Лукъа 20
20
Иса баш дин къуллукъчулагъа жавап бере
1Бир керен Иса ибадатханада халкъгъа Аллагьны каламын англатып ва Сююнч Хабарны билдирип турагъанда, Огъар баш дин къуллукъчулар, дин алимлер ва тамазалар ювукълашып:
2– Сагъа бу ишлени этмеге ихтияр къайдан гелгенни ва Сагъа бу ихтиярны ким бергенни бизге айт, – дейлер.
3Иса олагъа:
– Мен де сизге бир зат сорайым ва сиз Магъа жавап беригиз: 4Ягьияны, адамланы сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшурмагъа ихтияры Аллагьданмы эди яда инсанларданмы эди? – деп сорай.
5Олар бир бири булан эришмеге башлай:
– Эгер: «Аллагьдан эди», – десек, шо заман О: «Неге дагъы сиз огъар инанмадыгъыз?» – деп соражакъ. 6Эгер: «Инсанлардан эди», – десек, бютюн халкъ бизин ташгъа тутажакъ, неге тюгюл халкъ Ягьияны пайхаммар деп гьисап эте. 7Олар Исагъа:
– Биз билмейбиз, – деп жавап берелер.
8– Бу ишлени кимден ихтияр булан этегенимни сизге Мен де айтмасман, – дей Иса олагъа.
Юзюм бавну къуллукъчуларыны гьакъында
9Иса халкъгъа булай бир масал айта:
– Бир адам, юзюм бав орнатып, ону юзюмчюлеге ижарагъа бере ва узакъ замангъа оьзю ят ерге чыгъып гете. 10Юзюм бишген заманда, юзюмню тюшюмюнден оьзюне тиеген пайны берсин деп, о юзюмчюлени янына бир къулун йибере. Юзюмчюлер буса, ону токъалап, бир зат да бермей, къайтарып йиберелер. 11О янгыдан бирдагъы къулун йибере. Олар ону да токъалап, сёгюшюп, бир зат да бермей къайтаралар. 12Уьчюнчюсюн де йибере. Олар ону да яралап, къувалап йиберелер.
13О заман юзюм бавну еси: «Мен гьали не этейим? Къой, кёп сюеген уланымны йиберип къарайым, балики, ону гёрюп, олар огъар сама абур этерлер», – деп ойлаша.
14Юзюмчюлер буса, ону гелегенин гёрюп: «Бу гелегени – варис. Гелигиз, ону да оьлтюрейик, шо заман ону мюлкю бизинки болуп къалыр», – деп бир бири булан сёйлешелер. 15Ону юзюм бавдан арекге чыгъарып, оьлтюрелер.
Энни юзюм бавну еси олагъа не этежек? 16Гелип, шо юзюмчюлени оьлтюрюп, юзюм бавну башгъаларына ижарагъа бережек.
Муну эшитгенлер буса:
– Шолай болурдан Аллагь сакъласын! – дейлер.
17Иса, олагъа тикленип къарап:
– Олай болгъан сонг Сыйлы Язывларда: «Усталар ташлап къойгъан таш кюрчюню аслу ташы болуп токътады», – деп язылгъан сёзлер не демекдир?
18Бу ташгъа сюрюнюп йыгъылгъан гьар ким пара пара болажакъ, о кимни уьстюне тюшсе, ону янчажакъ, – дей.
19Шо заман баш дин къуллукъчулар ва дин алимлер, бу масалны Иса оьзлени гьакъында айтгъанны англап, шоссагьат Ону тутмагъа сюелер, амма халкъдан къоркъалар.
«Пачаныкин – пачагъа»
20Исаны нечик буса да бир терс сёзюн тапмакъ учун, Ону артындан муъмин адамлар болуп гёрюнеген бир нече тилчилени тергев юрютмеге салалар. Ону Рум гьакимини къолуна бермеге къаст этелер. 21Олар Исагъа:
– Устаз, биз билебиз, Сен гьакъ затны сёйлейсен ва уьйретесен. Биревню де бетин этмейсен, Аллагьны ёлуна гьакъ кюйде уьйретесен. 22Биз Румну пачасына ясакъ бермеге герекбизми яда тюгюлбюзмю? – деп сорайлар.
