Арадан бирнәче вагт геченден соң, оңа Потыпарың аялының гөвни гидип: «Мениң билен ят» дийди. Эмма Юсуп мундан боюн гачырып, шейле дийди: «Җенабым өйүң хич бир зады үчин баш галдырмаяр. Ол өз эечилигиндәки бар затлары мениң баштутанлыгыма берди. Шу хоҗалыкда мениң ыгтыярым онуңкыдан ёкарыдыр. Ол хоҗалыгың сенден башга әхли задыны маңа ынанды, чүнки сен онуң аялысың. Онсоң нәдип мен бейле габахат иш эдип, Худайың өңүнде гүнә газанып билерин?!»