ഒക്കളം ശാപ്പാട് തിന്റ്കുടിച്ച് എള്മ്പിയപ്പൻ ഏശു ശിമോൻ പത്ത്റോശോട, “ഓകന്നാന്റ കയ്യനാഞ്ഞ ശിമോനേ, ഇത്നയൊക്കക്കായും നിയ്യെന്ന ശ്നേകിക്കിന്റിയാ?” ഇന്റ് കേട്ടാൻ. അത്ക്ക് അവൻ, “അതെ കർത്താവേ, നാന് നിന്ന ശ്നേകിക്കിന്റൻ ഇന്റ് നിങ്ങ്ക്ക് തിക്കൊണ്ടില്ലോ” ഇന്റ് പേശിയാൻ. അത്ക്ക് ഏശു, “എന്റ ആട്കള പെര്കാരിക്കണം” ഇന്റ് അവനോട പേശിയാൻ. പിന്നയം ഏശു അവനോട, “ഓകന്നാന്റ കയ്യനാഞ്ഞ ശിമോനേ, നിയ്യെന്ന ശ്നേകിക്കിന്റയാ?” ഇന്റ് കേട്ടാൻ അത്ക്ക് അവൻ “അതേ കർത്താവേ, നാന് നിന്ന ശ്നേകിക്കിന്റൻ ഇന്റ് നിങ്ങ്ക്ക് തിക്കൊണ്ടില്ലോ” അപ്പിനിക്കി ഏശു, “എന്റ ആട്കള പെര്കാരിക്കണം” ഇന്റ് അവനോട പേശിയാൻ. മൂന്റാമത്തി വട്ടമം ഏശു അവനോട, “ഓകന്നാന്റ കയ്യനാഞ്ഞ ശിമോനേ, നിയ്യ് എന്ന ശ്നേകിക്കിന്റയാ?” ഇന്റ് കേട്ടാൻ. മൂന്റ് വട്ടമം നിയ്യ് എന്ന ശ്നേകിക്കിന്റയാ ഇന്റ് കേട്ടത്കൊണ്ട് പത്ത്റോശ്ക്ക് തുക്കം വന്ത്ത്. പിന്ന പത്ത്റോശ് ഏശുവോട, “കർത്താവേ, നിക്ക് എടിയോട കാരിയമം തിക്കൊണ്ടില്ലോ? നാന് നിന്ന ശ്നേകിക്കിന്റൻ ഇന്റ് നിക്ക് തിക്കൊണ്ടില്ലോ?” ഇന്റ് കേട്ടാൻ. അപ്പിനിക്കി ഏശു അവനോട, “എന്റ ആട്കള പെര്കാരിക്കണം” ഇന്റ് പേശിയാൻ.