23Иса, оланы гьилласын англап:
24– Магъа бир гюмюш акъча гёрсетигиз. Бу сурат кимникидир? Мунда кимни аты язылгъан? – деп сорай.
– Румну пачасыныки, – деп жавап берелер олар.
25– Шолай буса, Румну пачасыныкин пачагъа, Аллагьныкин Аллагьгъа беригиз, – дей Иса олагъа.
26Халкъны алдында Исаны терс сёзюн тапма болмай ва Ону жавабына тамашалыкъ этип, олар иннемей токътайлар.
Тириливню гьакъында
27Оьлюмден сонг тирилмек ёкъ деп сёйлейген саддукейлени#20:27 Саддукейлер – ягьудилени арасында тувулунгъан дин ва сиясат бёлюк. Сёзлюкге де къара. бирлери, шо заман Исаны янына гелип, Огъар булай сорайлар:
28– Устаз, Муса Къанунда бизин учун булай язгъан: эгер биревню къатыны булангъы агъасы оьлсе ва о авлетсиз къала буса, иниси авлетсиз оьлген агъасыны наслусун узатмакъ учун, ону къатынын алмагъа герек деп айтыла. 29Етти агъа ини болгъан. Биринчиси къатын алып, авлетсиз оьле, 30экинчиси де шо къатынны ала ва о да авлетсиз оьле. 31Уьчюнчюсю де шо къатынны ала. Шолай еттиси де, оьзлерден сонг авлет къалмай, оьлелер. 32Ахырда къатын да оьле. 33Энни оьлюлер тирилегенде, о къатын етти де агъа иниден къайсыны къатыны болажакъ? Неге тюгюл, оланы барысы да ону эри болгъан эди чи.
34Иса олагъа булай жавап бере:
– Бу дюньяны адамлары къатын алар, эрге барар. 35Оьлюмден тирилмеге ва о дюньяда яшамагъа лайыкълы саналгъанлар буса не къатын алмажакълар, неде эрге бармажакълар. 36Олар дагъы оьлюп болмажакъ, неге тюгюл олар малайиклер йимик болуп къалажакъ. Оьлюмден тирилгени саялы, олар Аллагьны авлетлеридир. 37Оьлюлени тирилегени гьакъда буса Муса оьзю яллайгъан тегенекни гьакъында сёйлейген заманда айтгъан ва Аллагьны гьакъында: «Ибрагьимни Аллагьы, Исгьакъны Аллагьы ва Якъубну Аллагьы», – деген. 38Шоллукъда Аллагь оьлюлени Аллагьы тюгюл, савланы Аллагьы, неге тюгюл Ону учун барысы да савдур.
39Дин алимлерден бирлери:
– Устаз, Сен яхшы айтдынг, – дей.
40Дагъы гьеч бирев де Огъар бир зат да сорамагъа болушлукъ этмей.
«Месигь кимни Уланыдыр?»
41Иса олагъа булай дей:
– Месигь Давутну Наслусу деп нечик айтма болалар? 42-43Оьзю Давут Забур китапда булай дей:
Аллагь Мени Раббиме айтды:
«Мен Сени душманларынгны аякъ тюбюнге салгъынча,
гелип Мени онг ягъымда олтуруп тур».
44Давут Исагъа Рабби деп айта болгъан сонг, О Давутну Наслусу нечик бола дагъы?
45Бютюн халкъ бу сёзлеге тынглайгъан вакътиде, Иса якъчыларына:
46– Дин алимлерден сакъ болугъуз. Олар узун опуракълар гийип юрюмеге сюелер. Базар майданларда халкъ оьзлени гьюрметлегенни, синагогларда алгъа чыгъып, шатлыкъ мажлислерде де тёрге чыгъып олтурмагъа сюелер. 47Олар тул къатынланы мал матагьын талайлар ва гёземелик учун узакъ дуалар этелер. Оланы лап къатты жаза къаравуллап тура, – дей.
