St. Maheu 2
2
Pennad II.
1En amzér ma oé ganet Jesus é Bethleem kær a Juda, é gré er roué Herod, chetu, e tas é Jerusalem Magèd a‐zoh er Sàüe‐hiaul,
2Péré e houlenné: Mèn e ma er Roué nehué ganet d’er Juivèd? rac gùélet hun nès é stiren ér Sàüe‐hiaul, ha deit‐omb‐d’en adorein.
3En nehuétèd‐zé e laquas poén é pen er roué Herod, hag ol é Jerusalem guet hou.
4Dastum e ras er Pen‐Vèlean hag en Scribed ag er bobl, hag ean e houlennas guet‐hai, é mèn e telié bout ganet er Chrouist.
5E Bethléem Juda, e larant‐ind dehou: rac él‐men é ma bet scrihuet guet ur Profæt:
6Ha té Bethléem kær a Juda, n’en dous quet en distérran é mesq er hærieu bras a Juda: rac a han‐as seuél e hrei en Eutru e zeli bout er Roué Israël me fobl.
7Nezé Herod e gonzas doh er Magèd é cuh, eit gout mad guet‐hai pegourz en ou doé guélet er stiren.
8Ha doh ou davaiein de Vethleem, ean e laras dehai: Quêrhet hag atercet erhat a zivout er hroaidur; hag a p’hou‐pou ean cavet, laret‐ean d’eing, eit ma hein ehué d’en adorein.
9Diar er honzeu zé ag er roué, ind e yas hou ç’hent, ha quentéh er stiren ou doé guélet én ou brô, e splannas arré én ou raug, hag ou hassas bet que n’hum chomas ar el léh ma oé er hroaidur.
10Ne oé quet bihan er léuiné ou doé bet a pe huélant er stiren; monet e rant quentéh én ty.
11Hag ino e cavant er hroaidur guet Mari é vam, hag e stouyant étal d’hou, eid en adorein; Nezé ind e zigueoras ou zrésolieu, hag e guenigueas dehou, é rô, eur, ançans, ha mirrh.
12Hag el m’a oé bet gourhemennet dehai dré un huné a berh Doué, ne vezent quet oeid en drô de gavouèt Herod, ind e yas d’ou brô, dré un hent arall.
13Goudé ma oent oueid quit, chetu un Æl aberh en Eutru Doué e zas de gavouet Jojeb épad ma oé cousquet, hag e laras dehou: Sàüet, ha queméret er hroaidur hag é vam, quêrhet d’er vrô a Egypt, ha ne zet quet én drô béet que n’el larein d’oh, rac Herod e glasquou er hroaidur eit el laquat d’er marhue.
14Jojeb enta e sàüas, e gueméras én noz‐cé er hroaidur hag é vam, hag e zas d’en Egypt.
15Ean e chomas ino betic marhue Herod, eit ma vehé bet laqueit de vout guir er honzeu‐men en doé laret guéharal en Eutru Doué dré é Profæt: Me més galhuet me mab ag er vrô a Egypt.
16Nezé Herod é huélet en en doé en tri Mage groeit goab anehou, e hum laquas én arfleu, hag e gassas de lahein, é Bethléem hag én ol vrô, en ol vugalé ag en ouaid a zeu‐vlai, ha youancoh, revé en amzér en doé merchet dehou en tri Mage, en doé bet atercet guet calz a boén.
17Nezé e oé bet laqueit de vout guir er péh en doé laret er Profæt Jeremi:
18Cleuet e zou bet é Rama un trous vras, clemmeu ha boéhieu hirvoudus: Rachel e ouil d’hé bugalé, ha ne fal quet dehi bout disglaharet, rac nen d’int quet mui.
19Mæs, goudé marhue Herod, chetu un Æl aberh Doué e hum ziscoas én un huné de Jojeb én Egypt.
20Hag e laras dehou: Sàüet, ha queméret er hroaidur hag é vam, ha quêrhet d’er vrô a Israël, rac marhue‐é er ré e glasqué er hroaidur aveid el lahein.
21Jojeb e sàüas, e gueméras er hroaidur hag é vam, hag e yas en drô d’er vrô a Israël.
22Mæs a pe gleuas e oé Archelaus roué er Jude, é léh Herod é dad, ne gredas quet anehou monnet bet inou: ha diar ur gonz vad en doé bet én un huné, ean e hum dennas é Galile;
23Hag e yas de chome d’ur guær hanhuet Nazareth, eit ma vezé bet laqueit de vout guir er gonze‐men ag er Brofætèd: Hanhuet‐vou Nazaréen.
Избрани в момента:
St. Maheu 2: MAT1858
Маркирай стих
Споделяне
Копиране
Искате ли вашите акценти да бъдат запазени на всички ваши устройства? Регистрирайте се или влезте
Published in London in 1858.
