Марк 10
10
Уьйленмекни ва айрылмакъны гьакъында
1Ондан чыгъып, Иса Ягьудея якъгъа, Ёрдан оьзенни бириси ягъына бара. Ону янына янгыдан кёп адам жыйыла ва О, Оьзюню адатына гёре, олагъа Аллагьны каламын англатмагъа башлай.
2Исаны янына гелген бир нече фарисейлер, Ону сынап къарамакъ учун:
– Эргишиге къатынындан айрылмагъа Мусаны Къануну ихтияр береми? – деп сорайлар.
3– Муса сизге не буюргъан? – деп сорав булан жавап бере Иса олагъа.
4– Муса айрылыв шагьатнама язмагъа ва къатындан айрылмагъа изну берген, – дейлер олар.
5Иса олагъа булай жавап бере:
– Юреклеригизни хырча болмакълыгъына гёре, Муса сизге къатынларыгъыздан айрылмагъа изну берген. 6Амма Аллагь дюньяны яратагъанда, адамланы «эргиши ва къатынгиши этип яратгъан. 7Шогъар гёре адам ата анасыны уьюнден чыгъып, къатыны булан бирлешежек, 8экевю де туташ бир къаркъара болуп къалажакъ». Олар экев тюгюл, туташ бир къаркъарадыр, биревдюр. 9Шолайлыкъда, Аллагь бирлешдиргенни инсан айырмасын!
10Уьйде якъчылары Огъар дагъы да шо гьакъда сорайлар. 11Иса олагъа булай дей:
– Къатынындан айырылып, башгъасын алагъан адам биринчи къатынына бакъгъан якъда зина этеген бола. 12Эгер къатынгиши эринден айрылып, башгъагъа эрге барса, о да зина этеген бола.
Иса Аллагьдан яшлар учун рагьму тилей
13Къолу булан тийсин деп, Исаны янына гиччи яшланы гелтирелер. Якъчылары буса оланы гирме къоймай, алып гелгенлеге урушма башлайлар. 14Шону гёргенде, Иса ачувлана ва олагъа:
– Къоюгъуз, яшлар Мени яныма гелсинлер, олагъа пуршав этмегиз! Неге тюгюл, Аллагьны гьакимлиги тап яшлар йимиклер учундур. 15Гертисин сёйлеймен сизге: бир гиччи яш йимик, ким Аллагьны гьакимлигин къабул этмесе, о бир заманда да шо гьакимликни тюбюне тюшмес, – дей.
16Иса, яшланы къучакълап, уьстюне къолларын салып, олагъа Аллагьны рагьмусун тилеп дуа эте.
Байлыкъ ва къутгъарылыв
17Иса ёлгъа чыгъа турагъанда, Ону янына чабып бир адам геле ва тизлеринден туруп, Огъар:
– Яхшы Устаз, даимлик яшав алмакъ учун, мен не этме герекмен? – деп сорай.
18Иса огъар булай дей:
– Магъа яхшы деп сен неге айтасан? Бир Аллагьдан башгъа дагъы бирев де яхшы тюгюлдюр. 19Сен Ону буйрукъларын билемисен? Адам оьлтюрме, зина этме, урлама, ялгъан шагьатлыкъ этме, гишини алдатма, атанга ва ананга гьюрмет эт, – дей.
20Бу адам Огъар:
– Устаз! Мен буланы барысын да яш заманымдан берли юрютемен, – деп жавап бере.
21Иса огъар сююв булан къарай ва:
– Сагъа юрютме тарыкъ дагъы да бир зат къалгъан. Барып бар чакъы затынгны сатып, пакъырлагъа уьлеш. Шо заман кёклерде сени хазналарынг болур. Сонг гел, Мени артыма тюш! – дей.
22Бу сёзлени эшитгенде, о адамны бети алышынып гете ва пашман болуп, ари тая, неге тюгюл о бек бай гиши болгъан.
23Эки ягъына къарап, Иса якъчыларына:
– Бай гишиге Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмеге нечик къыйындыр! – дей.
24Якъчылары Ону сёзлерине тамаша болалар. Амма Иса олагъа дагъы да булай дей:
– Балаларым! Бай адамгъа Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмеге нечакъы да къыйын болар! 25Бай гишиге Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмекден эсе, тюеге инени гёзюнден оьтмеге рагьатдыр!
26Олар оьтесиз бек тамаша бола ва бир бирине:
– Олай буса, ким къутгъарылмагъа болур дагъы? – деп сорайлар
27Иса, олагъа къарап:
– Инсанлар учун бу имкансыз зат, амма Аллагь учун буса тюгюл. Аллагь учун бары да зат имканлы, – дей.
28– Къара гьали! Муна, биз бары да затларыбызны да къоюп, Сени артынг булан юрюп турабыз, – деп сёйлемеге башлай Петер Огъар.
