Популярни библейски стихове от Lúcás 15

Споделяне

Agus d’eiriġ sé agus ṫáinig sé fé ḋéin a aṫar. Agus an ḟaid a ḃí sé fós aḃfad uaiḋ, do ċonaic an t-aṫair é, agus ṫáinig ana-ṫruaġ aige ḋó, agus do riṫ sé ċuige agus ċaiṫ sé é féin ar a ḃráġaid agus do ṗóg sé é.

Óir ḃí an mac so liom marḃ, agus tá sé beó airís; do cailleaḋ é, agus do fuaraḋ é. Agus ċromadar ar ḃeiṫ go sóġaċ.

Deirim liḃ gurab ṡin mar a ḃeiḋ gáirdeaċas ar neaṁ mar ġeall ar aon ṗeacaċ aṁáin a ḋéanfaiḋ aiṫriġe seaċas naoi ḋuine ḋéag agus ċeiṫre fiċid de ḋaoiniḃ córa ná fuil gáḋ le h-aiṫriġe acu.

Eireóċad agus raġad ag triall ar m’aṫair agus déarfad leis, A Aṫair, tá peacaḋ déanta agam i n-aġaiḋ neiṁe agus ad’ láṫair-se

Agus duḃairt an mac leis: A aṫair, tá peacaḋ déanta agam i n-aġaiḋ neiṁe agus ad’ láṫair-se; ní fiú mé feasda go ndéarfaí gur mac duit mé.

Cé’cu agaiḃ-se go mbeaḋ céad caora aige, agus go raġaḋ caora acu amú uaiḋ, ná fágfaḋ na naoi gcinn déag agus ċeiṫre fiċid sa ḃfásaċ agus ná raġaḋ ar lorg an ċinn a cailleaḋ go dtí go ḃfaġaḋ sé í?