Лукъа 11
11
Дуаны гьакъында
1Бир керен Иса бир ерде дуа этип тура болгъан. Битген заманда, Оьзюню якъчыларындан бири Огъар:
– Я Раббим, Ягьия оьзюню якъчыларын уьйретгени йимик, Сен де бизин дуа этмеге уьйрет, – дей.
2Иса да булай дей:
– Сиз булай дуа этигиз:
Гьей бизин Атабыз!
Инсанлар Сени сыйлы атынгны гьюрметлесин дагъы.
Сени гьакимлигинг токъташсын дагъы.
3Бугюн бизге гюнлюк азыгъыбызны бер.
4Бизин гюнагьларыбыздан геч!
Бизге яманлыкъ этгенлерден барындан да биз де гечебиз.
Бизин артыкъ сынавлагъа салма.
5Сонг Иса олагъа булай дей:
– Айтайыкъ, сизин биригизни бир ювугъугъуз бар. Гечортада гелип, огъар булай дейсиз: «Ювугъум! Магъа борчгъа уьч экмек бер. 6Магъа йыракъ ёлдан бир ювугъум гелген, ону алдына салмагъа мени бир затым да ёкъ».
7О буса уьйню ичинден туруп, сизге: «Мени авара этме. Эшиклер бегитилген, мени булан ятып тёшекде яшларым да бар. Туруп сагъа бир зат да берип болмайман», – деп жавап бере. 8Сизге айтаман: о адам ятгъан еринден туруп, сагъа герек затынгны ювукълукъну гьюрметин этип де бермесе, эгер сен къаныгъып къарышсанг, огъар туруп, сагъа тарыкъ затны бермеге тюшер.
9Шо саялы Мен айтаман сизге: тилегиз – сизге бережек, излегиз – табажакъсыз, эшикни къагъыгъыз – сизге ачажакъ. 10Неге тюгюл де, гьар тилеген – алар, излеген – табар, эшикни къакъгъангъа да – ачылар.
11Арагъыздан къайсы ата, уланы аш тилегенде, таш берер яда балыкъ тилегенде, балыкъны орнуна йылан берер? 12Яда йымырткъа тилеген заманда, огъар акъырап берер? 13Шолайлыкъда, эгер сиз оьзюгюз яман бусагъыз да, авлетлеригизге яхшы савгъатлар берип бола бусагъыз, кёклердеги Атагъыз буса Оьзюнден тилейгенлеге Ругьун дагъокъ да берер.
Иса ва Зензебил
14Бир керен Иса сёйлеп болмайгъан бир адамдан тилсизликни жинин къувалай. Жин чыкъгъан заманда, тилсиз сёйлемеге башлай ва халкъ бек гьайран болуп къала. 15Олардан бирлери:
– Жинлени О жинлени башчысы болгъан Зензебилни#11:15 Зензебил – иблисге айтылагъан атлардан бириси. гючю булан къувалай, – дейлер.
16Башгъалары Исаны сынап къарамакъ учун, О оьзлеге кёкден бир аламат гёрсетсин деп тилейлер. 17Амма шо адамлар не ойлашагъанны билип, Иса олагъа булай дей:
– Оьз ичинде бёлюнген гьар пачалыкъ тозулар ва оьз ичинде бёлюнген уьй йыгъылар. 18Иблис де оьз ичинде бёлюнсе, ону пачалыгъы бузулмай нечик токътар? Муна сиз жинлени Мен Зензебилни гючю булан къувалай деп айтасыз. 19Эгер Мен жинлени Зензебилни гючю булан къувалай бусам, сизин якъчыларыгъыз оланы кимни гючю булан къувалай дагъы? Шо саялы сизге дуванны оьзюгюзню якъчыларыгъыз эте турсун. 20Эгер де Мен жинлени Аллагьны къудраты булан къувалай бусам, шо Аллагьны гьакимлигини бир белгисидир.
21Гючлю бир адам оьзюню уьюн савут булан сакълай буса, ону мюлкюне къоркъунч ёкъдур. 22Шо адамдан да гючлю бириси огъар чапгъын этип, ондан уьстюн гелсе, шо заман ону аркъа таягъан бары да савутун алыр ва мюлкюн де сюйген кюйде пайлар.
23Мени булан тюгюллер Магъа къаршылардыр, Мени булан жыймайгъанлар яягъанлардыр.
