Ананий, андар парып, ол тураа кір киліп, ол кізее холларын салған.
– Савл харындас! Сағаа чолда кӧрінген Иисус Хан-пигібіс мині синзер харааң ас пирерге паза сині Худай Худынаң толдырыбызарға ысты, – теен Ананий.
Сах андох аның харахтарынаң палых хастырығы осхас ниме сых парыбысхан чіли пілдір парған. Кинетін не ол кӧр сыххан. Савл, тур киліп, кіреске тӱскен.