“เตม๊าเตแดโค๊ตีกลี๊ คยา เต๊เห่ อา โอ่โล แถ่โล เด๊อ ต๊อเหมาะกู, เลกู, เฉ่ซี เต๊เห่ อากู ปา. เด๊อ เห่ขุ เออเนอ, เทอ เด๊อ เทอดุซาวา อากู เต๊เห่ อา ฮ๊าโฮ๊ พรา ตอว๊อตือซือ ฉว่าแหน่เจ๊อ อาขว่าอาคยา, เทอเก่ ปว๋าเต่เก่ เก่ต๊อหร่อเซ๊ ซิอิเช ลอ เร๊อ อา เก่ เถ่ตาปา ลอปลี เจ๊อ เหย่ซี ปา. เตเออเต๊เห่ เก่ ทวาแถ่ ลอ เจ๊อ เห่ขุ ต๊าบ่าลอ ปา. โท๊โต่ จอแปแหร่ อา ท๊อโกโย ลอ ลอ ม๊อเล อา เตโพรเตเตอเร๊ออาฉว่าชอ เนอเต๊เห่ ปา อาขว่าอาคยา, แกแย เต๊เห่ อา ต๊อหร่อเซ๊ ซิอิเช ลอปลี เจ๊อ ปา. โทเรอ เหย่ซี เก่ แม๊เถอะ แลแค แกแยพู๊คู หม่าเฮ๊อ แวเออ เก่ แฮแล เด๊อ อ๊อโหล่เกล ปา, เร๊อ แว เก่ โอ่เล๊อบา เจ๊อ เร๊อ แว เตโพรเตเตอเรอ เร๊อ แว เตเตอเรอดุ เตอเรอทู เร๊อ อาฉว่าอาชอ เออเนอเต๊เห่ ปา.