ଣ୍ତୁଲା ନେଙ୍ଗ୍ ନିଜେ ନାଁନ୍ନିଆ ପାଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ନିଜେକେ ଇକ୍ଚା ମନେ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ଣ୍ଡୁ । ମାତର୍ ଆଦେସ୍ ବିଲା ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଚାକର୍ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ । ନେଙ୍ଗ୍ ନାନେ ଅଦିକାର୍ ବିସୟ୍ରେ ବୁଜେ ୟା ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସାଉକାର୍ନେ ସାମୁଆଁ ସାଚେ ସ୍ଲେ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ଆରି ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଅଦିକାର୍ ଡିଗ୍ ଉଡ଼ିକ୍ଲିଗ୍ ସନ୍ୟଇଙ୍ଗ୍ ଲେଃକେ । ନେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସନ୍ୟକେ ମ୍ବାସଙ୍ଗ୍ଏ “ୱେଲା ଡାଗ୍ଲା ତେଲା ମେଁ ୱେଏ । ନେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ବାରି ମୁଇଂଜାକେ ମ୍ବାସଙ୍ଗ୍ଏ ଏଃଲା ଡାଗ୍ଲା ତେଲା ମେଁ ପାଙ୍ଗ୍ଏ । ନେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ନେଙ୍ଗ୍ ଗତିରେକେ ମ୍ବାସଙ୍ଗ୍ଏ; ତେଲା ମେଁ ଦେକ୍କେ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
ଜିସୁ ଆକେନ୍ ଅଁ ଆଃଡାଚେ ଜାବର୍ ବକୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍ୱଗେ ମେଁ ଆମେଇଂକେ ପ୍ଲାପ୍ଲା ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ସାର୍ମୁଆଁ ପାକା ପୁଏଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ବ ଡିଙ୍ଗ୍ ଜେ ଦେକ୍ରକମ୍ ସତ୍ ମାନେଃକେଣ୍ଡ୍ରେ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଇଶ୍ରାୟେଲନ୍ନିଆ ଡିଗ୍ ଆମିଲେକେ ଣ୍ଡୁ !”