«آسمانٚ جور عجیبٚ ایتفاقأن دکفه. خورشید، ماه و ستارهیأن ترسناکٚ علامتأن نیشأن دهیدی. زیمینٚ سر، قومأن، دریا جوش و خوروش اَمونٚ جأ آشفته و پریشأنَ بیدی. آدمأن جٚه وحشت و ترسٚ اَنکی چی بلایی اَ دونیا سر خوأیه بأیه جٚه هوش شیدی، چونکی تومامٚ چیزأنی کی آسمانٚ جور نهَه، به لرزه دکفه. هو وخت ایسه کی مردومأن، اینسأنٚ پسرَ دینیدی کی پیله قوّت و جلالٚ اَمرأ ابرأنٚ دورون اَمون دره.