Популярни библейски стихове от Yann 10

Споделяне

Al laer ne zeu nemet evit laerezh, lazhañ ha distrujañ. Me a zo deuet evit m’o devo ar vuhez, ha m’o devo anezhi gant fonnuster.

Me eo ar mesaer mat. Ar mesaer mat a ro e vuhez evit e zeñved.

Va deñved a glev va mouezh, anavezout a ran anezho hag e teuont war va lerc’h.

Me a ro dezho ar vuhez peurbadus. Biken ne vint kollet ha den n’o lamo eus va dorn.

Me eo an nor. Mar deu e-barzh unan bennak drezon, e vo salvet. Dont ha mont a raio hag e kavo peurvan.

Me eo ar mesaer mat, me a anavez va hini hag anavezet on gant va hini.

Va Zad en deus o roet din, ha brasoc’h eo eget an holl. Den ne c’hell o lemel eus dorn va Zad. Me hag an Tad a zo unan.

Evel ma’c’h anavez an Tad ac’hanon, ec’h anavezan ivez an Tad. Ha reiñ a ran va buhez evit an deñved.

Den ne lam anezhi diganin, me a lez anezhi ac’hanon va-unan. Ar galloud am eus d’he lezel hag ar galloud d’hec’h adkemer, an urzh-se am eus bet digant va Zad.

Neuze Jezuz a lavaras dezho c’hoazh: E gwirionez, e gwirionez, me a lavar deoc’h, me eo dor an deñved.

Met an devezhour n’eo ket ar mesaer hag an deñved n’int ket dezhañ. Pa wel ar bleiz o tont, e tilez an deñved hag e tec’h. Ar bleiz a grog en deñved hag a stlabez anezho.

E gwirionez, e gwirionez, me a lavar deoc’h, an hini na ya ket e kraou an deñved dre an nor, met a bign dre ul lec’h all, a zo ul laer hag ur brigant.