โท๊โต่ แว เตเนโต่ เกอ เร๊อ แวเหน่ เร๊อ แว แฮแม๊ แพ๊ เน เนอ แว ต่า เน๊อ เน โต่. หม่าแน๊เรอ เฮ๊ตา แพ๊ เนโหง่ ตือมื๊อ เร๊อหม่า, แวหลู่เล๊ เตชุ๊ย เกล๊ โอ่โมกา แหน่ ดื่อ เฮ๊อ. หม่าเมเตเรอ แว เฮ๊ ฮู๊เออ เนอหม่า แว เหน่แบ่แจ่ เร๊อดื่อ แว เบ่ หนิดา แกแย เด๊อ อาดุเล๊อ เร๊อ แว เต๊เห่ อาโหง่. ฮู๊เนอเฮ๊อ เกลอฮู๊ เด๊อ อา โอ่ เด๊อ แวเล เต๊เห่เนอ อา เบ่ หนิดา เกอดื่อ แวโหง่ ฮู๊เนอเนอ. เก่ แว เฮ๊ เกลอฮู๊ เตเพรเพร เน๊อ, ‘จว๊ามอ,’ เฮ๊เร๊อหม่า อา เบ่จว๊า แพ๊, เก่ แว เฮ๊ ลาติ เด๊อ อาโรเตเพร เน๊อ, ‘แฮเด๊อะเออ,’ เฮ๊เนอหม่า อา เบ่ แฮ แพ๊. โท๊โต่ แว เก่ เฮ๊ แวหลู่เล๊ เน๊อ, ‘เมเมอเออ,’ เฮ๊เนอหม่า อา เบ่ เม แพ๊, เกลอฮู๊กู่กล๊อนอจว๊า เฮ๊ เป ฮู๊เออ.”
เบ๊อะเหย่ซู่ หนิโฮ อา เฮ๊ ฮู๊เออ เบ๊อะเนอ, อา คย๊าอายื๊อ เจ๊อ. อา ตีรี๊โต กาคยา อาเหน่ เด๊อ แกแยครวา เกอลูคยา เต๊เห่ อา โอ่ เร๊อ อา เฮ๊ แกแย เบ๊หมู่ เออเต๊เห่ เน๊อ, “แว เฮ๊ เป่ ซี, เตหยื่อ ฮู๊เออ เนอ, แว แม๊เถอะน๊อ แล โตโพ๋ โต่ เด๊อ อิสราเอล เต๊เห่ อาเกล เจ๊อเบ่เบ่, แว แม๊เถอะน๊อ แล เตหยื่อชอ ฮู๊เออเนอ ล๋ายโต่.”