मत्ती 8
8
एक जानो कोडी निको भया
(मर्क १:४०-४५; लूका ५:१२-१६)
1येशू डाङा बठेइ ओल्या पछा मान्सको भिड उनरा पछा लाग्यो। 2एक कोडी मान्स उनरा वाँ आयो, रे उनरा अगाडी घुडा टेकिबर बिन्ति अद्द पस्यो, “प्रभु, तमरो मन भयो भण्या मलाइ निको बनाउन सकन्छौ।” 3उनले आफ्नो हात तानिबर तइलाइ छोइबर भण्यो, “म तुलाइ निको बनाउन चाहनउ।” उतन्जेइ तइको कोण निको भयो। 4तब येशूले तइलाइ भण्यो, “हेर तुइले यो कसइलाइ जन भणेइ। जा, रे आफलाइ यहुदि पुजारिका वाँ धेका, रे मोशाले आज्ञा अर्या भेटी चढा, रे सब मान्सनले था पाउन्या हुन कि तु निको भइरइछ।”
कप्तानको बिश्वास
(लूका ७:१-१०)
5जब येशू कफर्नहुम गाउँमी गया, एक जानो रोमी जो सय जाना सिपाइको कप्तानथ्यो, त्यो येशूका वाँ आयो रे बिन्ति अरिबर उनसित सहयोग माग्यो, 6“प्रभु, मेरो नौकर लुलो हुन्या बिमारले भौत दु:ख पाइबर घरइ ओछ्यानइनि पडिरइछ।”
7उनले कप्तानलाइ भण्यो, “म आइबर तइलाइ निको बनाउनउ।”
8तर कप्तानले भण्यो “प्रभु, तमलाइ मेरा घरमि स्वागत अद्द्या लायकको म आथिन। तर बचन मान्तरइ बोल्दिय, रे मेरो नौकर निको होइजान्या हो। 9क्याकि मलाइ था छ कि म लगइ अधिकारीका अधिनमी छु, मेरा अधिनमी सिपाइ छन। म एक जनालाइ जा भण्नउ, रे त्यो जान्छ, रे अर्खाकि आ भण्नउ, त्यो आउँछ। मेरा नौकरलाइ यिसो अर भण्नउ, रे तइले त्यो अरन्छ।”
10येशूले तइकि कुरणी सुणिबर अचम्म माण्यो, रे उनरा पछा आउन्यालाइ भण्यो, “साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ, मइले पुराइ इस्राएल देशमि इसो एक मान्स लगइ भेटेइन कि यो गैर-यहुदि जइले ममि इति ठुलो बिश्वास अरन्छ। 11म तमनलाइ भण्नउ, पुर्व, पश्चिम बठेइ भौत जाना गैर-यहुदि मान्सन आउन्याहुन, रे अब्राहाम, इसहाक रे याकुब सित स्वर्गका राज्यको भोजमि खान्या हुन। 12तर राज्यका सन्तान जो इस्राएली थ्या बाइर अनाराइनि खितिन्या हुन। ताँ मान्स रुनाहान रे दाँत किट्टाहान।” 13येशूले कप्तानलाइ भण्यो, “घर जा, जसो तुइले बिश्वास अरिराइछइ, तसोइ तुकिलाइ होइजाउ।” रे त्यो नौकर तसइ बेला निको होइय्यो।
बिरामी सब निका भया
(मर्क १:२९-३४; लूका ४:३८-४१)
14पत्रुसका घर आया पछा येशूले पत्रुसकी सासु जरले सिकिस्त होइबर खाटमी सिया धेक्यो। 15येशूले तिनरो हात छोयो, रे जरले तिनलाइ छाडि हाल्यो। तइ पछा तिनले तिननलाइ खानाइ दियो। 16बसाइतक, तिनले भौत मान्सन जो बिमारी रे जइलाइ भूत लाग्याथ्यो। तिन मान्सनलाइ लेइबर उनरा वाँ आया। रे उनले बचन बठेइ भूत निकाल्यो, रे जति लगइ बिमारी थ्या, सबलाइ निका बनायो। 17यशैया अगमबक्ताले बोल्या अगमबाणी पुरा हुनाइलाइ यो होइरइथ्यो, “उन आफइले हामरा दुर्बलता लैय्या, रे हामरा रोग उठाइलैय्या।”
येशूका शिष्या बन्नुको मुल्य
(लूका ९:५७-६२)
