तर पत्रुसले भण्यो, “ए हननिया, पबित्र आत्मासित झुटि बोल्या रे जमिन बेच्या रुप्या बठेइ केइ हिस्सा आफसित राख्द्या कुरणी सैतानले कसेरी तेरा मनमि हाल्दियो? त्यो नबेचन्ज्या कि त्यो तेरो आफनोइ थेइन ब? रे त्यो बेचिया पछा लगइ त्यो तेराइ अधिकारमि थेइन ब? यिसो काम अद्द्या खराब बिचार तेरा मनमि कसेरी आयो? तुइले मान्सनलाइ होइन, तर परमेश्वरलाइ ढाँटिराइछइ।”
यिन कुरणी सुणिन्जेइ हननिया भइय्यइनि लोट्यो रे त्यो मर्यो। यो सुण्न्या सब डरले काम्या।