തദാ സാ നാരീ സ്വയം ന ഗുപ്തേതി വിദിത്വാ കമ്പമാനാ സതീ തസ്യ സമ്മുഖേ പപാത; യേന നിമിത്തേന തം പസ്പർശ സ്പർശമാത്രാച്ച യേന പ്രകാരേണ സ്വസ്ഥാഭവത് തത് സർവ്വം തസ്യ സാക്ഷാദാചഖ്യൗ|
തതഃ സ താം ജഗാദ ഹേ കന്യേ സുസ്ഥിരാ ഭവ, തവ വിശ്വാസസ്ത്വാം സ്വസ്ഥാമ് അകാർഷീത് ത്വം ക്ഷേമേണ യാഹി|