29– Гертисин сёйлеймен сизге: Мени атымны гьюрмети ва Сююнч Хабар учун уьюн эшигин, агъаларын, инилерин, къызардашларын, аталарын, аналарын, яшларын, топуракъларын къоягъан гьар бир адам, 30гьали бу дюньяда болагъан азаплагъа да къарамайлы, юз керен артыкъ уьйлер, агъалар, инилер, къызардашлар, аналар, яшлар, топуракълар алажакъ, гележек дюньяда даимлик яшав алажакъ. 31Амма биринчилени бир кёплери ахырынчы, ахырынчылар буса биринчи болажакълар, – деп жавап бере Иса.
Зеведейни уланларыны тилевю
32Иса ёлдашлары да булан Ерусалимге бармагъа ёлгъа чыгъа. Иса оланы алды булан юрюй. Ону арты булан барагъан ёлдашларын гьалеклик ва къоркъув къуршай. Он эки де якъчысын янына чакъырып, Иса Оьзюне не болажагъын сёйлемеге башлай:
33– Муна биз Ерусалимге бара турабыз. Мен баш дин къуллукъчуланы ва дин алимлени къолуна берилежекмен. Олар да Мени оьлтюрмеге дуван этип, ят халкъланы къолуна бережеклер. 34Ят халкълар Мени хорлажакълар, бетиме тюкюрежеклер, къамучу булан тюежеклер ва оьлтюрежеклер. Уьч гюнден сонг буса Мен къайтып тирилежекмен.
35Зеведейни уланлары Якъуб ва Югьан, Исаны ювугъуна барып:
– Устаз! Сен биз сюеген затны этсин деп, Сагъа тилемеге сюебиз, – дейлер.
36– Мен сизин учун не этгенни сюесиз? – деп сорай Иса олагъа.
37– Сен макътавлу болгъанда, бирибизге Сени онг янынгда, бирибизге сол янынгда олтурмагъа изну бер, – дейлер олар.
38– Сиз не тилейгенигизни билмейсиз. Башыма тюшежек азаплардан Мен оьтежек йимик, сиз де оьтюп болурмусуз? – деп сорай Иса олагъа.
39-40– Болурбуз, – деп жавап берелер олар.
– Мени йимик сиз де азаплардан оьтежексиз. Амма Мени онг янымда яда сол янымда олтурмагъа изну бермеклик Мени ихтиярымда тюгюл. О ерлер янгыз Аллагь белгилегенлер учундур, – дей Иса олагъа.
41Къалгъан он якъчысы шону эшитгенде, Якъубгъа ва Югьангъа къазапланмагъа башлайлар. 42Иса буса, оланы барын да янына чакъырып, булай дей:
– Сиз билесиз: бу дюньяны башчылары халкъларына буйрукъ этелер, уллу гьакимлери де олагъа гьакимлигин гёрсетелер. 43Амма сизин арагъызда олай болмасын. Арагъызда уллу болма сюегенигиз къалгъанларыгъызгъа къуллукъчу болуп къалсын! 44Арагъызда биринчи болма сюегенигиз барыгъызгъа да къул болуп къалсын! 45Инсанны Уланы да Оьзюне къуллукъ этдирмек учун тюгюл, башгъалагъа къуллукъ этмек, бир хыйлыланы къутгъармакъ ва Оьз яшавун къурбан этмек учун гелди.
Иса сокъур Бартимайны сав эте
46Олар Еригьонгъа гелелер. Иса якъчылары ва кёп халкъ да булан Еригьондан чыгъагъан заманда, Тимайны уланы Бартимай деген бир сокъур ёл ягъада олтуруп, садагъа тилей болгъан. 47Назаретли Иса онда экенин эшитип, о:
– Гьей Давутну Наслусу Иса! Магъа бир рагьму эт! – деп къычыра. 48Сокъур иннемей турсун деп, бир хыйлылар огъар къайнашалар. О буса:
– Давутну Уланы! Магъа бир рагьму эт! – деп бирден бир бек къычыра.
49Иса токътап:
– Ону чакъырыгъыз, – дей.
Олар сокъурну чакъырып, огъар:
– Тез бол, тур! О сени чакъыра, – дейлер.
50Бартимай уьстюндеги абасын чечип ата ва туруп Исаны янына геле. 51Иса огъар:
– Мен сагъа не этгенни сюесен? – деп сорай.
– Устаз! Мен гёрмеге сюемен, – дей сокъур.
52– Бар, иманынг сени къутгъарды, – дей Иса огъар. О шоссагьат гёреген болуп къала ва ёл булан Исаны артындан бара.