Избрани в момента:
Лукъа 20: КъумCK
Маркирай стих
Споделяне
Копиране
Искате ли вашите акценти да бъдат запазени на всички ваши устройства? Регистрирайте се или влезте
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007
Лукъа 20
20
Иса баш дин къуллукъчулагъа жавап бере
1Бир керен Иса ибадатханада халкъгъа Аллагьны каламын англатып ва Сююнч Хабарны билдирип турагъанда, Огъар баш дин къуллукъчулар, дин алимлер ва тамазалар ювукълашып:
2– Сагъа бу ишлени этмеге ихтияр къайдан гелгенни ва Сагъа бу ихтиярны ким бергенни бизге айт, – дейлер.
3Иса олагъа:
– Мен де сизге бир зат сорайым ва сиз Магъа жавап беригиз: 4Ягьияны, адамланы сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшурмагъа ихтияры Аллагьданмы эди яда инсанларданмы эди? – деп сорай.
5Олар бир бири булан эришмеге башлай:
– Эгер: «Аллагьдан эди», – десек, шо заман О: «Неге дагъы сиз огъар инанмадыгъыз?» – деп соражакъ. 6Эгер: «Инсанлардан эди», – десек, бютюн халкъ бизин ташгъа тутажакъ, неге тюгюл халкъ Ягьияны пайхаммар деп гьисап эте. 7Олар Исагъа:
– Биз билмейбиз, – деп жавап берелер.
8– Бу ишлени кимден ихтияр булан этегенимни сизге Мен де айтмасман, – дей Иса олагъа.
Юзюм бавну къуллукъчуларыны гьакъында
9Иса халкъгъа булай бир масал айта:
– Бир адам, юзюм бав орнатып, ону юзюмчюлеге ижарагъа бере ва узакъ замангъа оьзю ят ерге чыгъып гете. 10Юзюм бишген заманда, юзюмню тюшюмюнден оьзюне тиеген пайны берсин деп, о юзюмчюлени янына бир къулун йибере. Юзюмчюлер буса, ону токъалап, бир зат да бермей, къайтарып йиберелер. 11О янгыдан бирдагъы къулун йибере. Олар ону да токъалап, сёгюшюп, бир зат да бермей къайтаралар. 12Уьчюнчюсюн де йибере. Олар ону да яралап, къувалап йиберелер.
13О заман юзюм бавну еси: «Мен гьали не этейим? Къой, кёп сюеген уланымны йиберип къарайым, балики, ону гёрюп, олар огъар сама абур этерлер», – деп ойлаша.
14Юзюмчюлер буса, ону гелегенин гёрюп: «Бу гелегени – варис. Гелигиз, ону да оьлтюрейик, шо заман ону мюлкю бизинки болуп къалыр», – деп бир бири булан сёйлешелер. 15Ону юзюм бавдан арекге чыгъарып, оьлтюрелер.
Энни юзюм бавну еси олагъа не этежек? 16Гелип, шо юзюмчюлени оьлтюрюп, юзюм бавну башгъаларына ижарагъа бережек.
Муну эшитгенлер буса:
– Шолай болурдан Аллагь сакъласын! – дейлер.
17Иса, олагъа тикленип къарап:
– Олай болгъан сонг Сыйлы Язывларда: «Усталар ташлап къойгъан таш кюрчюню аслу ташы болуп токътады», – деп язылгъан сёзлер не демекдир?
18Бу ташгъа сюрюнюп йыгъылгъан гьар ким пара пара болажакъ, о кимни уьстюне тюшсе, ону янчажакъ, – дей.
19Шо заман баш дин къуллукъчулар ва дин алимлер, бу масалны Иса оьзлени гьакъында айтгъанны англап, шоссагьат Ону тутмагъа сюелер, амма халкъдан къоркъалар.
«Пачаныкин – пачагъа»
20Исаны нечик буса да бир терс сёзюн тапмакъ учун, Ону артындан муъмин адамлар болуп гёрюнеген бир нече тилчилени тергев юрютмеге салалар. Ону Рум гьакимини къолуна бермеге къаст этелер. 21Олар Исагъа:
– Устаз, биз билебиз, Сен гьакъ затны сёйлейсен ва уьйретесен. Биревню де бетин этмейсен, Аллагьны ёлуна гьакъ кюйде уьйретесен. 22Биз Румну пачасына ясакъ бермеге герекбизми яда тюгюлбюзмю? – деп сорайлар.
