ଏନ୍ତେ ପାତ୍ରାସ୍ କାଜିକେଦାଏ, “ହେ ହାନାନ୍ୟାହ୍! ଶାଏତାନ୍ ଆମାଃ ମୋନ୍ ରେ ନେ ବାକାଣ୍ ଚିନାଃ ମେନ୍ତେ ଫେରେଃ କେଦାଏ ଚି ଆମ୍ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା କେ ଲୋଗୋୟାମ୍, ହାର୍ ଅତେ ରାଃ ଗୋନୋଙ୍ଗ୍ ଏତେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ମାଣ୍ଡାଅ କେୟାମ୍? ଚିମିନ୍ ଜାକେଦ୍ ଏନା ଆମାଃ ତାଃ ତାଇକେନା, ଚିନାଃ ଆମାଃ କା ତାଇକେନା? ହାର୍ ଚିମ୍ତା ଆଖ୍ରିଙ୍ଗ୍ ଜାନା ଚିନାଃ ଆମାଃ ଆଧିକାର୍ ରେ କା ତାଇକେନା? ଆମ୍ ନେ ବାକାଣ୍ ଆମାଃ ମୋନ୍ ରେ ଚିନାଃ ମେନ୍ତେ ପାହୋମ୍ କେଦାମ୍? ଆମ୍ ହୋଡ଼ୋକୋକେ କାହା, ମେନ୍ଦୋ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ କେ ଲୋଗୋ କିଜାମ୍।” ନେ ବାକାଣ୍ ଆୟୁମ୍ ତୋର୍ଷା ଗି ହାନାନ୍ୟାହ୍ ଅତେ ରେ ଉୟୁଃଜାନାଏ ହାର୍ ଗୋଏଃ ଜାନାଏ, ଏନ୍ତେ ସବେନ୍ ଆୟୁମ୍ତାନ୍ କୋରେ ବେଶେ ବୋରୋ ବୋଲୋଜାନା।