Избрани в момента:
Марк 10: КъумCK
Маркирай стих
Споделяне
Копиране
Искате ли вашите акценти да бъдат запазени на всички ваши устройства? Регистрирайте се или влезте
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007
Марк 10
10
Уьйленмекни ва айрылмакъны гьакъында
1Ондан чыгъып, Иса Ягьудея якъгъа, Ёрдан оьзенни бириси ягъына бара. Ону янына янгыдан кёп адам жыйыла ва О, Оьзюню адатына гёре, олагъа Аллагьны каламын англатмагъа башлай.
2Исаны янына гелген бир нече фарисейлер, Ону сынап къарамакъ учун:
– Эргишиге къатынындан айрылмагъа Мусаны Къануну ихтияр береми? – деп сорайлар.
3– Муса сизге не буюргъан? – деп сорав булан жавап бере Иса олагъа.
4– Муса айрылыв шагьатнама язмагъа ва къатындан айрылмагъа изну берген, – дейлер олар.
5Иса олагъа булай жавап бере:
– Юреклеригизни хырча болмакълыгъына гёре, Муса сизге къатынларыгъыздан айрылмагъа изну берген. 6Амма Аллагь дюньяны яратагъанда, адамланы «эргиши ва къатынгиши этип яратгъан. 7Шогъар гёре адам ата анасыны уьюнден чыгъып, къатыны булан бирлешежек, 8экевю де туташ бир къаркъара болуп къалажакъ». Олар экев тюгюл, туташ бир къаркъарадыр, биревдюр. 9Шолайлыкъда, Аллагь бирлешдиргенни инсан айырмасын!
10Уьйде якъчылары Огъар дагъы да шо гьакъда сорайлар. 11Иса олагъа булай дей:
– Къатынындан айырылып, башгъасын алагъан адам биринчи къатынына бакъгъан якъда зина этеген бола. 12Эгер къатынгиши эринден айрылып, башгъагъа эрге барса, о да зина этеген бола.
Иса Аллагьдан яшлар учун рагьму тилей
13Къолу булан тийсин деп, Исаны янына гиччи яшланы гелтирелер. Якъчылары буса оланы гирме къоймай, алып гелгенлеге урушма башлайлар. 14Шону гёргенде, Иса ачувлана ва олагъа:
– Къоюгъуз, яшлар Мени яныма гелсинлер, олагъа пуршав этмегиз! Неге тюгюл, Аллагьны гьакимлиги тап яшлар йимиклер учундур. 15Гертисин сёйлеймен сизге: бир гиччи яш йимик, ким Аллагьны гьакимлигин къабул этмесе, о бир заманда да шо гьакимликни тюбюне тюшмес, – дей.
16Иса, яшланы къучакълап, уьстюне къолларын салып, олагъа Аллагьны рагьмусун тилеп дуа эте.
Байлыкъ ва къутгъарылыв
17Иса ёлгъа чыгъа турагъанда, Ону янына чабып бир адам геле ва тизлеринден туруп, Огъар:
– Яхшы Устаз, даимлик яшав алмакъ учун, мен не этме герекмен? – деп сорай.
18Иса огъар булай дей:
– Магъа яхшы деп сен неге айтасан? Бир Аллагьдан башгъа дагъы бирев де яхшы тюгюлдюр. 19Сен Ону буйрукъларын билемисен? Адам оьлтюрме, зина этме, урлама, ялгъан шагьатлыкъ этме, гишини алдатма, атанга ва ананга гьюрмет эт, – дей.
20Бу адам Огъар:
– Устаз! Мен буланы барысын да яш заманымдан берли юрютемен, – деп жавап бере.
21Иса огъар сююв булан къарай ва:
– Сагъа юрютме тарыкъ дагъы да бир зат къалгъан. Барып бар чакъы затынгны сатып, пакъырлагъа уьлеш. Шо заман кёклерде сени хазналарынг болур. Сонг гел, Мени артыма тюш! – дей.
22Бу сёзлени эшитгенде, о адамны бети алышынып гете ва пашман болуп, ари тая, неге тюгюл о бек бай гиши болгъан.
23Эки ягъына къарап, Иса якъчыларына:
– Бай гишиге Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмеге нечик къыйындыр! – дей.
24Якъчылары Ону сёзлерине тамаша болалар. Амма Иса олагъа дагъы да булай дей:
– Балаларым! Бай адамгъа Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмеге нечакъы да къыйын болар! 25Бай гишиге Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмекден эсе, тюеге инени гёзюнден оьтмеге рагьатдыр!
26Олар оьтесиз бек тамаша бола ва бир бирине:
– Олай буса, ким къутгъарылмагъа болур дагъы? – деп сорайлар
27Иса, олагъа къарап:
– Инсанлар учун бу имкансыз зат, амма Аллагь учун буса тюгюл. Аллагь учун бары да зат имканлы, – дей.
28– Къара гьали! Муна, биз бары да затларыбызны да къоюп, Сени артынг булан юрюп турабыз, – деп сёйлемеге башлай Петер Огъар.