18जब येशूले आफना वलतिर पलतिर ठुलो भिडलाइ धेक्यो, उनले आफ्ना शिष्यालाइ भण्यो, “आस, हाम गालील समुद्रका पारिबटा जानाउ।” 19जब तिनन ताँ जानाइलाइ तयार हुन्नाथ्या, एक जाना मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला उनरा वाँ आयो, रे भण्यो, “गुरुज्यू, म तमरा शिष्या हुनाइलाइ तमरा पछा जानउ।” 20येशूले तइलाइ भण्यो, “स्यालका गुफा रे अग्गासका चडाचुडिका घोल हुनाहान, तर म, मान्सको चेलाका निउति त सिनाइलाइ घर लगइ आथिन।” 21उनरा शिष्यामि हइ अर्खा एक जाना शिष्यले भण्यो, “प्रभु, पइल्ली मलाइ फर्किबर घर जान दिय। मेरा बा मर्या पछा, म उनलाइ खड्ड्याउनउ रे म आइबर तमरा शिष्या हुनाइलाइ तमरा पछा जानउ।” 22तर येशूले तइलाइ भण्यो, “शिष्य हुनाइलाइ मेरा पछा लाग रे, जो आत्मिक रुपमि मर्या छन, तिननले आफना मान्सन मर्या पछा तिननले आफइ खड्ड्याउन।”
येशूले हुरिलाइ सान्त पाण्यो
(मर्क ४:३५-४१; लूका ८:२२-२५)
23येशू नामि चड्या पछा उनरा शिष्या उनरा पछा लाग्या। 24अचानक समुद्रमी ठुलो हुरि बतास चल्यो, रे छालले नालाइ ढाग्द पस्यो, तर येशू सिरानी लाइबर सिरइथ्या। 25शिष्या आइबर उनलाइ यिसो भण्नाइ बिउजाउन पस्या, “प्रभु हामलाइ बचा! हाम डुब्दा छौ।” 26येशूले तिननलाइ भण्यो, “अल्पविश्वासी मान्सन हो, तमन क्याइ डराउन्छौ?” उठीबर उनले हुरि रे समुद्रलाइ हकार्यो, रे हुरि बिलकुल सान्त भयो। 27“यिन त कसा मान्स हुन,” क्याकि बतास रे समुद्रको लहरले लगइ यिनरा आज्ञा माण्न्या रइछन भणि तिनन मान्सन अचम्म पड्या।
भूत लाग्या दुइ मान्सन
(मर्क ५:१-२०; लूका ८:२६-३९)
28जब उन पारि बठेइ एक ठाउँमि आया जाँ गदरिन मान्सन बसनथ्या, तब भूत लाग्या दुइ जाना मान्सनले चिहान बठेइ आउनज्या उनलाइ भेट्यो। तिनन इति डराउनाथ्या, कि कोइलगइ ताँ बठेइ आउनजान सक्दाइन्थ्या। 29तिनन यिसो भण्नाइ कला हालिबर बोल्या, “हे येशू, महान परमेश्वरको चेलो, तम मेरो काममी क्याकि समस्या अददाछौ? परमेश्वरको नाउँमि मसित बाचा अर कि तम हामलाइ दु:ख दिन्या आथिन!” 30तिनन बठेइ केइ दुर भौत सुङरको बगाल चद्दाथ्यो। 31भूतले उनलाइ यिसो भणबर बिन्ति अद्द पस्या, यदि तम हामलाइ निकालन्छौ भण्या, हामलाइ सुङरका बगालमि पठाइदिय। 32पइ उनले तिननलाइ भण्यो, जा। तब तिनन निकलिबर सुङर भितर पस्या, रे सुङरको सब बगाल ओरालो जमिन बठेइ दकुड्डाइ गया रे पानीनि डुबिबर मर्या। 33सुङर चराउन्या भाग्या रे सहर गइबर सब कुरणी, रे तिनन भूत लाग्यालाइ कि भया हो त्यो लगइ सुणाइ दियो। 34तब सहरका जम्माइ मान्सन येशूलाइ हेदाइ उल्टिबर आया, रे उनलाइ धेकिबर मान्सले तिनरा इलाका बठेइ जाइ दिनु पण्यो भणि उनलाइ बिन्ति अद्द पस्या।
Избрани в момента:
मत्ती 8: DTYNT
Маркирай стих
Споделяне
Копиране
Искате ли вашите акценти да бъдат запазени на всички ваши устройства? Регистрирайте се или влезте
Dotyali (डोटेली) New Testament, by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.