23Иса, оланы гьилласын англап:
24– Магъа бир гюмюш акъча гёрсетигиз. Бу сурат кимникидир? Мунда кимни аты язылгъан? – деп сорай.
– Румну пачасыныки, – деп жавап берелер олар.
25– Шолай буса, Румну пачасыныкин пачагъа, Аллагьныкин Аллагьгъа беригиз, – дей Иса олагъа.
26Халкъны алдында Исаны терс сёзюн тапма болмай ва Ону жавабына тамашалыкъ этип, олар иннемей токътайлар.
Тириливню гьакъында
27Оьлюмден сонг тирилмек ёкъ деп сёйлейген саддукейлени#20:27 Саддукейлер – ягьудилени арасында тувулунгъан дин ва сиясат бёлюк. Сёзлюкге де къара. бирлери, шо заман Исаны янына гелип, Огъар булай сорайлар:
28– Устаз, Муса Къанунда бизин учун булай язгъан: эгер биревню къатыны булангъы агъасы оьлсе ва о авлетсиз къала буса, иниси авлетсиз оьлген агъасыны наслусун узатмакъ учун, ону къатынын алмагъа герек деп айтыла. 29Етти агъа ини болгъан. Биринчиси къатын алып, авлетсиз оьле, 30экинчиси де шо къатынны ала ва о да авлетсиз оьле. 31Уьчюнчюсю де шо къатынны ала. Шолай еттиси де, оьзлерден сонг авлет къалмай, оьлелер. 32Ахырда къатын да оьле. 33Энни оьлюлер тирилегенде, о къатын етти де агъа иниден къайсыны къатыны болажакъ? Неге тюгюл, оланы барысы да ону эри болгъан эди чи.
34Иса олагъа булай жавап бере:
– Бу дюньяны адамлары къатын алар, эрге барар. 35Оьлюмден тирилмеге ва о дюньяда яшамагъа лайыкълы саналгъанлар буса не къатын алмажакълар, неде эрге бармажакълар. 36Олар дагъы оьлюп болмажакъ, неге тюгюл олар малайиклер йимик болуп къалажакъ. Оьлюмден тирилгени саялы, олар Аллагьны авлетлеридир. 37Оьлюлени тирилегени гьакъда буса Муса оьзю яллайгъан тегенекни гьакъында сёйлейген заманда айтгъан ва Аллагьны гьакъында: «Ибрагьимни Аллагьы, Исгьакъны Аллагьы ва Якъубну Аллагьы», – деген. 38Шоллукъда Аллагь оьлюлени Аллагьы тюгюл, савланы Аллагьы, неге тюгюл Ону учун барысы да савдур.
39Дин алимлерден бирлери:
– Устаз, Сен яхшы айтдынг, – дей.
40Дагъы гьеч бирев де Огъар бир зат да сорамагъа болушлукъ этмей.
«Месигь кимни Уланыдыр?»
41Иса олагъа булай дей:
– Месигь Давутну Наслусу деп нечик айтма болалар? 42-43Оьзю Давут Забур китапда булай дей:
Аллагь Мени Раббиме айтды:
«Мен Сени душманларынгны аякъ тюбюнге салгъынча,
гелип Мени онг ягъымда олтуруп тур».
44Давут Исагъа Рабби деп айта болгъан сонг, О Давутну Наслусу нечик бола дагъы?
45Бютюн халкъ бу сёзлеге тынглайгъан вакътиде, Иса якъчыларына:
46– Дин алимлерден сакъ болугъуз. Олар узун опуракълар гийип юрюмеге сюелер. Базар майданларда халкъ оьзлени гьюрметлегенни, синагогларда алгъа чыгъып, шатлыкъ мажлислерде де тёрге чыгъып олтурмагъа сюелер. 47Олар тул къатынланы мал матагьын талайлар ва гёземелик учун узакъ дуалар этелер. Оланы лап къатты жаза къаравуллап тура, – дей.
Избрани в момента:
:
Маркирай стих
Споделяне
Копиране
Искате ли вашите акценти да бъдат запазени на всички ваши устройства? Регистрирайте се или влезте
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007