St. Maheu 2
2
Pennad II.
1En amzér ma oé ganet Jesus é Bethleem kær a Juda, é gré er roué Herod, chetu, e tas é Jerusalem Magèd a‐zoh er Sàüe‐hiaul,
2Péré e houlenné: Mèn e ma er Roué nehué ganet d’er Juivèd? rac gùélet hun nès é stiren ér Sàüe‐hiaul, ha deit‐omb‐d’en adorein.
3En nehuétèd‐zé e laquas poén é pen er roué Herod, hag ol é Jerusalem guet hou.
4Dastum e ras er Pen‐Vèlean hag en Scribed ag er bobl, hag ean e houlennas guet‐hai, é mèn e telié bout ganet er Chrouist.
5E Bethléem Juda, e larant‐ind dehou: rac él‐men é ma bet scrihuet guet ur Profæt:
6Ha té Bethléem kær a Juda, n’en dous quet en distérran é mesq er hærieu bras a Juda: rac a han‐as seuél e hrei en Eutru e zeli bout er Roué Israël me fobl.
7Nezé Herod e gonzas doh er Magèd é cuh, eit gout mad guet‐hai pegourz en ou doé guélet er stiren.
8Ha doh ou davaiein de Vethleem, ean e laras dehai: Quêrhet hag atercet erhat a zivout er hroaidur; hag a p’hou‐pou ean cavet, laret‐ean d’eing, eit ma hein ehué d’en adorein.
9Diar er honzeu zé ag er roué, ind e yas hou ç’hent, ha quentéh er stiren ou doé guélet én ou brô, e splannas arré én ou raug, hag ou hassas bet que n’hum chomas ar el léh ma oé er hroaidur.
10Ne oé quet bihan er léuiné ou doé bet a pe huélant er stiren; monet e rant quentéh én ty.
11Hag ino e cavant er hroaidur guet Mari é vam, hag e stouyant étal d’hou, eid en adorein; Nezé ind e zigueoras ou zrésolieu, hag e guenigueas dehou, é rô, eur, ançans, ha mirrh.
12Hag el m’a oé bet gourhemennet dehai dré un huné a berh Doué, ne vezent quet oeid en drô de gavouèt Herod, ind e yas d’ou brô, dré un hent arall.
13Goudé ma oent oueid quit, chetu un Æl aberh en Eutru Doué e zas de gavouet Jojeb épad ma oé cousquet, hag e laras dehou: Sàüet, ha queméret er hroaidur hag é vam, quêrhet d’er vrô a Egypt, ha ne zet quet én drô béet que n’el larein d’oh, rac Herod e glasquou er hroaidur eit el laquat d’er marhue.
14Jojeb enta e sàüas, e gueméras én noz‐cé er hroaidur hag é vam, hag e zas d’en Egypt.
15Ean e chomas ino betic marhue Herod, eit ma vehé bet laqueit de vout guir er honzeu‐men en doé laret guéharal en Eutru Doué dré é Profæt: Me més galhuet me mab ag er vrô a Egypt.
16Nezé Herod é huélet en en doé en tri Mage groeit goab anehou, e hum laquas én arfleu, hag e gassas de lahein, é Bethléem hag én ol vrô, en ol vugalé ag en ouaid a zeu‐vlai, ha youancoh, revé en amzér en doé merchet dehou en tri Mage, en doé bet atercet guet calz a boén.
17Nezé e oé bet laqueit de vout guir er péh en doé laret er Profæt Jeremi:
18Cleuet e zou bet é Rama un trous vras, clemmeu ha boéhieu hirvoudus: Rachel e ouil d’hé bugalé, ha ne fal quet dehi bout disglaharet, rac nen d’int quet mui.
19Mæs, goudé marhue Herod, chetu un Æl aberh Doué e hum ziscoas én un huné de Jojeb én Egypt.
20Hag e laras dehou: Sàüet, ha queméret er hroaidur hag é vam, ha quêrhet d’er vrô a Israël, rac marhue‐é er ré e glasqué er hroaidur aveid el lahein.
21Jojeb e sàüas, e gueméras er hroaidur hag é vam, hag e yas en drô d’er vrô a Israël.
22Mæs a pe gleuas e oé Archelaus roué er Jude, é léh Herod é dad, ne gredas quet anehou monnet bet inou: ha diar ur gonz vad en doé bet én un huné, ean e hum dennas é Galile;
23Hag e yas de chome d’ur guær hanhuet Nazareth, eit ma vezé bet laqueit de vout guir er gonze‐men ag er Brofætèd: Hanhuet‐vou Nazaréen.
Избрани в момента:
:
Маркирай стих
Споделяне
Копиране
Искате ли вашите акценти да бъдат запазени на всички ваши устройства? Регистрирайте се или влезте
Published in London in 1858.