पया योर्दन बेरेटगा, योहन वेल्लाटोर लोकुरिन देवुळता पेदिरते एग़ मीहचोर मतोग़. अस्के येसु वने अगा वातोग़, ओन वने देवुळता पेदिरते योहन एग़ मीहतोग़. मीहतस्के बाताल आता, येसु पार्तना कीनेके, अस्केडा अस्केन पोग़ोटा बूमि पङ्ने आता. पङ्ने आता अस्के, देवुळता पवित्र जीवा परेवा पिटेलेह्का दिसिसि, ओना पोग़ोन रेगता. पया पोग़ोटाहि देवुळता आल्का इद्रम वाता इतेके, “निमा नावा मग़निन आंदिन, नीक पका जीवा कीय्ह्नन! नीवा लोप्पा नना पका गिर्दा आतन,” इता.
पया मनेक मनेक बह आता इतेके, एरोद अंतिपस गुमसि, तना दादाल (पिलिप जीवात मनेकेन,) वेना मुते एरोदियसि इनदनदिनु तन्क ततोग़. ओग़ तना अंगेना संगे कीतद पापमतेनाह्कु ओसो वेल्लाङे दुस्राङ लाग्वाङ कबस्कनेनाह्क योहन ओन तेर्हन्दोग़. अदिनेनाह्क कोनि एरोद अंतिपस गुमसि, योहनिन जेलते वाटटोग़. वाटिसि तना मुने कीतव लाग्वाङ कबस्कना लेह्का, इद ओसो उंदि लाग्वा कबळ कीतोग़.