मत्ती 8
8
एक जानो कोडी निको भया
(मर्क १:४०-४५; लूका ५:१२-१६)
1येशू डाङा बठेइ ओल्या पछा मान्सको भिड उनरा पछा लाग्यो। 2एक कोडी मान्स उनरा वाँ आयो, रे उनरा अगाडी घुडा टेकिबर बिन्ति अद्द पस्यो, “प्रभु, तमरो मन भयो भण्या मलाइ निको बनाउन सकन्छौ।” 3उनले आफ्नो हात तानिबर तइलाइ छोइबर भण्यो, “म तुलाइ निको बनाउन चाहनउ।” उतन्जेइ तइको कोण निको भयो। 4तब येशूले तइलाइ भण्यो, “हेर तुइले यो कसइलाइ जन भणेइ। जा, रे आफलाइ यहुदि पुजारिका वाँ धेका, रे मोशाले आज्ञा अर्या भेटी चढा, रे सब मान्सनले था पाउन्या हुन कि तु निको भइरइछ।”
कप्तानको बिश्वास
(लूका ७:१-१०)
5जब येशू कफर्नहुम गाउँमी गया, एक जानो रोमी जो सय जाना सिपाइको कप्तानथ्यो, त्यो येशूका वाँ आयो रे बिन्ति अरिबर उनसित सहयोग माग्यो, 6“प्रभु, मेरो नौकर लुलो हुन्या बिमारले भौत दु:ख पाइबर घरइ ओछ्यानइनि पडिरइछ।”
7उनले कप्तानलाइ भण्यो, “म आइबर तइलाइ निको बनाउनउ।”
8तर कप्तानले भण्यो “प्रभु, तमलाइ मेरा घरमि स्वागत अद्द्या लायकको म आथिन। तर बचन मान्तरइ बोल्दिय, रे मेरो नौकर निको होइजान्या हो। 9क्याकि मलाइ था छ कि म लगइ अधिकारीका अधिनमी छु, मेरा अधिनमी सिपाइ छन। म एक जनालाइ जा भण्नउ, रे त्यो जान्छ, रे अर्खाकि आ भण्नउ, त्यो आउँछ। मेरा नौकरलाइ यिसो अर भण्नउ, रे तइले त्यो अरन्छ।”
10येशूले तइकि कुरणी सुणिबर अचम्म माण्यो, रे उनरा पछा आउन्यालाइ भण्यो, “साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ, मइले पुराइ इस्राएल देशमि इसो एक मान्स लगइ भेटेइन कि यो गैर-यहुदि जइले ममि इति ठुलो बिश्वास अरन्छ। 11म तमनलाइ भण्नउ, पुर्व, पश्चिम बठेइ भौत जाना गैर-यहुदि मान्सन आउन्याहुन, रे अब्राहाम, इसहाक रे याकुब सित स्वर्गका राज्यको भोजमि खान्या हुन। 12तर राज्यका सन्तान जो इस्राएली थ्या बाइर अनाराइनि खितिन्या हुन। ताँ मान्स रुनाहान रे दाँत किट्टाहान।” 13येशूले कप्तानलाइ भण्यो, “घर जा, जसो तुइले बिश्वास अरिराइछइ, तसोइ तुकिलाइ होइजाउ।” रे त्यो नौकर तसइ बेला निको होइय्यो।
बिरामी सब निका भया
(मर्क १:२९-३४; लूका ४:३८-४१)
14पत्रुसका घर आया पछा येशूले पत्रुसकी सासु जरले सिकिस्त होइबर खाटमी सिया धेक्यो। 15येशूले तिनरो हात छोयो, रे जरले तिनलाइ छाडि हाल्यो। तइ पछा तिनले तिननलाइ खानाइ दियो। 16बसाइतक, तिनले भौत मान्सन जो बिमारी रे जइलाइ भूत लाग्याथ्यो। तिन मान्सनलाइ लेइबर उनरा वाँ आया। रे उनले बचन बठेइ भूत निकाल्यो, रे जति लगइ बिमारी थ्या, सबलाइ निका बनायो। 17यशैया अगमबक्ताले बोल्या अगमबाणी पुरा हुनाइलाइ यो होइरइथ्यो, “उन आफइले हामरा दुर्बलता लैय्या, रे हामरा रोग उठाइलैय्या।”
येशूका शिष्या बन्नुको मुल्य
(लूका ९:५७-६२)
