താൻ ചെയ്യത് മറച്ച് വയ്പ്പേക്ക് കൂടാത്ത് ഒൺ പെൺമ്പുള്ളേക്ക് തിക്കിലൊണ്ടായവോളയേ അവെ തറുതറുത്ത് ഏശുവുക്ക് മില്ലോട് വന്ത് നെടിഞ്ചാടെ ബൂന്ത് താൻ എന്തുക്ക് ഏശുവെ തൊട്ടതൊണ്ണും തൊട്ടവോളയേ തനക്ക് ചുകം കിടച്ചതാം അവെ എല്ലാരുക്കും മില്ലോട് വെളിവായ്ക്കെ. ഏശു അവേകാക്ക്, “മകളേ, നീ നമ്പിയനാലെ നിനക്ക് ചുകമെ കിടച്ചിരുക്കിനെ അതുനാലെ നോയ്മാറി നല്ലാ നിമതിയാ പോ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.