پطرس اونَ بوگفته: «اَی حَنانیا، چره وَهَشتی شیطأن ترَ گول بزنه کی روح‌القدسَ دوروغ بیگی و ایپچه جٚه او پولٚ فروشٚ باغَ ترَ اوسأدی؟ مگر قبلٚ اونکی اونَ بوفروشی، او باغ تی‌شین نوبو؟ بأزین کی اونَ بوفروختی او پولم تی‌شین بو. پس چی ترَ وادار بوکوده کی اَ کارَ بوکونی؟ تو نه تنها مردومأنٚ ورجأ دوروغ بوگفتی، بلکی خودایم دوروغ بوگفتی!»
وختی حَنانیا اَ گبأنَ بیشنأوسته، در جا بکفته، بمرده! همه‌یٚ اوشأنی‌یم کی اَ ایتفاقَ بیشتأوستیدی، خیلی بترسه‌ییدی.