24Адамны ичинден чыкъгъан сонг, жин къургъакъ дангылларда айлана, оьзюне сыйынма ер ахтара, амма тапмай. Сонг о: «Мен чыкъгъан уьюме къайтып бараман», – дей. 25Къайтып гелгенде буса, о уьйню сибирилип, жыйылып таба. 26Сонг барып оьзюнден де яман дагъы да етти жинни алып гелип, жин адамны ичине гирип яшай. Натижада, адамны гьалы алдагъысындан да бузукъ бола.
Герти насип
27Иса бу сёзлени айтып турагъанда, халкъны арасындан бир къатын чыгъып, Огъар:
– Насиплидир Сени къурсагъында гётерип юрюген ва Сени эмдирген! – деп къычыра.
28– Дагъы да насиплидир, Аллагьны каламын эшитип, ону кютегенлер, – деп жавап бере Иса.
Юнусну аламаты
29Исаны айланасына дагъы да кёп адамлар жыйыла. Иса олагъа сёйлемеге башлай:
– Не ямандыр бу гьалиги наслу. О аламатлар ахтара, амма огъар Юнус пайхаммарны аламатындан башгъа аламат гёрсетилмес. 30Ниневияны халкъына Юнус нечик аламат болгъан буса, Мен де, Инсанны Уланы, бу наслу учун шолай аламат болажакъман.
31Шебаны пача къатыны къыяматгюн туруп йиберип, бу наслуну айыплажакъ, неге тюгюл Сулайманны гьакъыллы сёзлерине тынгламакъ учун, о дюньяны бир къырыйындан гелген. Гьали буса Сулаймандан да уллусу мундадыр! 32Къыяматгюн ниневиялы адамлар, гьалиги наслу булан туруп йиберип, о наслуну айыплажакълар. Неге тюгюл де, Юнусну сёйлевюнден сонг олар товба этгенлер. Гьали буса Юнусдан да уллусу мундадыр.
Къаркъараны чырагъы
33– Яллайгъан чыракъны бирев де яшыртгъын ерге я савутну тюбюне салмас. Гирегенлер ярыгъын гёрсюн учун, ону бийик ерге салыр. 34Гёз къаркъара учун бир чыракъ йимикдир. Эгер гёзлеринг сав буса, къаркъаранг бютюнлей ярыкъдан толур. Эгер гёзлеринг бузукъ болса, къаркъарангны къарангылыкъ къуршар. 35Шолайлыкъда, къара, ичингдеги ярыкъ къарангылыкъгъа айланып къалмасын! 36Эгер бютюн къаркъаранг ярыкъдан толгъан буса ва сенде бир де къарангы ер ёкъ буса, чыракъ оьзюню шавласы булан ярыкъ берегени йимик, бютюн къаркъаранг да ярыкъ болуп къалажакъ.
«Адаршай сизге, фарисейлер»
37Иса сёйлеп битгенде, бир фарисей Ону тюш ашгъа чакъыра. Иса барып уьйню ичине гирип олтура. 38Ашны алдында Иса къолларын жувмагъанын гёрюп, фарисей бек тамаша бола. 39Раббибиз огъар булай дей:
– Гьали сиз, фарисейлер, сукараланы ва бошгъапланы тыш ягъын таза сакълайсыз, ичигиз буса сутурлукъдан ва яманлыкъдан толуп тура. 40Авлиялар! Тышын Ким яратгъан буса, ичин де О яратмагъанмы? 41Сиз оьзюгюзню бар затыгъыздан пакъырлагъа садагъа беригиз, шо заман сизин бары да затыгъыз таза болур.
42Адаршай сизин гьалыгъызгъа, гьей фарисейлер! Нананы, гийиготну ва гьар тюрлю яшылчаланы ондан бир пайын секет чыгъарып бересиз, адилликни ва Аллагьны сюювюню гьакъында буса ойлашмайсыз. Бу агьамиятлы затланы юрютмеге герексиз, бирисилерин де унутуп къойма герек тюгюлсюз!
43Адаршай сизин гьалыгъызгъа, гьей фарисейлер! Синагогларда тёрге чыгъып олтурмагъа сюесиз, базар майданларда адамлар гьюрметлегенни сюесиз.
44Адаршай сизин гьалыгъызгъа! Сиз уьстюнден адамлар билмей таптап турагъан белгисиз бир къабурлар йимиксиз.
45Шо заман дин алимлерден бириси Огъар къаршы чыгъып:
– Устаз, булай сёйлеп, Сен бизин де хатирибизни къалдырасан, – дей.
46Иса огъар:
– Адаршай сизин де гьалыгъызгъа, гьей дин алимлер! Сиз инсанлагъа къатты дин талаплар салып, оланы уьстюне авур, кютмеге къыйынлы намусланы саласыз. Оьзюгюз буса оланы кютмек учун бармагъыгъызны сама тербетмеге де сюймейсиз.