29– Гертисин сёйлеймен сизге: Мени атымны гьюрмети ва Сююнч Хабар учун уьюн эшигин, агъаларын, инилерин, къызардашларын, аталарын, аналарын, яшларын, топуракъларын къоягъан гьар бир адам, 30гьали бу дюньяда болагъан азаплагъа да къарамайлы, юз керен артыкъ уьйлер, агъалар, инилер, къызардашлар, аналар, яшлар, топуракълар алажакъ, гележек дюньяда даимлик яшав алажакъ. 31Амма биринчилени бир кёплери ахырынчы, ахырынчылар буса биринчи болажакълар, – деп жавап бере Иса.
Зеведейни уланларыны тилевю
32Иса ёлдашлары да булан Ерусалимге бармагъа ёлгъа чыгъа. Иса оланы алды булан юрюй. Ону арты булан барагъан ёлдашларын гьалеклик ва къоркъув къуршай. Он эки де якъчысын янына чакъырып, Иса Оьзюне не болажагъын сёйлемеге башлай:
33– Муна биз Ерусалимге бара турабыз. Мен баш дин къуллукъчуланы ва дин алимлени къолуна берилежекмен. Олар да Мени оьлтюрмеге дуван этип, ят халкъланы къолуна бережеклер. 34Ят халкълар Мени хорлажакълар, бетиме тюкюрежеклер, къамучу булан тюежеклер ва оьлтюрежеклер. Уьч гюнден сонг буса Мен къайтып тирилежекмен.
35Зеведейни уланлары Якъуб ва Югьан, Исаны ювугъуна барып:
– Устаз! Сен биз сюеген затны этсин деп, Сагъа тилемеге сюебиз, – дейлер.
36– Мен сизин учун не этгенни сюесиз? – деп сорай Иса олагъа.
37– Сен макътавлу болгъанда, бирибизге Сени онг янынгда, бирибизге сол янынгда олтурмагъа изну бер, – дейлер олар.
38– Сиз не тилейгенигизни билмейсиз. Башыма тюшежек азаплардан Мен оьтежек йимик, сиз де оьтюп болурмусуз? – деп сорай Иса олагъа.
39-40– Болурбуз, – деп жавап берелер олар.
– Мени йимик сиз де азаплардан оьтежексиз. Амма Мени онг янымда яда сол янымда олтурмагъа изну бермеклик Мени ихтиярымда тюгюл. О ерлер янгыз Аллагь белгилегенлер учундур, – дей Иса олагъа.
41Къалгъан он якъчысы шону эшитгенде, Якъубгъа ва Югьангъа къазапланмагъа башлайлар. 42Иса буса, оланы барын да янына чакъырып, булай дей:
– Сиз билесиз: бу дюньяны башчылары халкъларына буйрукъ этелер, уллу гьакимлери де олагъа гьакимлигин гёрсетелер. 43Амма сизин арагъызда олай болмасын. Арагъызда уллу болма сюегенигиз къалгъанларыгъызгъа къуллукъчу болуп къалсын! 44Арагъызда биринчи болма сюегенигиз барыгъызгъа да къул болуп къалсын! 45Инсанны Уланы да Оьзюне къуллукъ этдирмек учун тюгюл, башгъалагъа къуллукъ этмек, бир хыйлыланы къутгъармакъ ва Оьз яшавун къурбан этмек учун гелди.
Иса сокъур Бартимайны сав эте
46Олар Еригьонгъа гелелер. Иса якъчылары ва кёп халкъ да булан Еригьондан чыгъагъан заманда, Тимайны уланы Бартимай деген бир сокъур ёл ягъада олтуруп, садагъа тилей болгъан. 47Назаретли Иса онда экенин эшитип, о:
– Гьей Давутну Наслусу Иса! Магъа бир рагьму эт! – деп къычыра. 48Сокъур иннемей турсун деп, бир хыйлылар огъар къайнашалар. О буса:
– Давутну Уланы! Магъа бир рагьму эт! – деп бирден бир бек къычыра.
49Иса токътап:
– Ону чакъырыгъыз, – дей.
Олар сокъурну чакъырып, огъар:
– Тез бол, тур! О сени чакъыра, – дейлер.
50Бартимай уьстюндеги абасын чечип ата ва туруп Исаны янына геле. 51Иса огъар:
– Мен сагъа не этгенни сюесен? – деп сорай.
– Устаз! Мен гёрмеге сюемен, – дей сокъур.
52– Бар, иманынг сени къутгъарды, – дей Иса огъар. О шоссагьат гёреген болуп къала ва ёл булан Исаны артындан бара.
Избрани в момента:
:
Маркирай стих
Споделяне
Копиране
Искате ли вашите акценти да бъдат запазени на всички ваши устройства? Регистрирайте се или влезте
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007