien Har, un leet schwind äare Kruck rauf en jeef am to drinkjen. 19Aus hee jedrunken haud, säd see: Ekj woa uk fa diene Kameelen holen, soo väl aus dee supen wellen. 20Doamet haud see uk aul daut Wota ut äare Kruck em Troch nenn jegoten, un rand wada no däm Borm Wota to holen. See hold jenuach Wota daut aul siene Kameelen supen kunnen.
21De Maun kjikjt sikj dit aules stell to om to seenen auf de Har am daut opp dise Reis wudd klaupen loten. 22Aus de Kameelen jesopen hauden, jeef de Maun ar eenen kostboaren goldnen Näsrinkj un twee groote goldne Oarmbenja, 23un säd: Wäm siene Dochta best du? Es doa Rum en dien Voda sien Hus, daut wie doa kunnen äwa Nacht bliewen? 24Un see säd: Mien Voda es Betuel, un siene Elren wieren Nahor un Milka. 25Un see säd: Wie haben een Deel Stroo un Fooda fa de Kameelen, un uk Rum fa junt to Nacht. 26De Maun kjneed sikj ver däm Harn un 27säd: Ekj preis däm Harn, mienen Wieet Abraham sien Gott, dee nich met siene truhoatje Leew oppjehieet haft, un dee emma tru to mienen Wieet es. De Har haft mie dän Wajch jewäsen no daut Hus von mienen Wieet sien Frintschoft.
28Dan rand de Mejal no Hus un säd äare Mutta un aulem waut jeworden wia. 29Un Rebecka äa Brooda, Laban, rand no däm Borm däm Maun to trafen. 30Aus hee Rebecka äaren Rinkj un de Oarmbenja jeseenen haud, un aus see säd waut de Maun jesajcht haud, jinkj hee no däm Maun, dee noch emma bie däm Borm bie siene Kameelen stunt. 31Un hee säd: Komm no ons. De Har haft die jesäajent. Wuarom steist du buten? Ekj hab een Hus waut reed es fa die un uk eene Städ fa de Kameelen. 32Dan jinkj hee met am em Hus nenn, un Laban neem de Kameelen de Sälen auf un jeef dee Stroo un Fooda. Hee brocht uk Wota daut Abraham sien Deena un de Mana, waut met am wieren, sikj kunnen de Feet wauschen.
33Dan saden see eene Moltiet opp fa an toom äten. Oba de Deena säd: Ekj woa nich äten ea ekj saj no waut ekj jekomen sie. Un Laban säd: Dan saj. 34Un hee säd: Ekj sie Abraham sien Deena. 35De Har haft mienen Wieet sea jesäajent, un dee es rikj jeworden. De Har haft am Häaden von Schop un Vee jejäft, Golt, Selwa, Deena, beides Maunsmenschen un Frumenschen, un Kameelen un Äsels. 36Un Sara, mien Wieet siene Fru, haud eenen Sän aus see ieescht oolt wia. Un Abraham haft aules opp disen Sän vemoakt. 37Un mien Wieet muak mie met eenen Eit vespräakjen, daut ekj nich sull eene Fru fa sienen Sän von de kanaanitische Mejales nämen, en dee äa Launt wie wonen, 38oba sull no sien Voda sien Hus un Frintschoft gonen, un von doa eene Fru fa sienen Sän nämen. 39Dan säd ekj to mien Wieet: Veleicht woat de Mejal nich wellens sennen met to komen. 40Un dan säd hee: De Har, ver wäm ekj go, woat sienen Enjel met die schekjen un die opp diene Reis halpen. Du saust eene Fru nämen fa mienen Sän von mien Frintschoft un mien Voda sien Hus. 41Wan du daut deist, dan hast du aules jedonen waut dis Eit velangt. Wan du no mien Frintschoft jeist, un dee nich met die kjemt, dan best du frie von disen Eit.