47Адаршай сизин гьалыгъызгъа. Сиз пайхаммарлар учун зияратлар ишлейсиз. Оланы буса сизин ата бабаларыгъыз оьлтюрген. 48Шолайлыкъда, сиз ата бабаларыгъыз этгенине рази болуп къаласыз, неге тюгюл пайхаммарланы олар оьлтюргенлер, сиз буса о пайхаммарлагъа зияратлар ишлейсиз. 49Шону учун Аллагь булай терен ойлу сёзлени айтгъан: «Мен ягьудилени ва дин алимлени янына пайхаммарлар ва элчилер йибережекмен, оланы бирлерин оьлтюрежеклер, башгъаларын буса гьызарлажакълар».
50Шогъар гёре дюнья яралгъандан берли бары да пайхаммарланы тёгюлген къаны учун Аллагь бу наслудан жавап талап этежек. 51Гьабилни къанындан башлап, ибадатхананы къурбанлыкъны салагъан ерини де, Сыйлы Ерини де арасында оьлтюрюлген Закарияны#11:51 Гьабил пайхаммар Сыйлы Язывларда эсгерилеген оьлтюрювню биринчи къурбаны, Закария пайхаммар буса ахырынчыларындан бириси болуп токътайлар. къанына ерли тёгюлген бары да къан учун жавап талап этежек. Сизге айтаман: бары да зат учун бу наслудан жавап талап этилежек.
52Адаршай сизин гьалыгъызгъа, гьей дин алимлер! Сиз Аллагьны илмусуну ачгъычларын алгъансыз, амма ону ичине не оьзюгюз гирмейсиз, неде гирме сюегенлени гирме къоймайсыз.
53Шо заман Иса гете. Амма дин алимлер ва фарисейлер, Огъар ачувланып, бир хыйлы суаллар бермеге сюелер. 54Исаны авзундан терс сёз къаравуллап, Ону айыпламагъа къаст этелер.
Избрани в момента:
Лукъа 11: КъумCK
Маркирай стих
Споделяне
Копиране
Искате ли вашите акценти да бъдат запазени на всички ваши устройства? Регистрирайте се или влезте
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007
Лукъа 11
11
Дуаны гьакъында
1Бир керен Иса бир ерде дуа этип тура болгъан. Битген заманда, Оьзюню якъчыларындан бири Огъар:
– Я Раббим, Ягьия оьзюню якъчыларын уьйретгени йимик, Сен де бизин дуа этмеге уьйрет, – дей.
2Иса да булай дей:
– Сиз булай дуа этигиз:
Гьей бизин Атабыз!
Инсанлар Сени сыйлы атынгны гьюрметлесин дагъы.
Сени гьакимлигинг токъташсын дагъы.
3Бугюн бизге гюнлюк азыгъыбызны бер.
4Бизин гюнагьларыбыздан геч!
Бизге яманлыкъ этгенлерден барындан да биз де гечебиз.
Бизин артыкъ сынавлагъа салма.
5Сонг Иса олагъа булай дей:
– Айтайыкъ, сизин биригизни бир ювугъугъуз бар. Гечортада гелип, огъар булай дейсиз: «Ювугъум! Магъа борчгъа уьч экмек бер. 6Магъа йыракъ ёлдан бир ювугъум гелген, ону алдына салмагъа мени бир затым да ёкъ».
7О буса уьйню ичинден туруп, сизге: «Мени авара этме. Эшиклер бегитилген, мени булан ятып тёшекде яшларым да бар. Туруп сагъа бир зат да берип болмайман», – деп жавап бере. 8Сизге айтаман: о адам ятгъан еринден туруп, сагъа герек затынгны ювукълукъну гьюрметин этип де бермесе, эгер сен къаныгъып къарышсанг, огъар туруп, сагъа тарыкъ затны бермеге тюшер.
9Шо саялы Мен айтаман сизге: тилегиз – сизге бережек, излегиз – табажакъсыз, эшикни къагъыгъыз – сизге ачажакъ. 10Неге тюгюл де, гьар тилеген – алар, излеген – табар, эшикни къакъгъангъа да – ачылар.
11Арагъыздан къайсы ата, уланы аш тилегенде, таш берер яда балыкъ тилегенде, балыкъны орнуна йылан берер? 12Яда йымырткъа тилеген заманда, огъар акъырап берер? 13Шолайлыкъда, эгер сиз оьзюгюз яман бусагъыз да, авлетлеригизге яхшы савгъатлар берип бола бусагъыз, кёклердеги Атагъыз буса Оьзюнден тилейгенлеге Ругьун дагъокъ да берер.
