Марк 4
4
Чачывчуну масалы
1Иса дагъы да кёлню ягъасында халкъгъа Аллагьны каламын англатмагъа башлай. Ону айланасына оьтесиз кёп халкъ жыйыла. Шо саялы О къайыкъгъа да минип, бираз ари юзе, халкъ буса кёлню ягъасында къала. 2Иса олагъа масаллар булан кёп затланы уьйрете. О уьйрете туруп, булай дей:
3– Тынглагъыз! Чачывчу чачмагъа чыгъа. 4О чачагъанда, урлукъланы бирлери ёл ягъагъа тюшюп къала. Къушлар гелип оланы чёплеп ашайлар. 5Бирлери, топурагъы аз ташкъатыш ерге тюшюп, узакъ къалмай чыгъа, неге тюгюл онда топуракъны къатлаву сай. 6Гюн чыкъгъанда, оьсюмлюклер сёнюп къала. Тамуру терен болмагъангъа гёре, олар къуруп къала. 7Бирлери тегенекликге тюше. Тегенеклер оьсюп, урлукъланы оьсме къоймай, янча ва олар тюшюм бермей. 8Башгъа урлукълар берекетли топуракъгъа тюше, оьсюп оьрге гётерилмеге башлай. Оланы да бирлери юз, оьзгелери алтмыш, башгъалары буса отуз керен артыкъ тюшюм бере.
9Сонг Иса:
– Къулакълары барлар эшитсинлер! – дей.
10Халкъ тозулгъанда, Исаны он эки элчиси ва оьзге якъчылары Огъар масалланы гьакъында сорай. 11О да олагъа булай дей:
– Аллагь нечик гьакимлик этегенни сырларын сизге билмеге гюч берилген. Амма башгъалагъа бары да зат масаллар булан сёйлене. 12Мен олагъа масаллар булан сёйлейгенимни себеби:
Олар тынглап туражакълар – амма англамажакълар, къарап
туражакълар – амма гёрмежеклер.
Ёгъесе, олар товба этер эди ва оланы гюнагьлары гечилмеге
болур эди.
13Иса сонг олагъа булай дей:
– Сиз бу масалны англамадыгъызмы? Олай буса башгъа масалланы нечик англамагъа болурсуз? 14Чачывчуну чачагъаны Аллагьны каламыдыр. 15Бир биревлер ёл ягъагъа чачылгъан урлукълагъа ошайлар. Олар каламны эшите, амма шоссагьат иблис гелип, оланы юреклерине чачылгъан каламны чыгъарып ала. 16Башгъалары буса ташкъатыш ерлеге чачылгъан урлукълагъа ошайлар. Олар Аллагьны каламын эшитгенде, ону бек сююп, шоссагьатына къабул этелер. 17Амма олар оьзлени юреклеринде каламны тамурлашма къоймайгъаны саялы, о ончакъы узакъ турмай. Бир тюрлю аваралар чыкъгъанда яда калам учун гьызарлав башлангъанда буса, олар шоссагьат иманындан чыгъып къалалар. 18Бирлери тегенекли ерге чачылгъан урлукълагъа ошай. Олар каламны эшителер, 19амма бу дюньяны къайгъысы, байлыкъгъа дамагькарлыкъ ва башгъа хыяллар оларда ону сёндюре, о да тюшюм гелтирмей. 20Башгъалары берекетли топуракъгъа чачылгъан урлукълагъа ошай. Олар каламны эшитип къабул этегенлердир. Олар яхшы тюшюм гелтирелер, бириси юз, оьзгеси алтмыш, башгъасы буса отуз керен артыкъ тюшюм гелтирелер.
Ярыкъны гьакъында
21Иса олагъа булай дей:
– Чыракъны уьйге уьстюне бёттёбен савут къаплап яда тахны тюбюне салмакъ учун гелтиреми? Чыракъны гёрюнеген ерге орнатмакъ учун тюгюлмю дагъы гелтирегени? 22Бир яшыртгъын зат да билинмей къалмажакъ, бир сыр да ачылмай къалмажакъ. 23Эшитме къулакълары барлар эшитсинлер!
24Иса булай давам эте:
– Эшитген затыгъызны уьстюнден ойлашыгъыз. Башгъаланы нечик оьлчев булан оьлчесегиз, сизге де шолай оьлченер, дагъы да къошулар. 25Кимники бар буса, огъар дагъы да берилежек. Кимники ёкъ буса, барлары да алынажакъ.
Урлукъну гьакъындагъы масал
26– Аллагьны гьакимлиги нечик затдыр? Айтайыкъ, бир адам топуракъгъа урлукъ чача. 27Гечелер о юхлай, гюндюзлер тура. Шо вакътини ичинде урлукъ чыгъа, оьсе. О буса шо нечик болагъанны билмей. 28Топуракъ оьзлюгюнден гелим бере: башлап отну, сонг башын, ондан сонг баш толтуруп бюртюкню чыгъара. 29Бюртюк бишгенде буса, шо гьазиринде о оракъ ора. Неге тюгюл де, оракъны заманы етишген.
Гиччинев урлукъну гьакъында
30– Аллагьны гьакимлигин дагъы да не булан тенглешдирме болабыз? Яда ону не масал булан англатмагъа бажарыла? 31О гиччинев урлукъ йимик. Шо урлукъ бары да урлукълардан инг де гиччиси, 32оьсген заманда буса, бары да оьсюмлюклерден бек оьсюп, терек йимик болуп къала. Ону уллу бутакъларыны салкъынында къушлар уялар тигип сыйынма болалар.
33Адамлар англап болагъан чакъы Иса оланы дагъы да булай кёп масаллар булан уьйретип тура. 34Масалсыз олагъа гьеч бир зат да айтмай. Оьзюню якъчыларына буса янгыз къалгъанда, бары да затны англатып бере.
Алатолпанны токътатыв
35Шо гюн ахшам болгъанда, Иса якъчыларына:
– Кёлню бириси ягъына барайыкъ, – дей.
36Олар да халкъны къоюп, Исаны янына къайыкъгъа минип, ёлгъа тюшелер. Олар булан бирче башгъа къайыкълар да бола. 37Гючлю алатолпан гётерилип гете. Толкъунлар уруп, къайыкъны сувдан толтурмагъа башлай. 38Иса къайыкъны арт янында, ястыкъгъа баш да этип, юхлап тура. Якъчылары Ону уятып:
– Устаз! Бизин батып бара турагъаныбызда Сени гьеч аваранг ёкъму? – деп сорайлар.
39О да уянып, елге токътамагъа буюра ва кёлге:
– Токъта! Сабур бол! – дей. Ел тына ва бир шыплыкъ болуп къала. 40Иса якъчыларына:
– Неге булай къоркъасыз? Сизин бир де иманыгъыз ёкъму? – дей. 41Олар оьтесиз бек къоркъалар ва:
– Еллер де, кёл де Оьзюне таби болагъан Бу Кимдир? – деп бир бирине сёйлейлер.
Избрани в момента:
Марк 4: КъумCK
Маркирай стих
Споделяне
Копиране
Искате ли вашите акценти да бъдат запазени на всички ваши устройства? Регистрирайте се или влезте
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007