42Vondoag aus ekj bat däm Borm kjeem, säd ekj: Har, mien Wieet Abraham sien Gott, wan du daut vondoag west goot utkomen moaken met de Oabeit opp woone ekj jekomen sie, 43un ekj hia bie disen Borm sto, lot daut junge Frumensch dee doa kjemt Wota holen, un ekj dan to ar saj: Bitscheen, lot mie een beskje Wota von diene Kruck drinkjen, 44un dee dan to mie sajcht: Drinkj, un ekj woa uk diene Kameelen drenkjen, lot daut de Fru sennen fa mienen Wieet sien Sän. 45Un ea ekj met mien stellet Jebäd gaunz foadich wia, kjeem Rebecka rut met äare Kruck opp äaren Schulla. See jinkj fuaz rauf nom Borm, un aus see trigj kjeem säd ekj: Bitscheen, jeff mie waut to drinkjen. 46See leet fuaz äare Kruck rauf un säd: Drinkj, un ekj woa diene Kameelen uk aula drenkjen. Un ekj drunk, un see drenkjt de Kameelen uk. 47Dan säd ekj to ar: Wäm siene Dochta best du. Un see säd: Mien Voda es Betuel. Siene Elren wieren Nahor en Milka. Dan deed ekj disen Rinkj aun äare Näs un jeef ar de Oarmbenja aun äare Oarms. 48Dan kjneed ekj mie ver däm Harn. Ekj preisd däm Harn, mienen Wieet Abraham sienen Gott, dee mie haud dän rajchten Wajch jewäsen, daut ekj kunn eene Dochta von mienen Wieet sien Frintschoft holen fa sienen Sän. 49Wan jie nu wellen jenstich un tru to mienen Wieet sennen, dan sajcht mie. Un wan nich, dan sajcht uk, soo daut ekj mie wieda besennen kaun, äwa waut ekj doonen saul.
50Un Laban un Betuel säden: Dit es vom Harn. Wie kjennen doa nuscht to sajen, nich goodet ooda schlajchtet. 51Kjikj, Rebecka steit hia ver die. Nemm ar un go. Un lot ar dienen Wieet sien Sän siene Fru sennen, soo aus de Har jewäsen haft. 52Aus Abraham sien Deena dit hieed, kjneed hee sikj bat oppe Ieed ver däm Harn. 53Dan brocht hee noch Straums von Selwa un Golt un Kjleeda äwadäl, un jeef Rebecka dee. Un hee jeef Laban un Rebecka äare Mutta dieret Straums.
54Dan eet de Deena un uk siene Mana, waut met am wieren, un drunken, un bleewen doa to Nacht. Zemorjes aus see oppstunden, säd Abraham sien Deena: Schekj mie trigj no mienen Wieet. 55Un Rebecka äa Brooda un äare Mutta säden: Lot de Mejal doch noch een stootje bie ons, weens tieen Doag. Un dan kaust gonen. 56Oba hee säd: Hoolt mie nich opp. Nu daut de Har dit aula soo jefieet haft, lot mie trigj no mienen Wieet gonen. 57Un see säden: Wie woaren emol de Mejal roopen un ar froagen. 58Dan roopten see Rebecka un säden to ar: West du met disem Maun metgonen? Un see säd: Jo, ekj woa metgonen. 59Dan schekjten see äare Sesta Rebecka un Rebecka äare Deenarin met Abraham sienen Deena un siene Mana auf. 60See säajenden Rebecka un säden to ar:
Onse Sesta,
muchst du Mutta fa dusende von tieen dusende sennen,
un muchten diene Nokomen bie äare Fiend de äwahaunt haben. #1Mo 22,17
61Un Rebecka un äare Deenarin stieejen opp un reeden opp de Kameelen un jinjen met däm Maun met. Un de Deena neem Rebecka un muak sikj opp sienen Wajch.
62Isaak wia von Beer-lahai-roi jekomen un wond en daut Launt em Sieden Kanaan. #1Mo 16,14; 25,11 63Un Isaak jinkj zeowes oppe Stap om een bät auleen to sennen. Aus hee oppkjikjt, wundad am daut, daut hee doa waut Kameelen sach, no am opptoo komen. 64Un Rebecka kjikjt uk opp, un aus see Isaak sach, kjeem see von äaren Kameel rauf. 65See säd to Abraham sienen Deena: Wäa es dee Maun doa oppe Stap, dee ons entjäajen kjemt. Un de Deena säd: Daut es mien Wieet. Dan neem see äa Duak un bedakjt sikj daut Jesecht. 66De Deena vetald Isaak aules, woo am daut jegonen wia. 67Un Isaak neem ar en siene Mutta Sara äa Zelt nenn. Hee neem Rebecka aun un jleicht ar, un see wort siene Fru. Dit treest Isaak no däm daut siene Mutta jestorwen wia. #1Mo 23,1-2
Цяпер абрана:
1. Mose 24: PB
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
Plautdietsch Bible © 2003 Kindred Productions and United Bible Societies Association, Inc.