Иса ва Зензебил
14Бир керен Иса сёйлеп болмайгъан бир адамдан тилсизликни жинин къувалай. Жин чыкъгъан заманда, тилсиз сёйлемеге башлай ва халкъ бек гьайран болуп къала. 15Олардан бирлери:
– Жинлени О жинлени башчысы болгъан Зензебилни#11:15 Зензебил – иблисге айтылагъан атлардан бириси. гючю булан къувалай, – дейлер.
16Башгъалары Исаны сынап къарамакъ учун, О оьзлеге кёкден бир аламат гёрсетсин деп тилейлер. 17Амма шо адамлар не ойлашагъанны билип, Иса олагъа булай дей:
– Оьз ичинде бёлюнген гьар пачалыкъ тозулар ва оьз ичинде бёлюнген уьй йыгъылар. 18Иблис де оьз ичинде бёлюнсе, ону пачалыгъы бузулмай нечик токътар? Муна сиз жинлени Мен Зензебилни гючю булан къувалай деп айтасыз. 19Эгер Мен жинлени Зензебилни гючю булан къувалай бусам, сизин якъчыларыгъыз оланы кимни гючю булан къувалай дагъы? Шо саялы сизге дуванны оьзюгюзню якъчыларыгъыз эте турсун. 20Эгер де Мен жинлени Аллагьны къудраты булан къувалай бусам, шо Аллагьны гьакимлигини бир белгисидир.
21Гючлю бир адам оьзюню уьюн савут булан сакълай буса, ону мюлкюне къоркъунч ёкъдур. 22Шо адамдан да гючлю бириси огъар чапгъын этип, ондан уьстюн гелсе, шо заман ону аркъа таягъан бары да савутун алыр ва мюлкюн де сюйген кюйде пайлар.
23Мени булан тюгюллер Магъа къаршылардыр, Мени булан жыймайгъанлар яягъанлардыр.
24Адамны ичинден чыкъгъан сонг, жин къургъакъ дангылларда айлана, оьзюне сыйынма ер ахтара, амма тапмай. Сонг о: «Мен чыкъгъан уьюме къайтып бараман», – дей. 25Къайтып гелгенде буса, о уьйню сибирилип, жыйылып таба. 26Сонг барып оьзюнден де яман дагъы да етти жинни алып гелип, жин адамны ичине гирип яшай. Натижада, адамны гьалы алдагъысындан да бузукъ бола.
Герти насип
27Иса бу сёзлени айтып турагъанда, халкъны арасындан бир къатын чыгъып, Огъар:
– Насиплидир Сени къурсагъында гётерип юрюген ва Сени эмдирген! – деп къычыра.
28– Дагъы да насиплидир, Аллагьны каламын эшитип, ону кютегенлер, – деп жавап бере Иса.
Юнусну аламаты
29Исаны айланасына дагъы да кёп адамлар жыйыла. Иса олагъа сёйлемеге башлай:
– Не ямандыр бу гьалиги наслу. О аламатлар ахтара, амма огъар Юнус пайхаммарны аламатындан башгъа аламат гёрсетилмес. 30Ниневияны халкъына Юнус нечик аламат болгъан буса, Мен де, Инсанны Уланы, бу наслу учун шолай аламат болажакъман.
31Шебаны пача къатыны къыяматгюн туруп йиберип, бу наслуну айыплажакъ, неге тюгюл Сулайманны гьакъыллы сёзлерине тынгламакъ учун, о дюньяны бир къырыйындан гелген. Гьали буса Сулаймандан да уллусу мундадыр! 32Къыяматгюн ниневиялы адамлар, гьалиги наслу булан туруп йиберип, о наслуну айыплажакълар. Неге тюгюл де, Юнусну сёйлевюнден сонг олар товба этгенлер. Гьали буса Юнусдан да уллусу мундадыр.
Къаркъараны чырагъы
33– Яллайгъан чыракъны бирев де яшыртгъын ерге я савутну тюбюне салмас. Гирегенлер ярыгъын гёрсюн учун, ону бийик ерге салыр. 34Гёз къаркъара учун бир чыракъ йимикдир. Эгер гёзлеринг сав буса, къаркъаранг бютюнлей ярыкъдан толур. Эгер гёзлеринг бузукъ болса, къаркъарангны къарангылыкъ къуршар. 35Шолайлыкъда, къара, ичингдеги ярыкъ къарангылыкъгъа айланып къалмасын! 36Эгер бютюн къаркъаранг ярыкъдан толгъан буса ва сенде бир де къарангы ер ёкъ буса, чыракъ оьзюню шавласы булан ярыкъ берегени йимик, бютюн къаркъаранг да ярыкъ болуп къалажакъ.