18जब येशूले आफना वलतिर पलतिर ठुलो भिडलाइ धेक्यो, उनले आफ्ना शिष्यालाइ भण्यो, “आस, हाम गालील समुद्रका पारिबटा जानाउ।” 19जब तिनन ताँ जानाइलाइ तयार हुन्नाथ्या, एक जाना मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला उनरा वाँ आयो, रे भण्यो, “गुरुज्यू, म तमरा शिष्या हुनाइलाइ तमरा पछा जानउ।” 20येशूले तइलाइ भण्यो, “स्यालका गुफा रे अग्गासका चडाचुडिका घोल हुनाहान, तर म, मान्सको चेलाका निउति त सिनाइलाइ घर लगइ आथिन।” 21उनरा शिष्यामि हइ अर्खा एक जाना शिष्यले भण्यो, “प्रभु, पइल्ली मलाइ फर्किबर घर जान दिय। मेरा बा मर्या पछा, म उनलाइ खड्ड्याउनउ रे म आइबर तमरा शिष्या हुनाइलाइ तमरा पछा जानउ।” 22तर येशूले तइलाइ भण्यो, “शिष्य हुनाइलाइ मेरा पछा लाग रे, जो आत्मिक रुपमि मर्या छन, तिननले आफना मान्सन मर्या पछा तिननले आफइ खड्ड्याउन।”
येशूले हुरिलाइ सान्त पाण्यो
(मर्क ४:३५-४१; लूका ८:२२-२५)
23येशू नामि चड्या पछा उनरा शिष्या उनरा पछा लाग्या। 24अचानक समुद्रमी ठुलो हुरि बतास चल्यो, रे छालले नालाइ ढाग्द पस्यो, तर येशू सिरानी लाइबर सिरइथ्या। 25शिष्या आइबर उनलाइ यिसो भण्नाइ बिउजाउन पस्या, “प्रभु हामलाइ बचा! हाम डुब्दा छौ।” 26येशूले तिननलाइ भण्यो, “अल्पविश्वासी मान्सन हो, तमन क्याइ डराउन्छौ?” उठीबर उनले हुरि रे समुद्रलाइ हकार्यो, रे हुरि बिलकुल सान्त भयो। 27“यिन त कसा मान्स हुन,” क्याकि बतास रे समुद्रको लहरले लगइ यिनरा आज्ञा माण्न्या रइछन भणि तिनन मान्सन अचम्म पड्या।
भूत लाग्या दुइ मान्सन
(मर्क ५:१-२०; लूका ८:२६-३९)
28जब उन पारि बठेइ एक ठाउँमि आया जाँ गदरिन मान्सन बसनथ्या, तब भूत लाग्या दुइ जाना मान्सनले चिहान बठेइ आउनज्या उनलाइ भेट्यो। तिनन इति डराउनाथ्या, कि कोइलगइ ताँ बठेइ आउनजान सक्दाइन्थ्या। 29तिनन यिसो भण्नाइ कला हालिबर बोल्या, “हे येशू, महान परमेश्वरको चेलो, तम मेरो काममी क्याकि समस्या अददाछौ? परमेश्वरको नाउँमि मसित बाचा अर कि तम हामलाइ दु:ख दिन्या आथिन!” 30तिनन बठेइ केइ दुर भौत सुङरको बगाल चद्दाथ्यो। 31भूतले उनलाइ यिसो भणबर बिन्ति अद्द पस्या, यदि तम हामलाइ निकालन्छौ भण्या, हामलाइ सुङरका बगालमि पठाइदिय। 32पइ उनले तिननलाइ भण्यो, जा। तब तिनन निकलिबर सुङर भितर पस्या, रे सुङरको सब बगाल ओरालो जमिन बठेइ दकुड्डाइ गया रे पानीनि डुबिबर मर्या। 33सुङर चराउन्या भाग्या रे सहर गइबर सब कुरणी, रे तिनन भूत लाग्यालाइ कि भया हो त्यो लगइ सुणाइ दियो। 34तब सहरका जम्माइ मान्सन येशूलाइ हेदाइ उल्टिबर आया, रे उनलाइ धेकिबर मान्सले तिनरा इलाका बठेइ जाइ दिनु पण्यो भणि उनलाइ बिन्ति अद्द पस्या।
Избрани в момента:
:
Маркирай стих
Споделяне
Копиране
Искате ли вашите акценти да бъдат запазени на всички ваши устройства? Регистрирайте се или влезте
Dotyali (डोटेली) New Testament, by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.