1. Mose 24
24
Eene Fru fa Isaak
1Abraham wia sea oolt jeworden, un de Har haud am en aules waut hee sikj väaneem jesäajent. #1Mo 12,2 2Un Abraham säd to dän bowaschten von siene Deena, dee Äwasecht haud äwa aules waut hee haud: Laj diene Haunt unja miene Hoft. 3Moak mie eenen Eit bie däm Harn, dee Gott em Himmel un Gott oppe Ieed es, daut du nich eene Fru fa mienen Sän nämen woascht von de Dajchta von de Kanaanita, mank dee ekj won. #1Mo 28,1; 2Mo 34,16 4Un vespräakj mie, daut du woascht no daut Launt gonen wua ekj oppwoss, un von mank mien Frintschoft eene Fru fa mienen Sän Isaak nämen.
5De Deena säd to Abraham: Veleicht woat de Fru nich wellen met mie no dit Launt komen. Saul ekj dan dienen Sän no jan Launt nämen von wua du kjeemst? 6Un Abraham säd: See doano daut du mienen Sän nich trigj doahan nemst. 7De Har, de Gott äwa däm Himmel, dee mie von mien Voda sien Launt un von daut Launt neem wua ekj jebuaren wia, dee räd to mie. Hee vespruak mie met eenen Eit, daut hee miene Nokomen dit Launt jäwen woat. Dee woat sienen Enjel ver die schekjen, un du saust von doa eene Fru fa mienen Sän holen. #2Chr 36,23; Neh 2,20 8Oba wan de Fru nich wellens es met die met to komen, dan best du frie von disen Eit. Oba du saust nich mienen Sän trigj dort han nämen. 9Dan läd de Deena siene Haunt unja Abraham, sienen Wieet, siene Hoft un vespruak Abraham no waut hee fruach.
10Dan neem de Deena tieen von sienem Wieet siene Kameelen un veleet no Nahor, eene Staut en Mesopotamien. Hee neem väle wieetvolle Jeschenkja met von Abraham. #1Mo 11,22-31 11Aus hee no de Staut kjeem, muak hee siene Kameelen dolkjneeen buta de Staut bie eenen Borm. Dit wia dän Tiet em Owent wan Frues rutjinjen Wota to holen. 12Un de Deena säd: Har, mien Wieet Abraham sien Gott, ekj froag doano daut du daut vondoag klaupen latst, un bewies mienen Wieet Abraham diene truhoatje Leew. 13Weetst, ekj sto hia bie disem Borm, un de Dajchta von de Menschen enne Staut woaren soojlikjs komen Wota to holen. 14Wan ekj dan to eene von dee saj: Bitscheen, nemm diene Kruck rauf, daut ekj drinkjen kaun. Wan dee dan sajcht: Drinkj, un ekj woa diene Kameelen uk drenkjen, lot daut deejanje sennen, dee du fa dienen Deena Isaak utjewält hast. Dan woa ekj weeten, daut du truhoatje Leew fa mienen Wieet hast.
15Un ea hee utjerät haud, meest nich, dan kjeem een junget Frumensch met äare Wotakruck opp äaren Schulla. De Mejal wia Rebecka, Betuel siene Dochta. Betuel siene Elren wieren Abraham sien Brooda Nahor un siene Fru Milka. #1Mo 22,23 16Daut junge Frumensch leet schmock, un see haud noch nich eenen Maun jehaut. See jinkj rauf bat däm Borm, feld äare Kruck opp, un kjeem trigj. 17Dan spood de Deena sikj ar entjäajen un säd: Jeff mie bitscheen een beskje Wota von diene Kruck to drinkjen. 18Un see säd: Drinkj, mien Har, un leet schwind äare Kruck rauf en jeef am to drinkjen. 19Aus hee jedrunken haud, säd see: Ekj woa uk fa diene Kameelen holen, soo väl aus dee supen wellen. 20Doamet haud see uk aul daut Wota ut äare Kruck em Troch nenn jegoten, un rand wada no däm Borm Wota to holen. See hold jenuach Wota daut aul siene Kameelen supen kunnen.