«Адаршай сизге, фарисейлер»
37Иса сёйлеп битгенде, бир фарисей Ону тюш ашгъа чакъыра. Иса барып уьйню ичине гирип олтура. 38Ашны алдында Иса къолларын жувмагъанын гёрюп, фарисей бек тамаша бола. 39Раббибиз огъар булай дей:
– Гьали сиз, фарисейлер, сукараланы ва бошгъапланы тыш ягъын таза сакълайсыз, ичигиз буса сутурлукъдан ва яманлыкъдан толуп тура. 40Авлиялар! Тышын Ким яратгъан буса, ичин де О яратмагъанмы? 41Сиз оьзюгюзню бар затыгъыздан пакъырлагъа садагъа беригиз, шо заман сизин бары да затыгъыз таза болур.
42Адаршай сизин гьалыгъызгъа, гьей фарисейлер! Нананы, гийиготну ва гьар тюрлю яшылчаланы ондан бир пайын секет чыгъарып бересиз, адилликни ва Аллагьны сюювюню гьакъында буса ойлашмайсыз. Бу агьамиятлы затланы юрютмеге герексиз, бирисилерин де унутуп къойма герек тюгюлсюз!
43Адаршай сизин гьалыгъызгъа, гьей фарисейлер! Синагогларда тёрге чыгъып олтурмагъа сюесиз, базар майданларда адамлар гьюрметлегенни сюесиз.
44Адаршай сизин гьалыгъызгъа! Сиз уьстюнден адамлар билмей таптап турагъан белгисиз бир къабурлар йимиксиз.
45Шо заман дин алимлерден бириси Огъар къаршы чыгъып:
– Устаз, булай сёйлеп, Сен бизин де хатирибизни къалдырасан, – дей.
46Иса огъар:
– Адаршай сизин де гьалыгъызгъа, гьей дин алимлер! Сиз инсанлагъа къатты дин талаплар салып, оланы уьстюне авур, кютмеге къыйынлы намусланы саласыз. Оьзюгюз буса оланы кютмек учун бармагъыгъызны сама тербетмеге де сюймейсиз.
47Адаршай сизин гьалыгъызгъа. Сиз пайхаммарлар учун зияратлар ишлейсиз. Оланы буса сизин ата бабаларыгъыз оьлтюрген. 48Шолайлыкъда, сиз ата бабаларыгъыз этгенине рази болуп къаласыз, неге тюгюл пайхаммарланы олар оьлтюргенлер, сиз буса о пайхаммарлагъа зияратлар ишлейсиз. 49Шону учун Аллагь булай терен ойлу сёзлени айтгъан: «Мен ягьудилени ва дин алимлени янына пайхаммарлар ва элчилер йибережекмен, оланы бирлерин оьлтюрежеклер, башгъаларын буса гьызарлажакълар».
50Шогъар гёре дюнья яралгъандан берли бары да пайхаммарланы тёгюлген къаны учун Аллагь бу наслудан жавап талап этежек. 51Гьабилни къанындан башлап, ибадатхананы къурбанлыкъны салагъан ерини де, Сыйлы Ерини де арасында оьлтюрюлген Закарияны#11:51 Гьабил пайхаммар Сыйлы Язывларда эсгерилеген оьлтюрювню биринчи къурбаны, Закария пайхаммар буса ахырынчыларындан бириси болуп токътайлар. къанына ерли тёгюлген бары да къан учун жавап талап этежек. Сизге айтаман: бары да зат учун бу наслудан жавап талап этилежек.
52Адаршай сизин гьалыгъызгъа, гьей дин алимлер! Сиз Аллагьны илмусуну ачгъычларын алгъансыз, амма ону ичине не оьзюгюз гирмейсиз, неде гирме сюегенлени гирме къоймайсыз.
53Шо заман Иса гете. Амма дин алимлер ва фарисейлер, Огъар ачувланып, бир хыйлы суаллар бермеге сюелер. 54Исаны авзундан терс сёз къаравуллап, Ону айыпламагъа къаст этелер.
Избрани в момента:
:
Маркирай стих
Споделяне
Копиране
Искате ли вашите акценти да бъдат запазени на всички ваши устройства? Регистрирайте се или влезте
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007