21De Maun kjikjt sikj dit aules stell to om to seenen auf de Har am daut opp dise Reis wudd klaupen loten. 22Aus de Kameelen jesopen hauden, jeef de Maun ar eenen kostboaren goldnen Näsrinkj un twee groote goldne Oarmbenja, 23un säd: Wäm siene Dochta best du? Es doa Rum en dien Voda sien Hus, daut wie doa kunnen äwa Nacht bliewen? 24Un see säd: Mien Voda es Betuel, un siene Elren wieren Nahor un Milka. 25Un see säd: Wie haben een Deel Stroo un Fooda fa de Kameelen, un uk Rum fa junt to Nacht. 26De Maun kjneed sikj ver däm Harn un 27säd: Ekj preis däm Harn, mienen Wieet Abraham sien Gott, dee nich met siene truhoatje Leew oppjehieet haft, un dee emma tru to mienen Wieet es. De Har haft mie dän Wajch jewäsen no daut Hus von mienen Wieet sien Frintschoft.
28Dan rand de Mejal no Hus un säd äare Mutta un aulem waut jeworden wia. 29Un Rebecka äa Brooda, Laban, rand no däm Borm däm Maun to trafen. 30Aus hee Rebecka äaren Rinkj un de Oarmbenja jeseenen haud, un aus see säd waut de Maun jesajcht haud, jinkj hee no däm Maun, dee noch emma bie däm Borm bie siene Kameelen stunt. 31Un hee säd: Komm no ons. De Har haft die jesäajent. Wuarom steist du buten? Ekj hab een Hus waut reed es fa die un uk eene Städ fa de Kameelen. 32Dan jinkj hee met am em Hus nenn, un Laban neem de Kameelen de Sälen auf un jeef dee Stroo un Fooda. Hee brocht uk Wota daut Abraham sien Deena un de Mana, waut met am wieren, sikj kunnen de Feet wauschen.
33Dan saden see eene Moltiet opp fa an toom äten. Oba de Deena säd: Ekj woa nich äten ea ekj saj no waut ekj jekomen sie. Un Laban säd: Dan saj. 34Un hee säd: Ekj sie Abraham sien Deena. 35De Har haft mienen Wieet sea jesäajent, un dee es rikj jeworden. De Har haft am Häaden von Schop un Vee jejäft, Golt, Selwa, Deena, beides Maunsmenschen un Frumenschen, un Kameelen un Äsels. 36Un Sara, mien Wieet siene Fru, haud eenen Sän aus see ieescht oolt wia. Un Abraham haft aules opp disen Sän vemoakt. 37Un mien Wieet muak mie met eenen Eit vespräakjen, daut ekj nich sull eene Fru fa sienen Sän von de kanaanitische Mejales nämen, en dee äa Launt wie wonen, 38oba sull no sien Voda sien Hus un Frintschoft gonen, un von doa eene Fru fa sienen Sän nämen. 39Dan säd ekj to mien Wieet: Veleicht woat de Mejal nich wellens sennen met to komen. 40Un dan säd hee: De Har, ver wäm ekj go, woat sienen Enjel met die schekjen un die opp diene Reis halpen. Du saust eene Fru nämen fa mienen Sän von mien Frintschoft un mien Voda sien Hus. 41Wan du daut deist, dan hast du aules jedonen waut dis Eit velangt. Wan du no mien Frintschoft jeist, un dee nich met die kjemt, dan best du frie von disen Eit.
42Vondoag aus ekj bat däm Borm kjeem, säd ekj: Har, mien Wieet Abraham sien Gott, wan du daut vondoag west goot utkomen moaken met de Oabeit opp woone ekj jekomen sie, 43un ekj hia bie disen Borm sto, lot daut junge Frumensch dee doa kjemt Wota holen, un ekj dan to ar saj: Bitscheen, lot mie een beskje Wota von diene Kruck drinkjen, 44un dee dan to mie sajcht: Drinkj, un ekj woa uk diene Kameelen drenkjen, lot daut de Fru sennen fa mienen Wieet sien Sän. 45Un ea ekj met mien stellet Jebäd gaunz foadich wia, kjeem Rebecka rut met äare Kruck opp äaren Schulla. See jinkj fuaz rauf nom Borm, un aus see trigj kjeem säd ekj: Bitscheen, jeff mie waut to drinkjen. 46See leet fuaz äare Kruck rauf un säd: Drinkj, un ekj woa diene Kameelen uk aula drenkjen. Un ekj drunk, un see drenkjt de Kameelen uk. 47Dan säd ekj to ar: Wäm siene Dochta best du. Un see säd: Mien Voda es Betuel. Siene Elren wieren Nahor en Milka. Dan deed ekj disen Rinkj aun äare Näs un jeef ar de Oarmbenja aun äare Oarms. 48Dan kjneed ekj mie ver däm Harn. Ekj preisd däm Harn, mienen Wieet Abraham sienen Gott, dee mie haud dän rajchten Wajch jewäsen, daut ekj kunn eene Dochta von mienen Wieet sien Frintschoft holen fa sienen Sän. 49Wan jie nu wellen jenstich un tru to mienen Wieet sennen, dan sajcht mie. Un wan nich, dan sajcht uk, soo daut ekj mie wieda besennen kaun, äwa waut ekj doonen saul.
50Un Laban un Betuel säden: Dit es vom Harn. Wie kjennen doa nuscht to sajen, nich goodet ooda schlajchtet. 51Kjikj, Rebecka steit hia ver die. Nemm ar un go. Un lot ar dienen Wieet sien Sän siene Fru sennen, soo aus de Har jewäsen haft. 52Aus Abraham sien Deena dit hieed, kjneed hee sikj bat oppe Ieed ver däm Harn. 53Dan brocht hee noch Straums von Selwa un Golt un Kjleeda äwadäl, un jeef Rebecka dee. Un hee jeef Laban un Rebecka äare Mutta dieret Straums.
54Dan eet de Deena un uk siene Mana, waut met am wieren, un drunken, un bleewen doa to Nacht. Zemorjes aus see oppstunden, säd Abraham sien Deena: Schekj mie trigj no mienen Wieet. 55Un Rebecka äa Brooda un äare Mutta säden: Lot de Mejal doch noch een stootje bie ons, weens tieen Doag. Un dan kaust gonen. 56Oba hee säd: Hoolt mie nich opp. Nu daut de Har dit aula soo jefieet haft, lot mie trigj no mienen Wieet gonen. 57Un see säden: Wie woaren emol de Mejal roopen un ar froagen. 58Dan roopten see Rebecka un säden to ar: West du met disem Maun metgonen? Un see säd: Jo, ekj woa metgonen. 59Dan schekjten see äare Sesta Rebecka un Rebecka äare Deenarin met Abraham sienen Deena un siene Mana auf. 60See säajenden Rebecka un säden to ar:
Onse Sesta,
muchst du Mutta fa dusende von tieen dusende sennen,
un muchten diene Nokomen bie äare Fiend de äwahaunt haben. #1Mo 22,17
61Un Rebecka un äare Deenarin stieejen opp un reeden opp de Kameelen un jinjen met däm Maun met. Un de Deena neem Rebecka un muak sikj opp sienen Wajch.
62Isaak wia von Beer-lahai-roi jekomen un wond en daut Launt em Sieden Kanaan. #1Mo 16,14; 25,11 63Un Isaak jinkj zeowes oppe Stap om een bät auleen to sennen. Aus hee oppkjikjt, wundad am daut, daut hee doa waut Kameelen sach, no am opptoo komen. 64Un Rebecka kjikjt uk opp, un aus see Isaak sach, kjeem see von äaren Kameel rauf. 65See säd to Abraham sienen Deena: Wäa es dee Maun doa oppe Stap, dee ons entjäajen kjemt. Un de Deena säd: Daut es mien Wieet. Dan neem see äa Duak un bedakjt sikj daut Jesecht. 66De Deena vetald Isaak aules, woo am daut jegonen wia. 67Un Isaak neem ar en siene Mutta Sara äa Zelt nenn. Hee neem Rebecka aun un jleicht ar, un see wort siene Fru. Dit treest Isaak no däm daut siene Mutta jestorwen wia. #1Mo 23,1-2
Цяпер абрана:
:
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
Plautdietsch Bible © 2003 Kindred Productions and United Bible Societies Association, Inc.